Τα πιο αχνά μας λόγια, τα πιο αδύναμα που βγαίνουν απ’ τα χείλη μας, ενίοτε αποκτούν ευκρίνεια και δύναμη ικανή κι αξία ανεκτίμητη στ’ αυτιά εκείνου που γίνεται αποδέκτης τους. Αρκεί να έχει διάθεση να ακούσει, να εκτιμήσει, να προσδώσει στις λέξεις το νόημα που τους αρμόζει…
Ποιος έχει διάθεση και ποιος μπορεί, ν’ αφουγκραστεί τα λόγια τα αχνά και τα αδύναμα;
Η Μαρία Πασχάλη δηλώνει παρούσα, με το ποίημα «Ό,τι κι αν είναι αδύναμο» που δημοσιεύουμε σήμερα. «Δώσε μου ό,τι κι αν είναι αδύναμο για εσένα», λοιπόν…
Ό,τι κι αν είναι αδύναμο | Μαρία Πασχάλη*
Σε παρακαλώ,
τα πιο αχνά σου λόγια
δώσε μου
είναι αυτά που λείπουν
απ’ την έντονη ευαλώτητα
έτσι ντύνεται η ζωή μου
με τα ρούχα της εκπόρθησης
γι’ αυτό δώσε μου
ο,τι κι αν είναι αδύναμο για εσένα
γνωρίζω τις λέξεις
που συστήνονται ως ξόρκια
μιας πλανεμένης δύναμης.
* Η Μαρία Πασχάλη είναι απόφοιτη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δ.Π.Θ.
