Πανελλαδική 24ωρη απεργία κήρυξε η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος

24ωρη απεργία των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου, αποφάσισε η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, καταγγέλλοντας, μετά την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, και τη διαδικασία της ατομικής αξιολόγηση.

“Η εμπειρία από τις χώρες της Ευρώπης όπου εφαρμόστηκαν αντίστοιχα συστήματα, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία αλλά και η Αμερική, είναι αποκαλυπτικά”, τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή της, και εξηγεί: “Αποτέλεσαν βασικό εργαλείο για τη διαφοροποίηση των σχολείων με βάση την οικονομική-κοινωνική προέλευση των μαθητών, για την υποβάθμιση-υποχρηματοδότηση και εν τέλει το κλείσιμο σχολείων σε εργατικές περιοχές, για την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, ακόμα και για απολύσεις”.

Ακόμη, διαμηνύει: “Αν η κυβέρνηση ήθελε να στηρίξει το δημόσιο σχολείο, θα προσλάμβανε μαζικά εκπαιδευτικούς. Δεν θα επέτρεπε να χάνονται χιλιάδες διδακτικές ώρες, δεν θα άφηνε μαθητές χωρίς παράλληλη στήριξη, μαθήματα ακόμα και πανελλαδικώς εξεταζόμενα να διδάσκονται από τα μέσα της χρονιάς. Δεν θα στοίβαζε 25 μαθητές σε αίθουσες-κλουβιά, θα έπαιρνε ειδικά μέτρα στήριξης των μαθητών για τα τεράστια γνωστικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα που άφησε ο διετής εγκλεισμός και τα κλειστά σχολεία. Θα την απασχολούσε το πώς θα κατασκευάσει σύγχρονα σχολεία, θα επισκεύαζε τα παλιά, δεν θα άφηνε χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς να περνούν τη μισή τους μέρα σε ακατάλληλα για το επιδιωκόμενο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα κτίρια, αλλά και επικίνδυνα για την ασφάλειά μας”.

Εξάλλου, υπογραμμίζει: “Οι εκπαιδευτικοί δεν φοβόμαστε την «αξιολόγηση», δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε, δεν αντιδρούμε γιατί δεν θέλουμε να «ξεβολευτούμε» όπως λένε τα διάφορα «παπαγαλάκια», αλλά γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε το δημόσιο σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητ(ρι)ών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών. Κάθε μέρα εξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά τη δουλειά μας στους συλλόγους διδασκόντων, ανταλλάσσουμε σκέψεις και προτάσεις για να γίνει καλύτερη η σύνθετη παιδαγωγική πράξη. Αυτή ακριβώς η διαδικασία είναι που ζητάμε να στηριχθεί ουσιαστικά από το κράτος. Τα κριτήρια της αξιολόγησης που προωθεί η κυβέρνηση δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την ανάγκη”.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΔΟΕ:

“40 χρόνια, όπως ομολόγησε η υπουργός παιδείας, και τα 2 τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΥΠΑΙΘ, παρά το κλίμα τρομοκρατίας και εκβιασμών που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να επιβάλλουν, βρήκαν απέναντί τους τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών ενάντια στα σχέδια εμπορευματοποίησης, κατηγοριοποίησης και διαφοροποίησης σχολείων–μαθητών–εκπαιδευτικών μέσω της εφαρμογής των διατάξεων των Ν. 4692/2020 και Ν. 4823/2021 που αφορούν την αξιολόγηση.

Σήμερα, κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ συνεχίζουν και εντείνουν το έργο απαξίωσης του δημόσιου σχολείου. Προχωρούν στην ολοκλήρωση της εφαρμογής του Ν. 4823/2021 με την υλοποίηση της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, στηριγμένης στη σαθρή διαδικασία της «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης» των σχολικών μονάδων, την οποία ο κλάδος με τη στάση του απέτρεψε. Πιστοί στην προσφιλή τους τακτική, αιφνιδιαστικά, και σε ένα άσχετο νομοσχέδιο (κατάντησε φασόν διαδικασία πλέον), αυτή τη φορά του Υπουργείου Μεταφορών, ψήφισαν τροπολογία εφαρμογής της διαδικασίας της ατομικής αξιολόγησης. Με την συγκεκριμένη τροπολογία ολοκλήρωσαν τις προβλέψεις του Ν. 4823/21.

Για πρώτη φορά δίνουν τη δυνατότητα τμηματικής τοποθέτησης των Συμβούλων Εκπαίδευσης όπου έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες επιλογής, για να ξεκινήσουν άμεσα την «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών. Μάλιστα επιβεβαιώθηκε ο φόβος που εκφράσαμε στη συνάντηση με την υφυπουργό κ. Μακρή, πως για αυτό δεν μονιμοποιούνται οι νεοδιόριστοι: για να χρησιμοποιηθούν ως δύναμη πίεσης για την υλοποίηση της ατομικής αξιολόγησης.

Φαίνεται πως τόσο η κυβέρνηση όσο και το Υπουργείο Παιδείας βιάζονται να χρεώσουν τις δικές τους ευθύνες στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές.

Παρουσιάζουν την αξιολόγηση ως το κλειδί για τη λύση κάθε προβλήματος  του εκπαιδευτικού συστήματος. Άλλωστε η τακτική του ΥΠΑΙΘ να χρησιμοποιεί εύηχες λέξεις, θετικά φορτισμένες, προκειμένου να εφαρμόσει τα πιο αντιδραστικά μέτρα, είναι γνωστή. «Βάφτισε»:

• «συλλογικό προγραμματισμό, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση σχολικών μονάδων», την κατηγοριοποίηση των σχολείων·
• «ενίσχυση» της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, την απομάκρυνση των μαθητών στα 15 τους χρόνια από το σχολείο και την ανήλικη εργασία τους·
• «απεγκλωβισμό», τον αποκλεισμό 40.000 μαθητών από τα Πανεπιστήμια μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής· και
• «αναβάθμιση του Εθνικού Απολυτήριου» την Τράπεζα Θεμάτων.

Για όποιον έχει σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία, μια ματιά και μόνο στον νόμο αρκεί για να καταλάβει ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι πολύ μακριά από την «αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών» όπως ευαγγελίζεται.

Οι γονείς, οι μαθητές, καταλαβαίνουν ότι αν η κυβέρνηση ήθελε να στηρίξει το δημόσιο σχολείο, θα προσλάμβανε μαζικά εκπαιδευτικούς. Δεν θα επέτρεπε να χάνονται χιλιάδες διδακτικές ώρες, δεν θα άφηνε μαθητές χωρίς παράλληλη στήριξη, μαθήματα ακόμα και πανελλαδικώς εξεταζόμενα να διδάσκονται από τα μέσα της χρονιάς. Δεν θα στοίβαζε 25 μαθητές σε αίθουσες-κλουβιά, θα έπαιρνε ειδικά μέτρα στήριξης των μαθητών για τα τεράστια γνωστικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα που άφησε ο διετής εγκλεισμός και τα κλειστά σχολεία. Θα την απασχολούσε το πώς θα κατασκευάσει σύγχρονα σχολεία, θα επισκεύαζε τα παλιά, δεν θα άφηνε χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς να περνούν τη μισή τους μέρα σε ακατάλληλα για το επιδιωκόμενο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα κτίρια, αλλά και επικίνδυνα για την ασφάλειά μας. Για όλα αυτά  προφανώς ο νόμος δεν προβλέπει τίποτα.

Είναι προφανές ότι η στόχευση του Υπουργείου είναι να καθυποτάξει τους εκπαιδευτικούς μέσω της ατομικής αξιολόγησης προκειμένου να αποδεχτούν ένα σχολείο το οποίο διαχρονικά υποβαθμίζεται για την πλειοψηφία των παιδιών που προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, που βάζει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια σε όσα παιδιά θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Ένα σχολείο πανάκριβο για την οικογένεια, κατηγοριοποιημένο, που λειτουργεί με όρους επιχείρησης, μετρά έσοδα-έξοδα, αναζητά πόρους για να διασφαλίσει μια στοιχειώδη λειτουργία.

Άλλωστε η ίδια η υπουργός στο δελτίο Τύπου αλλά και σε συνεντεύξεις παρουσιάζει την ατομική αξιολόγηση ως ολοκλήρωση ενός ενιαίου σχεδιασμού που περιλαμβάνει την αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και τις εξετάσεις τύπου PISA. Το ίδιο το νομοσχέδιο προβλέπει σε 2 από τους 11 δείκτες που αποτιμούν την υπηρεσιακή επάρκεια του εκπαιδευτικού, τη συμμετοχή στην αυτο-αξιολόγηση και στην εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Η εμπειρία από τις χώρες της Ευρώπης όπου εφαρμόστηκαν αντίστοιχα συστήματα, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία αλλά και η Αμερική, είναι αποκαλυπτικά. Αποτέλεσαν βασικό εργαλείο για τη διαφοροποίηση των σχολείων με βάση την οικονομική-κοινωνική προέλευση των μαθητών, την ένταση των ταξικών φραγμών, την υποβάθμιση-υποχρηματοδότηση, και εν τέλει το κλείσιμο σχολείων σε εργατικές περιοχές, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών ακόμα και για απολύσεις.

Τα 40 χρόνια που επικαλείται η Υπουργός, που παρ΄ όλες τις προσπάθειες προηγούμενων κυβερνήσεων δεν μπόρεσαν να επιβάλλουν αυτές τις αναδιαρθρώσεις, λόγω της δυναμικής αντίστασης εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, δείχνουν τον δρόμο της νίκης. Συγκρουστήκαμε με όλες τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, με δεκάδες υπουργούς και υφυπουργούς παιδείας, έχοντας ως γνώμονα την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας και των εργασιακών- επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.

Η μεγάλη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας είναι μεγάλη παρακαταθήκη. Τώρα είναι η ώρα της νέας μάχης. Είναι χρέος μας απέναντι στους χιλιάδες συναδέλφους, πάνω από όλα όμως στους εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές μας.

Οι εκπαιδευτικοί δε φοβόμαστε την «αξιολόγηση», δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε, δεν αντιδρούμε γιατί δεν θέλουμε να «ξεβολευτούμε» όπως λένε τα διάφορα «παπαγαλάκια», αλλά γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε το δημόσιο σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητ(ρι)ών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών.

Άλλωστε, κάθε μέρα εξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά τη δουλειά μας στους συλλόγους διδασκόντων, ανταλλάσσουμε σκέψεις και προτάσεις για να γίνει καλύτερη η σύνθετη παιδαγωγική πράξη. Αυτή ακριβώς η διαδικασία είναι που ζητάμε να στηριχθεί ουσιαστικά από το κράτος. Τα κριτήρια της αξιολόγησης που προωθεί η κυβέρνηση δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την ανάγκη.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος έχοντας μέσα από τις αποφάσεις των Γενικών της Συνελεύσεων, με συνέπεια και υπευθυνότητα εκφράσει τις ψηφισμένες και τις επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις του κλάδου, θα δώσει με όλα τα μέσα τη μάχη για την ακύρωση των αντιεκπαιδευτικών σχεδιασμών της κυβέρνησης.

Για το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν του αγώνα για την αποτροπή της υλοποίησης των αντιεκπαιδευτικών σχεδίων της κυβέρνησης. Ο νικηφόρος αγώνας του κλάδου ενάντια στην αξιολόγηση του Π.Δ. 152/2013 και του Ν. 4024/2011, καθώς και το συντριπτικό ποσοστό του 95% της συμμετοχής στην απεργία-αποχή από την Υ.Α. «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο» (του Ν. 4692/2020), αποτελούν παρακαταθήκη και οδηγό μας. 

Αποφασίζουμε 24ωρη απεργία την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου με την πραγματοποίηση πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων σε όλη τη χώρα και καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να πάρουν μαζικά μέρος.

Κηρύσσουμε  απεργία-αποχή από τις διαδικασίες που προβλέπονται από τον Ν. 4823/2021 καθώς και από την Υπουργική Απόφαση 9950/ΓΔ5 ΦΕΚ 388/27-1-2023.

Κηρύσσουμε στάσεις εργασίας σε όλη τη χώρα σε συνεργασία με τους τοπικούς Συλλόγους προκειμένου να είναι καλυμμένοι όλοι οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες από κάθε άλλη διαδικασία της ατομική αξιολόγησης που προβλέπεται εντός διδακτικού ωραρίου (π.χ. δειγματικές διδασκαλίες).

Πραγματοποιούμε παραστάσεις διαμαρτυρίας στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με αιχμή το ζήτημα της άμεσης μονιμοποίησης όλων των δόκιμων εκπαιδευτικών και την ατομική αξιολόγηση.

Προχωράμε άμεσα σε αποστολή εξώδικων διαμαρτυρίας προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης που δεν έχουν μέχρι τώρα προχωρήσει στην έκδοση των διαπιστωτικών πράξεων μονιμοποίησης των νεοδιόριστων, και τη διερεύνηση κάθε δυνατότητας προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια ενάντια στις πράξεις ανάκλησης των διαπιστωτικών από ορισμένες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης μετά από προφορικές εντολές του ΥΠΑΙΘ. 

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με αποφασιστικότητα οργανώνει όλες τις δράσεις που είναι αναγκαίες ώστε η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ ακούγοντας τη φωνή των εκπαιδευτικών που δίνουν καθημερινά μόνοι τους τη μάχη για το δημόσιο σχολείο, να αποσύρει τις Υ.Α. και τους νόμους 4692/2020 και 4823/2021 και να μονιμοποιήσει άμεσα τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς.

Η μαζικότητα, η ενότητα, και η καθολική συμμετοχή στην απεργία, στην απεργία – αποχή, στις στάσεις εργασίας και σε όλες τις υπόλοιπες δράσεις, είναι που θα αποτρέψουν την υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών και των αυταρχικών απειλών της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ.

Σε αυτή τη βάση, καλούμε επιπλέον:

• Όλους τους Σ.Ε.Π.Ε. να πάρουν μέτρα για την υλοποίηση των αποφάσεων του κλάδου. Να οργανώσουν με όλα τα μέσα την ενημέρωση συνολικά της εκπαιδευτικής κοινότητας για τους πραγματικούς στόχους της επιχειρούμενης «αξιολόγησης».
• Όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετέσχουν μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων στις οποίες έχει καλέσει το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.
• Τους Συλλόγους Διδασκόντων και τα στελέχη εκπαίδευσης να συμμετέχουν στην απεργία–αποχή της Δ.Ο.Ε. και με βάση αυτή την απόφαση, να μην προχωρήσουν σε καμία διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της Υ.Α. 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ! ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ!

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΣΠΙΔΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ!

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ”.