Η ελληνική κοινότητα της Ζωοδόχου Πηγής στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης κρατάει «ζωντανό» τον Ελληνισμό, σε μια καθαρά αμερικανική γειτονιά.
Ο ιερατικός προϊστάμενος, Αρχιμανδρίτης Σύλβεστρος Μπερμπέρης, άρχισε να υποδέχεται λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι της Μεγάλης Τετάρτης τα παιδιά της Κοινότητας που κατέφθαναν στον Ναό για το καθιερωμένο Ευχέλαιο.
«Ειδικά για τα παιδιά κάθε χρόνο κάνουμε το Ευχέλαιο στις 3 το μεσημέρι στα αγγλικά. Ο λόγος είναι γιατί θέλουμε να συμμετέχουν αλλά και να καταλαβαίνουν τις προσευχές. Τα παιδιά μας πάντοτε συμμετέχουν στις ελληνικές θρησκευτικές γιορτές και αυτό είναι πολύ σημαντικό» θα πει ο πατέρας Σύλβεστρος.
Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής άρχισε να λειτουργεί το 1992. Τότε, ο Ελληνισμός είχε πιο δυνατή παρουσία στην περιοχή και οι εγγεγραμμένες οικογένειες ξεπερνούσαν τις 800. Ο ίδιος μετράει 35 χρόνια στην Κοινότητα, με μια μικρή απουσία επτά χρόνων στο ενδιάμεσο. Με καταγωγή από την Κομοτηνή, στα 12 του πήγε στα Ιεροσόλυμα και μαθήτευσε στο Γυμνάσιο του Πατριαρχείου.
Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και έπειτα ήρθε στην Αμερική. Υπηρέτησε με τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, αργότερα στον Καθεδρικό Ναό στο Μανχάταν με τον πατέρα Στεφανόπουλο.
Τι έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια; Όπως μας λέει ο πάτερ Συλβέστρος, η κοινότητα μπορεί σήμερα να έχει συρρικνωθεί αλλά οι παλιοί επιστρέφουν πάντοτε στη γειτονιά και την κοινότητα που μεγάλωσαν.
«Τα νέα ζευγάρια φεύγουν, πάνε Λονγκ Αϊλαντ, Ουέστεστερ και έτσι έχει συρρικνωθεί λίγο η κοινότητα αλλά και πάλι έχουμε Έλληνες. Εγγεγραμμένα μέλη είναι 400 αλλά πάντοτε έρχονται όσοι έμεναν παλιότερα εδώ, όσο μακριά και να πάνε. Να παντρευτούν, να βαφτίσουν τα παιδιά τους. Έχω παντρέψει τους γονείς, βάφτισα τα παιδιά τους και τώρα θα βαφτίσω και τα εγγόνια τους.
Την Κυριακή των Βαΐων είδα πολλές οικογένειες που δεν μένουν πια εδώ. Αγαπάνε όμως την κοινότητα, τους συνδέει προφανώς κάτι για να επιστρέφουν. Αυτό με συγκίνησε πολύ, δεν το περίμενα».
-Οι νέοι άνθρωποι πάνε στην εκκλησία;
«Βλέπω νέους ανθρώπους να έρχονται στην εκκλησία. Οχι κάθε Κυριακή, αλλά έρχονται. Τα ζευγάρια σήμερα έχουν δυσκολίες. Δουλεύουν και οι δύο γονείς, δεν έχουν το χρόνο να έρχονται κάθε Κυριακή».
Η κοινότητα έχει ημερήσιο ελληνικό σχολείο που λειτουργεί 107 χρόνια, το ελληνοαμερικανικό εκπαιδευτήριο. «Το σχολείο πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Έχουμε 155 παιδιά τα οποία μαθαίνουν ελληνικά και θρησκευτικά. Έχουμε και δασκάλες από την Ελλάδα. Παλιότερα οι μαθητές ήταν όλοι Έλληνες, τώρα σιγά σιγά αλλάζει η μορφή του σχολείου γιατί δεχόμαστε κι άλλα παιδιά από τη γειτονιά. Έχουμε και πολλές μεικτές οικογένειες, το 90% των γάμων είναι μεικτοί και το 10% αμιγώς ελληνικοί. Αυτό επηρεάζει και όλους εμάς και την εκκλησία και το εκκλησίασμα και τα παιδιά».
Η Κοινότητα διαθέτει προγράμματα νεολαίας, κατηχητικό σχολείο, Φιλόπτωχο, ενώ κάθε Πέμπτη πραγματοποιείται βραδιά ηλικιωμένων.
«Μαζεύονται, παίζουν μπίνγκο, χαρτιά, βρίσκουν παρέες. Δεν έχουν πού αλλού να πάνε και εδώ είναι το στέκι τους. Κάθε Παρασκευή έρχονται 150 με 200 παιδιά τα οποία συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες. Έχουμε 12 ομάδες μπάσκετ, ποδόσφαιρο και άλλα αθλήματα. Και έχουμε ανθρώπους που έχουν αποφοιτήσει από το σχολείο μας και βρίσκονται εδώ για να βοηθήσουν παρόλο που έχουν περάσει τα χρόνια. Έρχονται να δώσουν πίσω στην κοινότητα» θα πει ο πάτερ Σύλβεστρος.
Η Κοινότητα απέκτησε και την πρώτη γυναίκα πρόεδρο, τη Σοφία Ζάρβου. «Αποφοίτησε από το σχολείο μας και έπειτα συνέχισε να βοηθάει στην κοινότητα. Παρόλο που πλέον μένει στο Λονγκ Αϊλαντ κάθε Κυριακή είναι εδώ. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτήν» θα πει ο πάτερ Σύλβεστρος.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ (Δείτε περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο στο www.ekirikas.com)
