Το κατευόδιο της Σοφίας Μενεσελίδου στον Τάσο Βαβατσικλή

Αναδράμοντας στη συνύπαρξή της με τον αείμνηστο πρώην Δήμαρχο Κομοτηνής Τάσο Βαβατσικλή που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών, η Σοφία Μενεσελίδου, πρώην δημοτική σύμβουλος επί σειρά ετών και νυν επιστημονική συνεργάτης του σημερινού Δημάρχου Κομοτηνής Γιάννη Γκαράνη, αναφέρει στο συλλυπητήριο μήνυμά της:

“Αεράκια οι ζωές των ανθρώπων. Περνούν και χάνονται και το μόνο που αφήνουν πίσω τους είναι το αποτύπωμα της αύρας τους στις ζωές των άλλων. Έφυγε σήμερα για το μακρινό επέκεινα ένας ωραίος Άνθρωπος. Ένας σπουδαίος πολίτης, με όλην την αρχαιοελληνική σημασία της λέξης. Ο πρώην Δήμαρχος Κομοτηνής, ο Τάσος ο Βαβατσικλής. Τον γνώρισα όταν ήμουν παιδάκι ακόμη. Στήσαν, αυτός ως Γραμματέας της ΝΕ ΠΑΣΟΚ, ο Πέτρος ο Βαφειάδης και ο Γιάννης ο Σιούλας, ως υπεύθυνοι Νεολαίας, τη μαθητική οργάνωση του κόμματος, στην οποία εντάχθηκα. Ξανασυναντηθήκαμε πολιτικά το 1998, όταν εκλέχτηκα Δημοτική Σύμβουλος με τη Νέα Πορεία του Παπαδριέλλη, της οποίας ήταν βασικό στέλεχος. Έκτοτε, συμπορευτήκαμε αυτοδιοικητικά δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Και σήμερα, συνάντησε, όπως λέει κι ο Σοφοκλής: «τον Χάρο τον ανέραστο, τον ατραγούδιστο, τον Χάρο τον αχόρευτο». Αυτός, που λάτρευε τη μουσική κι έγραφε το παραμύθι της ζωής του με τη χαρά του γλεντιού και της συνεύρεσης με τους άλλους. Γενναιόψυχος, ακούραστος, έντιμος, πάντα ενεργός και μάχιμος, με την ασπίδα του γυαλισμένη, έτοιμη για νέους αγώνες. Έζησε τη νεότερη ιστορία της πόλης εκ των ένδον, ως ακάματος πρωταγωνιστής της. Και τη διηγούνταν σε μας τους νεότερους σαν ένα συναρπαστικό παραμύθι, που δεν ήθελε επ’ ουδενί ν’ αφήσουμε να ξεχαστεί. Η φωτογραφημένη μνήμη μου προσπάθησε απόψε ν’ ανασύρει στην επιφάνειά της ψήγματα διάσπαρτα στιγμών όμορφων, που ιστορούν πόσο γελαστός κι ευαισθητοποιημένος πολιτιστικά άνθρωπος, αλλά και πόσο μεγάλος και συνειδητός πολίτης υπήρξε. Δήμαρχε, θα σε θυμόμαστε τα βράδια που θα τραγουδάμε με τις παρέες μας το αγαπημένο σου τραγούδι: “Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή…Σκυφτός στα καφενεία, στους δρόμους σκεφτικός, μα χθες μες την πορεία περνούσες γελαστός.” Καλό σου ταξίδι και καλή σου ανάπαυση εκεί, στα «Ηλύσια Πεδία της Μνήμης των Δικαίων» αυτής της πόλης”.