“Πρέπει να αγκαλιάσουμε την πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας και της ελληνικής Κυβέρνησης, και να τη στηρίξουμε”. Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων στη Βουλή, στη συζήτηση για τη Σαρία, ο Βουλευτής Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αϊχάν Καρά Γιουσούφ. Για το θέμα δε των μουφτήδων, υπογράμμισε μεταξύ άλλων: “Οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να είναι ενωτικοί και όχι διχαστικοί. Όταν υπάρχουν δύο δόγματα σε μία περιοχή, οι εκπρόσωποι αυτών των δογμάτων πρέπει να συνεργάζονται σε κάποια θέματα που αφορούν φιλανθρωπικά έργα, να μπορούν να έχουν έναν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ τους, έτσι ώστε να συνεχίσει αυτή η επιτυχημένη κατ’ εμέ συμβίωση των δύο σύνοικων στοιχείων στη Θράκη”.
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Αϊχάν Καρά Γιουσούφ:
«Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτα απ’ όλα εύχομαι η νέα χρονιά – και το πιστεύω – να είναι η χρονιά της αλλαγής σελίδας για την Ελλάδα.
Έχουν ειπωθεί πάρα πολλά πράγματα σχετικά με το νομοσχέδιο, πάρα πολλά άσχετα βεβαίως, κυρίως από την πλευρά της δεξιάς πτέρυγας. Είναι προφανές ότι όλα αυτά ειπώθηκαν για τη δημιουργία εντυπώσεων, ξεφεύγοντας τις περισσότερες φορές από το σημερινό νομοσχέδιο.
Δεν θα πω πολλά πράγματα. Δεν χρειάζεται να κάνω επαναλήψεις. Οι επαναλήψεις βοηθούν στη γνώση στα σχολεία και είναι αυτό που κάνουν και οι εκπαιδευτικοί. Θα πω δύο-τρία πράγματα που έχουν σχέση με την ουσία του σημερινού νομοσχεδίου.
Τι κάνει το νομοσχέδιο για τα μέλη της μειονότητας, εις εκ των οποίων τυχαίνει να είμαι και εγώ, μέλος αυτής της μικρής κοινωνίας, του μικρού κομματιού του ελληνικού λαού, πέραν του ότι είμαι Βουλευτής του Νομού της Ροδόπης, δηλαδή όλων των ανθρώπων της Ροδόπης;
Από το 1946 άρχισε να εφαρμόζεται – αν κάνω λάθος ας με βοηθήσουν οι νομικοί – ο Αστικός Κώδικας, το Αστικό Δίκαιο στην Ελλάδα. Τώρα, για λόγους που αυτοί που το εφάρμοσαν πρέπει να πουν, αφέθηκε εκτός του Αστικού Δικαίου ένα μικρό κομμάτι αυτού του δύσμοιρου λαού. Αυτό έγινε λόγω της διαφορετικότητας της πίστης, του θρησκεύματος;
Εγώ θεωρώ ότι αφέθηκε εκτός του Αστικού Δικαίου για θέματα γάμου, διαζυγίων, κληρονομιάς κ.λπ. Ίσως για να παραμένει στο γκέτο που της είχαν κτίσει κάποιες δυνάμεις που ήθελαν να είναι μαντρωμένη, έτσι ώστε να καθοδηγείται πιο εύκολα. Αυτό να μη θεωρηθεί ως παρέμβαση στην πίστη του καθενός. Πιστός είμαι και εγώ, αλλά η πίστη η δική μου είναι μεταξύ εμού και της δύναμης στην οποία πιστεύω. Και αυτά δεν ετεροπροσδιορίζονται, όπως δεν ετεροπροσδιορίζεται και η καταγωγή του κάθε Έλληνα πολίτη.
Τι πάει να κάνει; Μετά τη δεκαετία του ’80, όπως προαναφέρθηκε από συναδέλφους τοπικούς, στην πράξη μπορούν και τα μέλη της μειονότητας να επιλέγουν αστικά δικαστήρια για να επιλύσουν ζητήματα κληρονομιάς, γάμου, διαζυγίων κ.λπ. Ωραία, αυτό το ξέρουμε, το αναγνωρίζουμε.
Το σημερινό νομοσχέδιο κατ’ εμέ το κάνει νόμο του κράτους. Έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Γι’ αυτό νομίζω ότι οι περιττές κουβέντες δεν βοηθούν στην – πολυπόθητη για εμένα και για την πλειοψηφία των προοδευτικών Θρακιωτών – ενσωμάτωση αυτής της μικρής κοινωνίας στο σύνολο του ελληνικού λαού. Αυτό δεν επιδιώκουμε όλοι; Δεν πρέπει να έχουμε στην πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής και δεν έχουμε πιστεύω αντιλήψεις ακραίων, οι οποίοι δυστυχώς υπάρχουν στα έδρανα της ελληνικής Βουλής, όπου θεωρείς τον αλλόπιστο ως εν δυνάμει τρομοκράτη και δεν συμμαζεύεται.
Πρέπει να αγκαλιάσουμε αυτή την πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας και της ελληνικής Κυβέρνησης, της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και να τη στηρίξουμε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλος δρόμος, αφού δίνει και την ελευθερία επιλογής σε κάποιους που επιθυμούν να παραμένουν σε αυτόν το χώρο, τον γκετοποιημένο. Δεν τους βγάζει με το ζόρι. Τους δίνει την ευκαιρία, αν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των διαδίκων, να πάνε στον μουφτή, στον ιεροδίκη, για να επιλύσουν τα ζητήματά τους. Απλά πράγματα.
Δεν θα ήθελα να μιλήσω πάρα πολύ, γιατί υπάρχουν κι άλλοι ομιλητές που πρέπει να πάρουν και αυτοί τον λόγο. Θα ήθελα όμως, επειδή έγινε πολύς λόγος και έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και δημιουργίας εντυπώσεων το θέμα που άνοιξε ο Υπουργός Παιδείας – και πολύ καλά έκανε – για τον τρόπο επιλογής των μουφτήδων στη Θράκη, να πω τα εξής: Νομίζω ότι η κάθε κοινωνία έχει το ελεύθερο να επιλέγει τον θρησκευτικό της λειτουργό. Ας μιλήσω για τους μουσουλμάνους. Κάθε ενορία μπορεί και πρέπει να επιλέγει τον δικό της ιμάμη, τον θρησκευτικό λειτουργό, και όλοι οι ιμάμηδες να μπορούν να επιλέγουν τον προϊστάμενό τους, ο οποίος βεβαίως σε αυτή τη φάση είναι οι μουφτήδες.
Πιστεύω ότι εδώ δεν υπάρχει κάτι δυσνόητο. Η απλή λογική αυτό προτάσσει. Διότι αυτό που θέλω εγώ και πιστεύω ότι θέλει και η πλειοψηφία της κοινωνίας της Θράκης, είναι το εξής: Οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να είναι ενωτικοί και όχι διχαστικοί. Όταν υπάρχουν δύο δόγματα σε μία περιοχή, οι εκπρόσωποι αυτών των δογμάτων πρέπει να συνεργάζονται σε κάποια θέματα που αφορούν φιλανθρωπικά έργα, να μπορούν να έχουν έναν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ τους, έτσι ώστε να συνεχίσει αυτή η επιτυχημένη κατ’ εμέ συμβίωση των δύο σύνοικων στοιχείων στη Θράκη. Δεν πρέπει να είναι διχαστικοί. Ο θρησκευτικός ηγέτης δεν παράγει πολιτική, και όποιοι θέλουν να το κάνουν αυτό, τους καλώ να το αλλάξουν, να παραμείνουν θρησκευτικοί ηγέτες.
Τελειώνοντας, νομίζω ότι καλό θα είναι – αυτό θέλει το πολιτικό ήθος – ό,τι λέμε ως πολιτικοί της περιοχής μας εδώ στην ελληνική Βουλή, να λέμε – ακριβώς τα ίδια – και στην κοινωνία που μας ψήφισε.
Σας ευχαριστώ».
