Την πλήρη ταύτισή του με τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, επαναβεβαίωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος με δηλώσεις του σε ομιλία του στο 12ο ασφαλιστικό συνέδριο τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του «Ασφαλιστικού Πινοσέτ» προεξοφλώντας περικοπές στις συντάξεις.
«Τα περιθώρια χρηματοδότησης των συντάξεων από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι πλέον στενά και επομένως απαιτείται ένα σύστημα συνταξιοδοτικών προϊόντων του ιδιωτικού τομέα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Στουρνάρας.
Το Μέγαρο Μαξίμου τονίζει σε ανακοίνωσή του ότι «οι δηλώσεις του κ. Στουρνάρα που απηχούν απολύτως το πρόγραμμα και τις προτάσεις του κ. Μητσοτάκη είναι σαφέστατες, πρόκειται για το Ασφαλιστικό Πινοσέτ», και συμπληρώνει: «Την ίδια στιγμή ο κ. Στουρνάρας αμφισβήτησε και τη δυνατότητα χρηματοδότησης της καθολικής πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, αμφισβητώντας έτσι μια κεντρική κυβερνητική επιλογή στήριξης των ανασφάλιστων συμπολιτών μας«. Συμπερασματικά από το Μέγαρο Μαξίμου υπογραμμίζουν:
«Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Στουρνάρας ετοιμάζονται να ακυρώσουν όλα τα θετικά μέτρα, να περικόψουν κι άλλο τις συντάξεις, αλλά και να συρρικνώσουν δραματικά το κοινωνικό κράτος. Οι πολίτες που σε λίγες εβδομάδες θα αποφασίσουν οριστικά, μπορούν να πάρουν σήμερα μια πρώτη γεύση για τη κοινωνική ισοπέδωση που θα προκαλέσει η επαναφορά στις σκληρές ταξικές πολιτικές του κ. Μητσοτάκη και των συνοδοιπόρων του».
Τι είναι το ασφαλιστικό Πινοσέτ
Τι ακριβώς σημαίνει το «Ασφαλιστικό Πινοσέτ», και γιατί εγκαταλείφθηκε από τις χώρες που είχε εφαρμοστεί στην Ευρώπη, έχει εξηγήσει ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου, Σάββας Ρομπόλης:
«Με τη δικτατορία του Πινοσέτ η κύρια και η επικουρική δημόσια ασφάλιση πήγαν στις ασφαλιστικές εταιρείες. Μέχρι το 2008 υπήρχαν διάφορα προβλήματα που τα κάλυπτε ο κρατικός προϋπολογισμός. Όλος ο πληθυσμός πήγε στην ιδιωτική ασφάλιση εκτός από την αστυνομία και το στρατό που έμεινε στο διανεμητικό. Το 2008 έγινε μία επιτροπή στη Χιλή από συναδέλφους οι οποίοι είπαν ότι το σύστημα που εφαρμόσαμε δημιούργησε μεγάλο κόστος, σπατάλη, ανισότητες κ.ά. και επανήλθαν στο προηγούμενο σύστημα».
Με άλλα λόγια, οι πολίτες ωθούνταν στην ιδιωτική ασφάλιση, αλλά εν συνεχεία οι ασφαλιστικές εταιρίες είτε «έσκαγαν» και ο λογαριασμός πήγαινε στο κράτος, είτε οι ασφαλισμένοι δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα υψηλά ασφάλιστρα που επέβαλαν οι εταιρίες.
