Την τέλεση κατ΄ έτος μνημοσύνου επί τη μνήμη του θανάτου του μεγάλου Έλληνα Μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, θα τελεί από φέτος ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμων.
Πρόκειται για δέσμευση που ανάλαβε ο ίδιος πέρυσι, κατά την τέλεση τρισαγίου εις μνήμη του παγκόσμιας ακτινοβολίας επιστήμονα, στο αφιερωμένο στη ζωή και στο έργο του Μουσείο που έχει δημιουργηθεί στην Κομοτηνή (θυμηθείτε εδώ).
Το μνημόσυνο λοιπόν που στο εξής καθιερώνεται, τελέστηκε το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κομοτηνής, 69 έτη από τον θάνατο του Καραθεοδωρή στο Μόναχο, μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας.
Ανάλογο μνημόσυνο τελούνταν ανέκαθεν από την ομογένεια του Μονάχου, όμως όπως εξήγησε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Φίλων Μουσείου Καραθεοδωρή Κομοτηνής, Καθηγητής Μαθηματικών, Αθανάσιος Λιπορδέζης, η φετινή τέλεση στη Γερμανία ήταν η τελευταία· συνεπώς τη σκυτάλη της ιστορικής συνέχειας, παραλαμβάνει η Κομοτηνής. Ο κ. Λιπορδέζης μνημόνευσε στο εκκλησίασμα για μια ακόμη φορά το μεγαλείο της επιστημοσύνης του αειμνήστου Καραθεοδωρή.
Μεταξύ άλλων ο κ. Λιπορδέζης ανέφερε: “Σαν σήμερα πριν 69 χρόνια εξέλιπε το πνεύμα του σπουδαίου και ξεχωριστού επιστήμονα Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή βυθίζοντας στο πένθος την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Οι περισσότερες Ακαδημίες σπεύδουν να ανακοινώσουν για τον θάνατό του σκιαγραφήματα του μεγαλείου της προσωπικότητάς του και του μεγέθους της επιστημονικής οντότητας του Καραθεοδωρή. Στην Ακαδημία Αθηνών ο πρόεδρος Ορλάνδος θα πει: «Μία εξέχουσα φυσιογνωμία της διεθνούς επιστήμης εξέλιπε». Ο ακαδημαϊκός Ιωάννης Καλιτσουνάκης μεταξύ άλλων είπε: «Η απώλεια του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή είναι απώλεια για την Ελλάδα και για τη διεθνή επιστήμη. Την Ελλάδα τίμησε στο εξωτερικό κατά τη μακροχρόνια παραμονή του, την τίμησε ως άνθρωπος πολιτισμένος, ως επιστήμονας και ως Έλληνας πατριώτης». Ο ακαδημαϊκός και φίλος του Γιώργος Ιωακείμογλου θα εκφωνήσει για τον εκλιπόντα αδάμαντα της επιστήμης: «Ό,τι παρήλθε πέρασε και δεν ξαναγυρίζει. Μα αν είχε λάμψη δυνατή, και πάλι θα φωτίζει». Στο συλλυπητήριο τηλεγράφημά του προς τον γιο του, μεταξύ άλλων γράφει: «Είχα τότε την ευκαιρία να γνωρίσω εκ του πλησίον τον μεγάλο επιστήμονα, τον τέλειον άνθρωπον και τον ακραιφνή Έλληνα πατριώτη. Κατά τας πολλάς συναντήσεις μας εν Αθήναις και Μονάχω κατά τα προπολεμικά έτη, εθαύμαζα πάντοτε τα σπάνια προτερήματα του ανδρός». Ο αείμνηστος καθηγητής Νείλος Σακελλαρίου και ιδρυτής της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, γράφει για τον άνθρωπο Καραθεοδωρή: «Η ανατροφή και η οικογενειακή μόρφωσις του Καραθεοδωρή ήσαν Ελληνοπρεπείς. Καίτοι έζη εν Γερμανία, όπου και έλαβε και διετήρησε το αξίωμα τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου και του Ακαδημαϊκού και του Geheimrat (Μυστικοσυμβούλου), διετήρησεν ακμαίον και αμάραντον τον θαυμασμόν του και την αγάπην του προς την Αθάνατο Ελλάδα, την οποίαν και ετίμα εξαιρετικώς δια της προσωπικής του αξίας και ικανότητος. Ταύτα διαπιστούμεν εξ ιδίας και αυτοπροσώπου αντιλήψεως». Ο ακαδημαϊκός της Βαυαρικής Ακαδημίας επιστημών, Oscar Perron, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατό του είπε: «Ένας από τους λαμπρότερους μαθηματικούς, έχει ουσιαστικά εμπλουτίσει και επηρεάσει αποφασιστικά την Eπιστήμη. Ένας άνδρας με ασυνήθιστη και πλατιά παιδεία, ως ανήκων στο ελληνικό έθνος με το υψιπετές πνεύμα του και την αδιάκοπη αναζήτηση της γνώσης, συνέχισε την παράδοση και την κληρονομιά της Κλασσικής Ελλάδας». Αγαπητοί φίλοι, ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή υπήρξε μία σπανίζουσα μορφή στην ιστορία της επιστήμης, όπου η δυσθεώρητου ύψους επιστημονική του οντότητα συναγωνίζεται αυτήν που αφορά τον άνθρωπο Καραθεοδωρή, τον φιλόστοργο οικογενειάρχη, τον σεμνό, ώριμο πολίτη της κοινωνίας, τον φιλόπατρι στο επίπεδο του άδολου και ανιδιοτελούς οραματιστή. Η συγκρότηση ενός τέτοιου αδαμάντινου χαρακτήρα, σε συνδυασμό με μια υγιώς αναπτυσσόμενη φιλοδοξία, που είχε τα θεμέλιά της στο ταλέντο του και τον ευφυή νου, δεν μπορούσε παρά να προδιαγράψει λαμπρή φωτοδότρα πορεία, άστρου φωτεινού που μας φωτίζει ακόμα και σήμερα με φως ελληνικό και οικουμενικό και μας κάνει περήφανους. Αυτός είναι ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, και από τέτοια πρότυπα έχουν ανάγκη οι μαθητές, για να ζυμώσουν τα όνειρά τους, τους στόχους τους και τη ζωή τους. Το ότι η πόλη της Κομοτηνής αναδεικνύει αυτόν τον πολύφωτο αστέρα της επιστήμης χωρίς αυτός να έχει γεννηθεί σ’ αυτήν την πόλη, της προσδίδει μία ιδιαίτερη αίγλη όσον αφορά την πνευματικότητά της, την οποία εισέπραξα με το παραπάνω όπου κι αν ταξίδεψα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διότι το να αναδείξει μία πόλη μια μορφή με καταγωγή από αυτήν, είναι το πλέον αυτονόητο, αλλά το να ανοίγει έναν λησμονημένο αδαπάνητο εθνικό πνευματικό θησαυρό για τα νιάτα της Ελλάδας και τους νέους επιστήμονες, είναι τουλάχιστον μεγαλειώδες”.
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
