ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Ματθ. β´ 1-12)
Ἡ ἐπίσκεψις τῶν μάγων
Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ Μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα, λέγοντες· Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. Ἀκούσας δὲ Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ. Καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ Γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, ἐπυνθάνετο παρ᾿ αὐτῶν, ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας. Οὕτω γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· Καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. Τότε Ἡρῴδης λάθρα καλέσας τοὺς Μάγους ἠκρίβωσε παρ᾿ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος.
Καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεὲμ εἶπε· Πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ Παιδίου· ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. Οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως, ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ Ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ Παιδίον. Ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα, ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα, καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ Παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν· Καὶ χρηματισθέντες κατ᾿ ὄναρ, μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι᾽ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν.
Μετάφραση τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς
Ὅταν ὁ Ἰησοῦς γεννήθηκε στή Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας τόν καιρό πού βασίλευε ὁ Ἡρώδης, ξαφνικά ἦλθαν στά Ἱεροσόλυμα μάγοι ἀπό τήν Ἀνατολή καί ρωτοῦσαν: Ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων; Γιατί εἴδαμε τό ἀστέρι του στήν Ἀνατολή καί ἤλθαμε νά τόν προσκυ νήσουμε. Ὅταν τό ἄκουσε αὐτό ὁ βασιλιάς Ἡρώδης ταράχθηκε, καί μαζί του ὅλη ἡ πόλη τῶν Ἱεροσολύμων. Καί ἀφοῦ συγκάλεσε ὅλους τούς ἀρχιερεῖς καί τούς γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, τούς ρωτοῦσε νά τόν πληροφορήσουν ποῦ πρόκειται νά γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας. Καί αὐτοί τοῦ εἶπαν: Στή Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Γιατί ἔτσι ἔχει γραφεῖ διά τοῦ προφήτου: «Καί σύ, Βηθλεέμ, περιοχή τοῦ Ἰούδα, δέν ὑστερεῖς καθόλου σέ ἡγεμόνες τοῦ Ἰούδα, γιατί ἀπό ἐσένα θά προέλθει ἕνας ἡγέτης, ὁ ὁποῖος θά κυβερνήσει τόν λαό μου τόν Ἰσραήλ». Τότε ὁ Ἡρώδης κάλεσε κρυφά τούς μάγους καί πληρο φορήθηκε ἀπό αὐτούς, πότε ἀκριβῶς ἄρχισε νά φαίνεται τό ἀστέρι, καί ἀφοῦ τούς ἔστειλε στή Βηθλεέμ, εἶπε: Πηγαίνετε νά ἐξετάσετε μέ λεπτομέρειες γιά τό παιδί καί, μόλις τό βρεῖτε, νά μέ εἰδοποιήσετε γιά νά ἔλθω κι ἐγώ νά τό προσκυνήσω. Αὐτοί, ἀφοῦ ἄκουσαν τόν βασιλιά, ἀναχώρησαν. Καί νά, τό ἀστέρι πού εἶδαν στήν Ἀνατολή, προχωροῦσε μπροστά τους, μέχρις ὅτου ἦλθε καί στάθηκε ἐπάνω ἀπό τό μέρος ὅπου ἦταν τό παιδί. Μόλις εἶδαν τό ἀστέρι, ἔνιωσαν πολύ μεγάλη χαρά, καί ὅταν μπῆκαν στό σπίτι, εἶδαν τό παιδί μαζί μέ τή μητέρα του Μαρία καί ἔπεσαν κάτω καί τό προσκύνησαν· καί ἀφοῦ ἄνοιξαν τούς θησαυρούς τους, τοῦ προσέφεραν ὡς δῶρα χρυσό, λιβάνι καί σμύρνα. Ἐπειδή ὅμως εἶχαν λάβει μέ ὄνειρο ὁδηγίες ἀπό τόν Θεό νά μήν ἐπιστρέψουν στόν Ἡρώδη, ἀναχώρησαν ἀπό ἄλλο δρόμο γιά τή χώρα τους.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ
«Εἴδομεν γάρ αὐτοῦ τόν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ»! Ὁ ὁλόφωτος ἀστέρας τῶν «Χριστοῦ Γεννῶν» πλημμυρίζει καί πάλι μέ φῶς ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη. «Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ», παραγγέλλει μέ ψαλμικό τρόπο ὁ Θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας πατέρας, ἅγιος Γρηγόριος ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Τό τραγούδι τῆς εὐχαριστίας, τῆς εὐγνωμοσύνης, τῆς χαρᾶς, ἄς γεμίσει τίς καρδιές καί ἄς ξεχυθεῖ ἀπό τά χείλη ὅλων μας. Ἄς μεταλάβουμε φῶς ἀπό τό πάμφωτο σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, διώχνοντας τά σκότη ἀπό τή ζωή μας. Κυριακή σήμερα, 25 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 2022, καί τό Εὐαγγέλιο τῆς σημερινῆς πανευφρόσυνης ἡμέρας, τῆς μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν, διηγεῖται μέ τή μεγαλοπρεπή λιτότητα τῆς γραφίδας τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου τήν ὑπόθεση τῆς ἑορτῆς, κατά τήν ὁποία τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας τίθεται σέ πλήρη ἐφαρμογή. Ἡ ὑπακοή καί ἡ ἐνσυνείδητη συμμετοχή τῆς Παναγίας μας, ὡς ἐκπροσώπου τοῦ ἀνθρώπινου γένους στήν πραγματοποίηση αὐτοῦ τοῦ σχεδίου, ἄνοιξαν στόν αὐτοεξορισθέντα ἄνθρωπο τόν δρόμο πρός τήν πατρική ἀγκαλιά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἄνοιξαν στό πλανηθέν πλάσμα τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς πρός τή θέρμη τῆς πατρικῆς οἰκίας. Στόν μικρό ἀλλά φιλόξενο χῶρο πού μᾶς παρέχεται ἐδῶ ἄς προσπαθήσουμε νά φωτιστοῦμε ἀπό ἕνα θαυμαστό γεγονός ἀνάμεσα σέ πάμπολλα ἄλλα, πού εἶναι συνυφασμένο ἀπό τά μικρά μας χρόνια μέ τήν ἁγία εἰκόνα τῶν Χριστουγέννων σύμφωνα μέ τήν τέχνη τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, ἀλλά καί μέ τό ἴδιο τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου.
Ὁ ἀστέρας τῆς Βηθλεέμ
«Εἴδομεν γάρ αὐτοῦ τόν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ», διαβάζουμε στό σημερινό ἱερό Εὐαγγέλιο. Δίνοντας τόν λόγο στόν ἱερό Χρυσόστομο, ἄς ὠφεληθοῦμε ἀπό τήν ἑρμηνευτική του σοφία: «Ὁ ἀστέρας δέν ἦταν ἕνα ἀστέρι ὅπως τά ἄλλα. Ἦταν μία ἀόρατη δύναμη πού ἔλαβε αὐτή τήν ὄψη, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν πορεία του. Δέν ὑπάρχει ἀστέρας πού νά ἀκολουθεῖ τή διαδρομή πού ἀκολούθησε ὁ ἀστέρας τῆς Βηθλεέμ. Ἀκόμη καί ἥλιο νά τό ὀνομάσεις καί σελήνη νά τό ὀνομάσεις καί μέ ὅλα τά ὀνόματα τῶν ἀστεριῶν νά τό ὀνομάσεις, ὅλα κινοῦνται ἀπό τήν Ἀνατολή πρός τή Δύση καί ὄχι ἀπό τόν Βορρᾶ πρός τόν Νότο. Ὅμως, αὐτό τό ἀστέρι δέν εἶχε τή δική του πορεία, ἀλλά ἀκολουθοῦσε τήν πορεία τῶν Μάγων, καί ὅταν τούς ἔβλεπε νά προχωροῦν, προχωροῦσε, καί ὅταν τούς ἔβλεπε νά σταματοῦν, σταματοῦσε». Ἀλλά καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ ὅσιος Ρωμανός ὁ Μελωδός συμφωνοῦν μέ τόν Χρυσόστομο πώς ὁ ἀστέρας τῆς Βηθλεέμ ἦταν ἄγγελος Κυρίου. Ἀσφαλῶς μετέδιδε ὡς ἑτερόφωτο ὄν τό ἄκτιστο φῶς πού συνόδευσε τό μοναδικό θαῦμα τῆς σαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἀναμφισβήτητα, πάντως, τό φαινόμενο τοῦ ἀστέρος διακόνησε καί αὐτό ἀπό πλευρᾶς τῆς κτιστῆς φύσεως τό μεγάλο γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. «Καί ἰδού ὁ ἀστήρ ὅν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς ἕως ἐλθών ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τό παιδίον· ἰδόντες δέ τόν ἀστέρα ἐχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα». Ἡ χαρά τῶν Μάγων, φωτισμένη ἀπό τό ἀστέρι τῆς Βηθλεέμ, εἶναι ἡ χαρά τῆς Παναγίας, πού κατέστη ἔκτοτε καί χαρά τῆς Ἐκκλησίας. Χαρά δηλαδή δική μας, ἀδελφοί μου, χαρά τῶν μελῶν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ χαρά πού ὁ διάβολος δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, ἀπό τή στιγμή τῆς Σταυρώσεως καί ἐπέκεινα, ἐπιθυμεῖ νά καταργήσει μάταια, εἶναι ὁ θησαυρός μας πού πλουτίζει καί φωτίζει τή ζωή μας καί μᾶς ὁδηγεῖ στή σωτηρία.
Δεκτικοί τοῦ Θείου φωτισμοῦ
Ἡ πορεία αὐτή τοῦ ἀστέρα σχηματικά καί διδακτικά μᾶς βεβαιώνει ὅτι «ὅπου βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις». Ἡ ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ πάντοτε εἶναι νά στεφανώνει μέ ἕνα φωτεινό ἀστέρι τήν προσπάθεια πού γεννᾶ ἡ ἀγαθή πρόθεση τῆς καρδιᾶς. Οἱ Μάγοι ἀπό τήν Ἀνατολή φάνηκαν μέν ἀσυνεπεῖς πρός τήν ἐπιστημονική τους γνώση, ἀκολουθώντας ἕνα ἀστέρι σέ παράδοξη πορεία, ἔγιναν ὅμως ἔτσι δεκτικοί τοῦ φωτισμοῦ του, ἐνθυμούμενοι βεβαίως καί τήν οἰκεία σέ αὐτούς προφητεία τοῦ Βαλαάμ. Ἄς ἀκολουθήσουμε λοιπόν καί ἐμεῖς, ἀδελφοί, τή δική μας πορεία. Ἀμήν.
