- Μια ερώτηση-μια απάντηση ενόψει της κάλπης.
Συναντήσαμε τον ιατρό-καρδιολόγο Βασίλη Λούρμπα, υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο με τη «Νέα Περιφερειακή Αναγέννηση».
Τον ρωτήσαμε τι ήταν αυτό που τον ώθησε να συμμετάσχει στις εκλογές, και η απάντησή του ήταν αρκετή για να καλύψει όποια άλλη ερώτηση…
«Η ψυχραιμία… Και εξηγούμαι: η ψυχραιμία είναι μεγάλη αρετή για κάθε άνθρωπο σε κάθε τομέα δράσης, στον επαγγελματικό, στον πολιτικό, στον οικονομικό, στον κοινωνικό. Σε κάθε – σοβαρή τουλάχιστον – περίσταση, χρειάζεται να εξετάζουμε με ψυχραιμία τα πράγματα. Και μετά από ψύχραιμη σκέψη κατέληξα στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να απαντήσω θετικά στην τιμητική πρόταση του Χρήστου Μέτιου. Ξεκίνησα τη σκέψη μου από τον Τόπο μας. Τον τόπο που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε, τον τόπο που μεγαλώνουμε τις οικογένειές μας, τον τόπο που πρεσβεύουμε όταν βρισκόμαστε μακριά του, τον τόπο που διαμορφώνει μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς μας και εν πολλοίς μας προσδιορίζει. Πρόκειται για ΤΟΝ Τόπο ΜΑΣ. Ξεφυλλίζοντας κανείς έστω και πρόχειρα έναν τουριστικό οδηγό της Περιφέρειάς μας, και αναζητώντας διάφορες πληροφορίες για αυτόν τον τόπο στο διαδίκτυο, θα νοιώσει θαυμασμό και θυμό. Θαυμασμό για την ιστορία, για τον πολιτισμό, για τον απαράμιλλο φυσικό πλούτο, για τον με τεράστιες δυνατότητες πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία), για το παρθένο ουσιαστικά έδαφος ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού (π.χ. θρησκευτικό, συνεδριακό, αθλητικό), για τους ανθρώπους αυτού του τόπου που είτε σταδιοδρομούν διεθνώς είτε καταθέτουν και την ψυχή τους παραμένοντας σε αυτόν, για τον πλούτο της πολυπολιτισμικότητας, για τη γεωστρατηγική θέση και τους ενεργειακούς δρόμους αυτής της περιοχής, για το υπόβαθρο επιστημοσύνης που διαθέτει και λέγεται Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Κι από την άλλη θυμό, διότι αυτός ο τόπος δεν βρίσκεται στη θέση που του αξίζει. Και ανακύπτει ένα τεράστιο «γιατί;». Οι απαντήσεις μπορεί να είναι και πολλές, όμως αν αναλυθούμε σε αυτές, μάλλον ανακυκλωνόμαστε. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να απαντήσουμε σε ένα άλλο ερώτημα: «Τι χρειάζεται επιτέλους αυτός ο τόπος για να σηκώσει κεφάλι;». Και εδώ είναι που η σκέψη μου προσπάθησε με ψυχραιμία και πάλι να εντοπίσει τη σωστή απάντηση…
Πιστεύω λοιπόν πως αυτό που χρειαζόμαστε είναι το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να διαγνώσει το σήμερα, να οραματιστεί το αύριο, και έχει τα εφόδια εκείνα για να οργανώσει και να υλοποιήσει ένα σχέδιο ρεαλιστικό, δυναμικό και ελπιδοφόρο. Χρειαζόμαστε με άλλα λόγια έναν πολιτικό επικεφαλής με δεδομένη εμπειρία και γνώση διοίκησης, και πειστικό προγραμματικό λόγο. Και επίσης, κοντά σε αυτό το πρόσωπο, χρειάζονται συνεργάτες με ικανότητες, με δεξιότητες, υπεύθυνοι, και με πίστη στο ίδιο όραμα – ώστε να το μεταλαμπαδεύσουν στην κοινωνία και στους φορείς της κοινωνίας. Και βέβαια, επειδή έτσι είναι δομημένη η διοικητική λειτουργία του Κράτους, χρειάζεται και η κεντρική διοίκηση, η Κυβέρνηση δηλαδή, να έχει ευήκοα ώτα και βλέμμα στραμμένο προς αυτόν τον τόπο, με ειλικρίνεια και πλήρη επίγνωση για τον σημαίνοντα ρόλο που μπορεί αυτός να διαδραματίσει για όλη τη χώρα, για την εθνική οικονομία. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με έναν σπουδαίο τόπο και τους ανθρώπους του. Έχουμε έναν τόπο να υπηρετήσουμε, τον δικό μας τόπο, και τους συντοπίτες μας. Τουτέστιν, στις επερχόμενες πάρα πολύ κρίσιμες περιφερειακές εκλογές, λίγο καιρό πριν τις επικείμενες εθνικές εκλογές, καλούμαστε να αποφασίσουμε με ψυχραιμία: Ή θα ξεφύγουμε από το πλέγμα των συμφερόντων και των προσωπικών στρατηγικών και θα κινηθούμε συνειδητά, συλλογικά και αποφασιστικά προς την επόμενη μέρα, ή θα πισωγυρίσουμε σε γνώριμες καταστάσεις του κακού παρελθόντος τις οποίες εξυφαίνουν πρόσωπα γνωστά για τις ατομικές τακτικές τους».
Καταλήγοντας ο κ. Λούρμπας εύχεται σε όλους τους συνυποψηφίους του καλή επιτυχία «με γνώμονα το καλό του τόπου μας, το κοινό καλό».
