Όταν ο ήλιος ξεπροβάλλει πίσω από τον Υμηττό είναι η ώρα που το παζάρι στον ιστορικό Ελαιώνα παίρνει φωτιά. Σε μία παλιά αποθήκη στη οδό Ορφέως είναι απλωμένη η πραμάτεια δεκάδων ρακοσυλλεκτών. Είναι τα απομεινάρια γενεών και γενεών που με το πέρασμα των χρόνων πετάχτηκαν στα σκουπίδια και διασώθηκαν από το «ανώνυμο» χέρι κάποιου ρακοσυλλέκτη.
Μεταξύ αυτών ο Ερτσάν Χασάν και ο μπαμπάς του Ραΐφ Χασάν που είναι τα πρόσωπα των ημερών. Η απόφαση τους να δωρίσουν στη βιβλιοθήκη της Βουλής έναν πραγματικό θησαυρό που βρήκε ο Ερτσάν σε δρόμο του Παγκρατίου τους έδωσε δημοσιότητα και αναγνώριση αλλά και την ευκαιρία να προβληθεί το τεράστιο έργο τους. Ήταν ένας τόμος της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του 1864.
«Είμαι οδηγός σε αποριματοφόρο του Δήμου Αθηναίων και κάποια στιγμή που σταματήσαμε μπροστά σε κάποιους κάδους σε δρόμο του Παγκρατίου είδα από τη καμπίνα του αυτοκινήτου μία σακούλα με ένα καλοδιατηρημένο βιβλιο. Αμέσως κατέβηκα και το άρπαξα πριν οι συνάδελφοι αδειάσουν τον κάδο στο αποριματοφόρο. Μόλις είδα πως είναι γνήσιο ένιωσα μεγάλη συγκίνηση. Ήξερα πως βρήκα έναν θησαυρό στα χέρια μου», είπε στο ethnos.gr o Ερτσάν Χασάν.
Πρόκειται για τον πρωτότοκο υιό της οικογένειας του Ραΐφ Χασάν που γεννήθηκε στην Κομοτηνή αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα.
Λόγω της φτώχειας και της ανεργίας ο Ραΐφ το 1984 άφησε το μικρό σπίτι τους στο κέντρο της Κομοτηνής και πήρε την οικογένεια του για να εγκατασταθεί σε ένα παράπηγμα στον Κεραμικό. «Έκανα πολλές δουλειές σε εργοστάσια, βιοτεχνίες, ήμουν οδηγός αλλά ποτέ δεν κατάφερα να αποκτήσω μία μόνιμη δουλειά. Όταν έμεινα άνεργος είχα να θρέψω τέσσερα παιδιά. Έτσι ξεκίνησα να μαζεύω πολύτιμα αντικείμενα από τα σκουπίδια για να μπορέσω να ζήσω την οικογένεια μου. Kάθε πρωί που άνοιγα την πόρτα του σπιτιού για να βγω έξω έλεγα από μέσα “Θεέ μου βοήθησε με να βρω κάτι στα σκουπίδια για να επιβιώσουμε”», μας λέει με συγκίνηση ο Ραΐφ Χασάν. Κάθετε σε μία γωνιά, παρακολουθεί αμίλητος την κίνηση στο παζάρι ενώ πίσω του υπάρχει μία τεράστια ελληνική σημαία.
Τον συγκίνησε ο δάσκαλος του!
Ο 37χρονος Ερτσάν δεν προλαβαίνει να απαντάει στις κλήσεις του τηλεφώνου. Δέχεται συγχαρητήρια από όλους τους γνωστούς του. Μία κλήση όμως τον συγκινεί ιδιαίτερα. Είναι του καθηγητή του Ευθύμη Κόλλια από το 3ο ΕΠΑΛ Ταύρου. «Μπράβο Ερτσάν. Είμαι πολύ περήφανος που σε γνώρισα και σε έχω μαθητή μου», ακούστηκε να λέει ο καθηγητής, ενώ ο ίδιος μας λέει: «Κάνω ότι μπορώ για να αναπληρώσω αυτά που έχω χάσει. Θέλω να μαθαίνω συνέχεια πράγματα για στην γλώσσα, την ιστορία της Ελλάδας και να πάρω το απολυτήριο του Λυκείου».
Για αυτό παρέδωσα τον θησαυρό στην Βουλή…
Όσο για την απόφαση του να παραδώσει τον θησαυρό στη Βιβλιοθήκη της Βουλής προήλθε από το αίσθημα ευθύνης αλλά από τις αρχές του ίδιου και της οικογένειας του. Τα λόγια του Ερτσάν συγκλονίζουν και αποτελούν μάθημα ηθικής και πατριωτισμού:
«Μεγαλώσαμε πολύ φτωχικά αλλά με μεγάλη αγάπη, σεβασμό και αρχές. Εμαθα να αγαπάω την πατρίδα μου. Είμαστε Δημότες Αθηναίων και είμαστε πολύ περήφανοι για την ιστορία της πατρίδας μας. Ήξερα πως αυτό το κειμήλιο είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Δε σκέφτηκα να το δώσω σε κάποιο πλειστηριασμό ή να το πουλήσω σε κάποιο συλλέκτη. Ενημέρωσα το μπαμπά μου και ειδοποιήσαμε την Βιβλιοθήκη της Βουλής για να πάμε να το παραδώσουμε. Ένιωσα μεγάλη υπερηφάνεια και συγκίνηση. Μου αρέσει που ο κόσμος αναγνωρίζει την πράξη μας. Νιώθω πολύ όμορφα και θα ξανακάνω το ίδιο με την πρώτη ευκαιρία. Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω για τους Δημοτικούς Συμβούλους και όλο τον κόσμο που μας έχει βοηθήσει και που μας έχει συμπαρασταθεί όλα αυτά τα χρόνια».
«Δεν είναι εύκολο να ψάχνεις τα σκουπίδια»
O Eρτσάν τόνισε πως είναι δύσκολο για κάποιον να ψάχνει τα σκουπίδια αλλά η ανάγκη και εν τέλει η δύναμη της επιβίωσης σε βάζει σε μία αλλόκοτη διαδικασία να γίνεις «ανασκαφέας» σκουπιδιών: «Μη νομίζεις πως είναι εύκολο να πλησιάσεις τον κάδο και να ψάχνεις. Σε κοιτούν περίεργα. Αλλοι σε λυπούνται, αλλά εσύ πρέπει να είσαι αφοσιωμένος. Εγώ αφιερώνω πολύ χρόνο πέρα από το χρόνο που εργάζομαι ως οδηγός».
Συνεχίστε την ανάγνωση στο ethnos.gr…
