Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή το 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ στην Κομοτηνή, ξεκινώντας το ταξίδι του στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.

Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, που πραγματοποιήθηκε στο Άλσος Αγίας Παρασκευής, τηρήθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να προφυλαχτεί η υγεία των παρευρισκόμενων. Από νωρίς το πρωί τα μέλη της ΚΝΕ, έχοντας καλό σχέδιο, ξεκίνησαν τις προετοιμασίες στο χώρο, δουλεύοντας ακούραστα μέχρι και τη λήξη του για την επιτυχία του, προκειμένου όλοι όσοι θα επισκέπτονταν το φεστιβάλ να ακούσουν τις ανατρεπτικές θέσεις του ΚΚΕ σε έναν καλά προετοιμασμένο χώρο χωρίς να κινδυνεύσει η υγεία τους.

Το φεστιβάλ ξεκίνησε με χαιρετισμό από τον Περικλή Χαρισίου, μέλος του Τ.Σ. Ροδόπης της ΚΝΕ. Την πολιτική ομιλία πραγματοποίησε ο Διονύσης Κλάδης, μέλος του Γ.Π. ΑΜ-Θ του ΚΚΕ.

Ακολούθησε μουσικό αφιέρωμα με λαϊκά τραγούδια στον Θάνο Μικρούτσικο με τη συμμετοχή των: Hasan Ovali (τραγούδι, μπουζούκι), Βαγγέλη Κοντόπουλου (μπάσο), Νικόλα Καλομοίρη (κιθάρα, τραγούδι), Φάνη Παπανικολάου (πιάνο, ακορντεόν), Μπάμπη Σιούτη (τύμπανα). Οι παρευρισκόμενοι άκουσαν τραγούδια από τον δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα», όπως το «Ρόζα» και το «Σαν πλανόδιο Τσίρκο», αλλά και τραγούδια απ’ το «Σταυρό του Νότου». Το αφιέρωμα θα παρουσιαστεί σε όλες τις φεστιβαλικές εκδηλώσεις της ΚΝΕ σε Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.

Πολλοί απ’ τους  επισκέπτες του φεστιβάλ, τηρώντας τις κατάλληλες αποστάσεις, επισκέφθηκαν και το βιβλιοπωλείο που υπήρχε στο χώρο του φεστιβάλ και πολλοί απ’ αυτούς προμηθεύτηκαν εκδόσεις όπως «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ η απάντηση για τον 21ο αιώνα», μια  έκδοση αφιερωμένη στα 150 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου επαναστάτη Β.Ι. Λένιν αλλά και άλλες εκδόσεις της σύγχρονης εποχής.

Τέλος, και η εθελοντική αιμοδοσία στην υπηρεσία αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Κομοτηνής, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία.

Η πολιτική ομιλία του Διονύση Κλάδη:

“Φίλοι και φίλες,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Και εδώ στην Κομοτηνή το 46^ο φεστιβάλ της ΚΝΕ και της εφημερίδας της του ΟΔΗΓΗΤΗ κάνει σήμερα στάση στο ταξίδι του σε όλη την Ελλάδα, σε διαφορετικές φέτος συνθήκες λόγω της πανδημίας αλλά με το ίδιο πείσμα, την ίδια αγωνιστική διάθεση, την ανιδιοτελή προσφορά και το μεράκι των μελών και φίλων της ΚΝΕ και του ΚΚΕ συνεχίζοντας  τις εκατοντάδες δραστηριότητες που προηγήθηκαν το προηγούμενο διάστημα, φωτίζοντας με το σύνθημά του την ελπιδοφόρο διέξοδο που προτείνουν οι κομμουνιστές: «Σοσιαλισμός, για να μπορούμε να “ανασαίνουμε”, για να νικήσει η ζωή!».

Είναι γεγονός πως αυτή την περίοδο η πλειοψηφία του λαού μας ζει μέσα στην ανασφάλεια για την υγεία και το εισόδημά της, ανησυχεί για την εξέλιξη της πανδημίας, για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, για τη δουλειά και τα εργατικά δικαιώματα, για τη θηλιά που έχει στο λαιμό του από χρέη, για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας και την ίδια του τη ζωή.

Συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες του, την ανασφάλειά του και σκοπός μας είναι να αναδείξουμε τις αιτίες αυτής της κατάστασης, αλλά και το γεγονός ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει εναλλακτική, που παρά την προσπάθεια που κάνει το σύστημα να τη συσκοτίσει, να τη διαστρεβλώσει, να τη συκοφαντήσει, το Κόμμα μας ανοίγει ρωγμές, φωτίζει το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση, που στο επίκεντρο θα βρίσκεται η κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, δηλαδή τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Και αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση για το Κόμμα μας. Δεν διαλέξαμε έναν εύκολο δρόμο όπως πολύ μας κατηγορούν ότι απλά λέμε σε όλα όχι. Απαιτείται σκληρή, κοπιαστική, επιστημονική δουλειά και στο επίπεδο της ιστορίας, της άντλησης σωστών συμπερασμάτων, της επεξεργασίας επαναστατικής στρατηγικής μέσα σε όχι απλά μη επαναστατικές αλλά και αντεπαναστατικές συνθήκες, που βαραίνει η υποχώρηση του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Και βέβαια στη δράση, στην πρωτοπορία στο κίνημα, στην προσπάθεια ανασύνταξής του.

Με αυτόν τον τρόπο όμως τιμάμε και την ηρωική ιστορία του υπεραιωνόβιου πλέον Κόμματός μας αλλά και είμαστε χρήσιμοι στο λαό. Γιατί πραγματικά τι χρησιμότητα θα είχε στο λαό μας ένα Κομμουνιστικό Κόμμα ουρά του συστήματος, κατ’ όνομα μόνο κομμουνιστικό; Η μόνη υπηρεσία του θα ήταν στο σύστημα, με αποτελέσματα που είδαμε από την διακυβέρνηση της υποτίθεται «πρώτης φοράς αριστεράς», την μοιρολατρία, την υποχώρηση του κινήματος, την εν τέλει ανάσα στο σύστημα.

Εμείς όμως θέλουμε να ανασαίνουν οι λαοί, όχι οι εκμεταλλευτές τους!

Φίλες και φίλοι,

Για να δούμε λοιπόν, τι συμπέρασμα βγαίνει από την διαχείριση της πανδημίας στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες; Από την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα.

Σύμφωνα με ανάλυσή του «Associated Press», στις αρχές Μάη, τον καθοριστικό ρόλο στο να σκάσει σα βόμβα ο κορονοϊός στη Λομβαρδία έπαιξαν οι πιέσεις των βιομηχάνων. Η «Confindustria», το ισχυρότερο βιομηχανικό λόμπι της Ιταλίας, ασκούσε αφόρητες πιέσεις για να μην γίνει lockdown.

Στις 28 Φλεβάρη, μία εβδομάδα μετά την εξάπλωση και με 100 κρούσματα στο Μπέργκαμο, η «Confindustria» έβγαλε στα κοινωνικά δίκτυα ένα μήνυμα στα αγγλικά, για την καμπάνια #Bergamoisrunning, που καθησύχαζε τους πελάτες της. Οι καμπάνιες των βιομηχάνων συνεχίστηκαν, ενώ ακόμα και όταν πάρθηκαν μέτρα περιορισμού της νόσου, τα υγειονομικά πρωτόκολλα δεν πέρασαν τις πύλες των εργοστασίων, οι εργαζόμενοι στοιβάζονταν σαν σαρδέλες στη δουλειά και στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτός ήταν και ο λόγος των απεργιακών κινητοποιήσεων, των πρώτων, εν μέσω πανδημίας, στην Ευρώπη.

Στη Γαλλία το σύνθημα των εμποροϋπαλλήλων έξω από μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και αφού συνάδελφοί τους είχαν πεθάνει από covid λόγω και των πενιχρών μέσων προστασίας των εργαζομένων τα λέει όλα: «οι νεκροί μας, τα κέρδη σας».

Στην Ελλάδα η κυβέρνηση βλέποντας τις εικόνες από τις άλλες χώρες, γνωρίζοντας το χάλι του συστήματος υγείας, προβλέποντας καταστάσεις που θα κλόνιζαν την κυριαρχία του συστήματος και πιεζόμενη από το τουριστικό κεφάλαιο που ήθελε να παρθούν νωρίς μέτρα ώστε στη καλοκαιρινή σεζόν η Ελλάδα να μην έχει πολλά κρούσματα και να αποτελεί ασφαλή τουριστικό προορισμό ώστε να μην θιχτεί η κερδοφορία του, πήρε την απόφαση για το lockdown. Ο λαός μας και η νεολαία με τη στάση τους έδωσαν το χρόνο για να μπορέσει να βελτιωθεί η κατάσταση. Πως αξιοποίησε όμως η κυβέρνηση αυτόν τον χρόνο;

Μήπως έκανε τις απαραίτητες προσλήψεις στα νοσοκομεία; Μήπως πήρε μέτρα για την προστασία στους μεγάλους χώρους δουλειάς; Μήπως προσπάθησε να εξασφαλίσει το απαραίτητο προσωπικό για την καθαριότητα στα σχολεία, τους απαραίτητους εκπαιδευτικούς για να λειτουργήσουν ξανά με 15 μαθητές ανά τάξη; Μήπως στήριξε ουσιαστικά τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους; Μήπως πήρε μέτρα για την ασφαλή δια ζώσης επανέναρξη των μαθημάτων στα πανεπιστήμια; Την απάντηση την ξέρουμε όλοι.

Στην Ελλάδα η «βαριά βιομηχανία» της χώρας, όπως ονόμασαν εδώ και δεκαετίες τον τουρισμό, άνοιξε με τους ίδιους όρους, με «τα πρωτόκολλα του κεφαλαίου» και όχι των επιστημόνων. Είναι πλέον φανερό ότι η έξαρση των κρουσμάτων μέσα στον Αύγουστο, η οποία συνεχίζεται με ρεκόρ κρουσμάτων την χτεσινή μέρα κι ενώ τα κρούσματα αρχές καλοκαιριού είχαν μηδενιστεί, οφείλεται στο «άνοιγμα» του Τουρισμού, που έγινε με τους όρους που έθεσαν οι tour operators, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι αεροπορικές εταιρείες και οι εφοπλιστές, χωρίς τη λήψη απαραίτητων μέτρων για την προστασία του λαού και των ταξιδιωτών.

Τα στοιχεία της κυβέρνησης είναι αποκαλυπτικά, από τα σχεδόν 3 εκατομμύρια τουριστών, που εισήλθαν στην χώρα, έχουν γίνει τεστ μόνο στο 12%, σε συνθήκες που κυβέρνηση και ΕΕ επέτρεψαν την πληρότητα κατά 100% στις αεροπορικές πτήσεις, χωρίς καν θερμομέτρηση και κατά 85% στην ακτοπλοΐα. Μάλιστα, η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να κάνει το χατίρι των μεγαλοξενοδόχων «κουκουλώνοντας» τα στοιχεία για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα, ειδικά στις τουριστικές περιοχές.

Τα κρούσματα σε χώρους δουλειάς δείχνουν τα ελλιπή μέτρα προστασίας, αλλά και την απόκρυψη κρουσμάτων από την εργοδοσία. Έφτασαν μέχρι και στο σημείο να καλούν στη δουλειά εργαζόμενους ενώ είχαν διαγνωστεί θετικοί στον ιό!

Και ενώ γίνονται όλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο στο λαό και τη νεολαία και να αναμασά τα περί «ατομικής ευθύνης».

Εξίσου αποκαλυπτικό είναι και το γεγονός πως τα αναγκαία μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων χαρακτηρίζονται ως κοστοβόρα και ανεφάρμοστα! Αφού πρώτα με αλχημείες και σχεδιαγράμματα καρικατούρες προσπάθησαν να δώσουν επιστημονικοφάνεια στις κυβερνητικές αποφάσεις εντέλει κατέληξαν στην «εφαρμοσιμότητα». Κάθε μέτρο κρίνεται από την «εφαρμοσιμότητα» του μας λένε…. Μόνο που η «εφαρμοσιμότητα» την οποία επικαλείται η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εκτίμηση του «κόστους» που έχουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας του λαού σε σχέση με το «όφελος» που έχουν για το κεφάλαιο τα πρωτόκολλα – λάστιχο.

Αυτά βλέπει ο λαός μας και ανησυχεί. Νιώθει ότι τον δουλεύουν, χάνει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση και το κράτος και αυτό είναι φυσιολογικό βεβαίως.

Όμως αυτή η άρση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση έχει νόημα και αποτέλεσμα, όταν δεν στρέφεται ενάντια στη ίδια την υγεία του λαού μας, στην ανάγκη για μόρφωση των παιδιών του λαού, όταν δεν εγκλωβίζεται δηλαδή σε διάφορες αντιδραστικές θεωρίες συνωμοσίας, που βολεύουν και την κυβέρνηση για να ταυτίσει τη διεκδίκηση και τη φυσιολογική ανησυχία με την οπισθοδρόμηση. Όταν ακριβώς η κυβερνητική αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας είναι καραμπινάτη αντίδραση. Στο παιχνίδι αυτό να καταγγείλουμε και από εδώ τη συμμετοχή και δημοτικών παρατάξεων και συμβούλων στο Δήμο Κομοτηνής.

Δεν είναι τυχαίο που υπερπροβάλονται τέτοιου είδους κινητοποιήσεις που δεν είναι και τόσο μαζικές, 25 άνθρωποι ήταν όλοι κι όλοι στην Κομοτηνή για παράδειγμα, για να κρύψουν τις πραγματικές και γνήσιες διεκδικήσεις γονιών, εκπαιδευτικών, μαθητών, που εκτός των άλλων έχουν και μέτωπο στον αποπροσανατολισμό, τον ανορθολογισμό και να ενοχοποιήσουν με αυτόν τον τρόπο το ίδιο το λαϊκό κίνημα, δηλαδή τους αγώνες, τους ανθρώπους που διεκδικούν σωστά και ρεαλιστικά αιτήματα.

Γιατί είναι ρεαλιστικό το αίτημα να μειωθεί ο αριθμός μαθητών ανά τάξη με ανώτερο όριο τα 15 παιδιά. Στην Κομοτηνή σε όλες τις βαθμίδες θα ξεκινήσουν τα σχολεία τη Δευτέρα με πολύ παραπάνω μαθητές ανά τάξη από τον μ.ο. που ανέφερε η υπουργός. Μάλιστα στο μειονοτικό γυμνάσιο και λύκειο υπάρχουν μέχρι και 30άρια τμήματα.

Γιατί είναι ρεαλιστικό το αίτημα να υπάρχουν σχολεία καθαρά, να γίνουν όλες οι απαραίτητες μόνιμες προσλήψεις σχολικών καθαριστριών. Εδώ να σημειώσουμε και την ευθύνη των Δήμων που αποδέχονται αυτή την κατάσταση. Που δεν διεκδικούν την ικανοποίηση των αναγκών, ούτε καν εν μέσω πανδημίας.

Γιατί είναι ρεαλιστικό το αίτημα για πρόσληψη όλων των απαραίτητων εκπαιδευτικών.

Γιατί είναι ρεαλιστικό να υπήρχαν ήδη οι κατάλληλοι χώροι για την λειτουργία της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής αγωγής και όχι να φτάνουμε στο χάλι  των τμημάτων με 22 – 25 παιδιά, να τα στοιβάζουν όπως – όπως μέχρι να έρθουν στην καλύτερη το Νοέμβριο όπως λένε οι τάξεις κοντέινερ.

Γιατί είναι ρεαλιστικό να γίνονται μαζικά τεστ

Γιατί είναι ρεαλιστικό να υπάρχει σχολιατρική υπηρεσία όπου σε κάθε σχολείο θα έχει και την ευθύνη για την παρακολούθηση της υγείας των μαθητών και εκπαιδευτικών, την διαχείριση οποιουδήποτε κρούσματος και προβλήματος.

Αυτά τα αιτήματα βέβαια σηκώνουν την τρίχα σε όλους όσοι θεωρούν κόστος την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και σκόρπισμα χρημάτων ότι δεν δίνεται για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Φίλες και φίλοι,

Ακόμα και το εμβόλιο που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της πανδημίας υποτάσσεται στους διάφορους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε μεγάλες εταιρείες φαρμακευτικές του χώρου, ανάμεσα σε κράτη και χώρες. Όλα τα εμβόλια που θα εγκριθούν και θα τηρούν όλα τα ασφαλή πρωτόκολλα θα πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμα δωρεάν στον λαό. Αλήθεια όμως γιατί σταμάτησε η έρευνα και η ανάπτυξη εμβολίων πριν αρκετά χρόνια για τους κορονοϊούς που δεν είναι πρώτη φορά που εμφανίστηκαν; Η ΕΕ διέκοψε τη χρηματοδότηση σε αυτά τα προγράμματα που θα μπορούσαμε τώρα να αξιοποιήσουμε με τη λογική κόστους – οφέλους. Δεν εξασφάλιζαν την κερδοφορία έλεγε τότε. Τώρα που η κερδοφορία είναι εξασφαλισμένη τρέχουμε και δε φτάνουμε, με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι να αρρωσταίνουν, χιλιάδες να χάνουν τη ζωή τους.

Όλους αυτούς τους μήνες μέσα στην πανδημία η πλειοψηφία των εργαζομένων ζει ένα πραγματικό εφιάλτη. Οι απολύσεις εκτόξευσαν την ανεργία. Ένα τεράστιο ποσοστό εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων, που δεν είχε άλλο εισόδημα από Μάρτη μέχρι Ιούνη, κλήθηκε να επιβιώσει με 605 ευρώ κατά μέσο όρο, για όλη αυτή τη χρονική περίοδο.

Χιλιάδες εργαζόμενοι σε καθεστώς αναστολής σύμβασης περιμένουν δύο μήνες για να πάρουν 534 ευρώ και να πληρώσουν τα χρέη των νοικοκυριών τους, που πιέζουν ασφυκτικά χωρίς αναστολή. Την ίδια ώρα, εκατοντάδες χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ, ούτε έχουν την παραμικρή δυνατότητα να βρουν κάποια δουλειά τους επόμενους μήνες.

Μέσα στην πανδημία προστέθηκαν νέοι νόμοι στο αντεργατικό οπλοστάσιο που δημιούργησαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τα διαδοχικά μνημόνια την προηγούμενη δεκαετία. Πρόσφατα ανακοίνωσαν ότι θα τιμωρούν και από πάνω τους εργαζόμενους που θα αρρωσταίνουν με επιπλέον απλήρωτες υπερωρίες, όπως επίσης και ότι θα πάρουν κουτσουρεμένο δώρο όσοι εργαζόμενοι βγήκαν σε αναστολή εργασίας.

Σήμερα παραμονές των εξαγγελιών της κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία «κόβουν και ράβουν» ήδη την «επόμενη μέρα», με τη μονιμοποίηση και εμβάθυνση όλων των δήθεν «έκτακτων» μέτρων.

Αποκαλυπτικές είναι οι επιστολές των εργοδοτικών ενώσεων, όπως του ΣΕΤΕ προς τους υπουργούς, απαιτώντας την επέκταση του αντεργατικού πλαισίου και της ενίσχυσης των ελαφρύνσεων στην εργοδοσία του κλάδου.

Ο κατάλογος των νέων αξιώσεων της μεγαλοεργοδοσίας συνοδεύεται ξανά από το γνωστό απατηλό σύνθημα περί «μέτρων για την προστασία της απασχόλησης» και τον «περιορισμό των απολύσεων».

Σε όλη την Ευρώπη, ΕΕ και κυβερνήσεις «τρέχουν» το αντεργατικό πρόγραμμα SURE, δηλαδή νέα δάνεια στα κράτη μέλη, ζεστό χρήμα στους μονοπωλιακούς ομίλους, χρήματα που θα φορτωθούν πάλι στους εργαζόμενους και το λαό με νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, Ασφαλιστικό Πινοσέτ, νέες ιδιωτικοποιήσεις, νέους φόρους, πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και κατασχέσεις, παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας», της δουλειάς «λάστιχο» και από κοντά η καταστολή, ο περιορισμός των διαδηλώσεων, του δικαιώματος στην απεργία.

Υπάρχει ένας ορατός εχθρός! Ένας «ελέφαντας στο δωμάτιο» που σε κάθε περίπτωση θα ήθελαν οι απολογητές του συστήματος να πείσουν τους εργαζόμενους πως δεν υπάρχει. Η καπιταλιστική κερδοφορία, τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό είναι και το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα στη χώρα μας, η πολιτική εξουσία που υπηρετεί τους επιχειρηματικούς ομίλους αδιαφορώντας ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή. Και αυτό δεν αλλάζει με τις διάφορες μορφές διαχείρισης του συστήματος, ανεβοκατεβαίνοντας στην εξουσία κόμματα που παρά τα περισσότερο ή λιγότερο καμουφλαρισμένα λόγια στηρίζουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, κλίνουν την ανταγωνιστικότητα σε όλες τις πτώσεις.

«Ο ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός, δε θα πληρώσει ξανά ο λαός», ήταν το σύνθημα της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης, που κάνοντας το γύρο του κόσμου, συγκίνησε όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους.

Αυτό το κριτήριο μπορεί και πρέπει να κυριαρχήσει στη σκέψη και την οργανωμένη συλλογική πάλη των εργαζομένων για την προάσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων τους. Στη διεκδίκηση για: Μέτρα για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας, μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων με μείωση των μαθητών ανά τάξη, μέτρα για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος που εξανεμίζεται λόγω ανεργίας και αναδουλειάς στους μικρούς επαγγελματίες. Να μην πληρώσει ξανά ο λαός! Γι’ αυτό και πρέπει να δώσουμε όλοι ραντεβού αύριο στην παρέμβαση του σωματείου ιδ υπ στις 11 το πρωί στην αρχή του πεζόδρομου Βενιζέλου και στη συνέχεια των δράσεων, στο δρόμο του αγώνα, εκεί που θα κριθεί το δίκιο.

Είναι αναγκαίο παράλληλα να μην υποχωρεί και η διαπάλη με τον κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό. Για μια ακόμα φορά αφού έλαμψαν δια της απουσίας τους όλο το προηγούμενο διάστημα, αφού σάλπισαν σιωπητήριο την περίοδο της καραντίνας, στην ουσία σήμερα οι μεν (βλέπε ΕΚ) συνεχίζουν την απραξία και οι δε (βλέπε ΝΤ ΑΔΕΔΥ) εξαγγέλλουν κινητοποιήσεις την τελευταία στιγμή χωρίς καμία προετοιμασία, σπρώχνοντας τους εργαζόμενους σε  περαιτέρω απογοήτευση και μοιρολατρία. Το αποτέλεσμα τελικά το ίδιο: η στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σφοι και σφισσες,

Είναι αλήθεια πως οι εξελίξεις καθορίζονται όχι μόνο από την πορεία και το φούντωμα της πανδημίας στη χώρα μας και διεθνώς, αλλά και από το ξέσπασμα, την εξέλιξη και το βάθος της οικονομικής κρίσης, που επιταχύνθηκε η εκδήλωσή της από την πανδημία.

Επίσης, οι εξελίξεις καθορίζονται και από την όξυνση επιπλέον των διαφόρων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή και του Αιγαίου και συνολικά της Ανατολικής Μεσογείου. Μέσα σ’ αυτούς οξύνεται και η ελληνο-τουρκική αντιπαράθεση και η κλιμάκωση της επιθετικότητας.

Βέβαια όλα αυτά, παρά τη σχετική τους αυτοτέλεια, δεν είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, ούτε “συνέπεσαν” συγκυριακά. Το αντίθετο, πιστεύουμε εμείς. Αλληλοτροφοδοτούνται, γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για εκφάνσεις της ίδιας πολιτικής, που στον πυρήνα της έχει τη διασφάλιση της κερδοφορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα, τη θωράκιση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, θυσιάζοντας τις ανάγκες των εργαζομένων, των λαών ουσιαστικά.

Πρόκειται τελικά για τα αδιέξοδα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις υπηρετούν με την πολιτική τους.

Από τη μία δυναμώνει η επίθεση στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, στο όνομα των “έκτακτων συνθηκών” και από την άλλη πυροδοτεί τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τις συμμαχίες τους για το ποιος θα βγει πιο κερδισμένος στην παρούσα φάση και σε όλα τα επίπεδα.

Αυτοί οι ανταγωνισμοί αφορούν τόσο τις διαπραγματεύσεις για τα νέα χρηματοδοτικά πακέτα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, όσο και για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και των διαφόρων ενεργειακών δρόμων.

Αυτός είναι ο λόγος που στην περιοχή μας έχουν πέσει πάνω κατά πάνω ισχυρά κράτη, όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ρωσία, η Βρετανία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Κίνα για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον πλούτο αυτής της περιοχής και θα πάρει το περισσότερο στη μοιρασιά.

Έχουμε χάσει το μέτρημα πόσοι στόλοι και ποιων χωρών έχουν παραταχθεί στην περιοχή! Αυτοί οι ανταγωνισμοί φοβόμαστε ότι οδηγούν και σε πολεμικές συγκρούσεις.

Καλούμε όλα τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ, κάθε προοδευτικό άνθρωπο που ανησυχεί για τις εξελίξεις να βρίσκεται σε ετοιμότητα. Και αυτό σημαίνει πρώτα από όλα απόρριψη όλων των αστικών ιδεολογημάτων, μαζική διαφωτιστική δουλειά στο λαό σήμερα και ικανότητα δράσης σε όλες τις συνθήκες προβάλλοντας τη μόνη φιλολαϊκή πολιτική απέναντι στις εξελίξεις, την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Χωρίς κανένα μούδιασμα μπροστά σε οποιαδήποτε εξέλιξη, αλλά με μαχητική δράση, ικανότητα συσπείρωσης και πάλης. Με μελέτη του Ριζοσπάστη, όλων των υλικών του Κόμματος. Με αξιοποίηση και διάδοσή τους.

Να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας ώστε να φτάσει ο Ριζοσπάστης του Σ/Κ σε όσο γίνεται περισσότερα λαϊκά σπίτια που θα έχει αύριο και την ανακοίνωση – κάλεσμα της ΚΕ του Κόμματος για τις εξελίξεις.

Η προσπάθεια αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία στις κρίσιμες μέρες που ζούμε μιας και οξύνεται ο αντικομμουνισμός, η διαστρέβλωση των θέσεών μας, η επίθεση στο Κόμμα με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόστιμο που επέβαλε η κυβέρνηση γιατί το Κόμμα μας δεν γίνεται χαφιές των μελών και οπαδών του που το ενισχύουν ακόμα και με 2 και 5 ευρώ. Τους απαντάμε σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει και εντείνουμε την προσπάθεια για ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος.

Σφοι και σφισσες

Με την πολιτική τους, παράλληλα με όλα τα παραπάνω, τρέφουν τον εθνικισμό και το ρατσισμό, αξιοποιούν κάθε γεγονός για να ενδυναμώσουν κάθε αντιδραστική φωνή όπως τώρα με το δράμα στη Μόρια για να τους αξιοποιήσουν ενάντια στο λαϊκό κίνημα όπως έκαναν και με τη ΧΑ, για να στηριχτούν οι σχεδιασμοί και οι μεθοδεύσεις τους. Μοναδική απάντηση στη σημερινή εκρηκτική κατάσταση και στο ξενοφοβικό, ρατσιστικό μίσος είναι να γίνει πράξη το καθολικό λαϊκό αίτημα για απεγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά, καμιά νέα δομή κλειστή ή “ανοιχτή”, αναγνώριση του δικαιώματος να καταθέσουν αιτήσεις ασύλου στις χώρες προορισμού τους. Οι ευθύνες της κυβέρνησης και της ΕΕ, που οδήγησαν τα πράγματα στο σημερινό αδιέξοδο και που εξαγγέλλουν σε όλους τους τόνους νέες κλειστές δομές, δηλαδή νέες “Μόριες” είναι μεγάλες. Αντίστοιχες είναι και οι ευθύνες συνολικά για το προσφυγικό, για την κατάσταση και στην περιοχή μας που οξύνεται για ακόμη μια φορά. Γι’ αυτό χρειάζεται τώρα κατάργηση της συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας, του Δουβλίνου, απεγκλωβισμός από τη χώρα μας, φιλοξενία μικρής διάρκειας σε ανοιχτές δομές, γρήγορη εξέταση των αιτημάτων ασύλου και μεταφορά στις χώρες τελικού προορισμού, παράλληλα δημιουργία δομών εξέτασης των αιτήσεων ασύλου στην Τουρκία εκεί δηλαδή που βρίσκονται οι πρόσφυγες και μετανάστες και απ’ ευθείας μεταφορά τους στον τόπο τελικού προορισμού. Χρειάζεται αγώνας ενάντια στις επεμβάσεις και την καπιταλιστική εκμετάλλευση που δημιουργούν την προσφυγιά και μετανάστευση.

Και από αυτό το βήμα καταγγέλλουμε τη δράση όλων των φασιστικών ομάδων, απαιτούμε την καταδίκη τους και από το δικαστήριο αλλά κυρίως παλεύουμε ενάντια στο σύστημα που τους γεννά και τους τρέφει. Εναντιωνόμαστε στο μίσος και τον εθνικισμό και στην περιοχή μας και καλούμε σε κοινή δράση τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες και επαγγελματίες ανεξαρτήτως θρησκεύματος, χρώματος, καταγωγής.

Φίλες και φίλοι,

Γίνεται προσπάθεια από το αστικό σύστημα συνολικά να στρατευτεί ο λαός πίσω από τις σημαίες των εκμεταλλευτών, να μην αμφισβητήσει τις συμμαχίες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, το ρόλο των ΗΠΑ. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν το ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας, αλλά και να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της επικίνδυνης κατάστασης μέσα από ιδεολογήματα περί σουλτάνου και τρελού Ερντογάν, κτλ. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει ότι η γραμμή της διεθνοποίησης του προβλήματος, της διπλωματικής οδού, των συμφωνιών με Ιταλία και Αίγυπτο, οι παρεμβάσεις στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ μπορούν μέσα σε αυτά τα πλαίσια να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα της χώρας μας και έτσι να εφησυχάσει το λαό. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

Α) υπάρχει ολοένα και αυξανόμενη επιθετικότητα από την τουρκική αστική τάξη την οποία υποδαυλίζουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ με την στάση τους που μιλάνε για αμφισβητούμενα νερά και καλούν σε διάλογο για την επίλυση των διαφορών. Ο επεκτατισμός της τούρκικης αστικής τάξης δεν είναι σημερινός, η προσπάθεια αναθεώρησης συμφωνιών, συνόρων, κτλ προέρχεται από την ανάγκη του κεφαλαίου να πάρει μέρος από τη λεία της περιοχής, οξύνεται μετά και από τις αποκαλύψεις των τελευταίων χρόνων σε σχέση με τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή. Θεωρεί ότι στρατιωτικά και ως οικονομία έχει το πάνω χέρι και θέλει να επεκτείνει τις αγορές και τα εδάφη της για να αυξάνει το καπιταλιστικό κέρδος. Ήδη άλλωστε κατέχει εδάφη σε Κύπρο, Συρία και Ιράκ με τις πλάτες ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ. Επομένως δεν είναι ο τρελός Ερντογαν το πρόβλημα αλλά η αστική τάξη της Τουρκίας που για λογαριασμό της ενεργεί.

Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να θεωρεί συμμάχους και να περιμένει από αυτούς λύση, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ που κάνουν πλάτες στην Τουρκία για να την αποσπάσουν από τη Ρωσική επιρροή, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων, που ευθύνονται για πολέμους και επεμβάσεις ανά τον κόσμο, που εκμεταλλεύονται τον ίδιο τους τον λαό, που φουντώνουν τον ρατσισμό και φασισμό, που δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο, και τόσα άλλα. Οι ψευτοεπαναστάτες μας λένε ότι κακώς το ΚΚΕ μιλάει για επιθετικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας γιατί έτσι οξύνεται η κατάσταση, δεν υπάρχει αποκλιμάκωση και άλλα φαιδρά. Δηλαδή αν εμείς κλείσουμε τα μάτια στα γεγονότα αυτά δεν θα υπάρχουν! Πόσο ανορθολογισμός και ιδεαλισμός αλήθεια;

Β) η αστική τάξη της χώρας μας έχει και αυτή τις δικές της ευθύνες γιατί εμπλέκει τη χώρα μας στα ιμπεριαλιστικά παζάρια διεκδικώντας αναβαθμισμένη θέση, το δικό της μερίδιο από τη λεία στην περιοχή. Γιατί οδηγεί και αυτό δείχνουν οι συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο, σε απαράδεκτους συμβιβασμούς και συνδιαχείριση. Γεγονός, που δεν μειώνει τον κίνδυνο στρατιωτικής εμπλοκής, αντίθετα τον αυξάνει αν αναλογιστεί κανείς ότι πλέον στο παζάρι εμπλέκονται επιχειρηματικοί όμιλοι και κράτη που κάποιοι θα βγουν χαμένοι από την μοιρασιά και θα υποδαυλίζουν την κατάσταση ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί.

Γ) τα όσα λέγονται περί ιστορικών συμφωνιών για αυτές με την Ιταλία και την Αίγυπτο στόχο έχουν να κρύψουν πως αυτές οι συμφωνίες δεν εξυπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα. Ποτέ και πουθενά, στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο, συμφωνίες ανάμεσα σε κυβερνήσεις, δηλαδή ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών, δεν υπηρετούσαν τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί πουθενά στον κόσμο δεν ταυτίζονται τα συμφέροντα των λαών με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους. Και αυτό ισχύει και για την Ελληνογαλλική συμμαχία.

Και οπωσδήποτε ο στόχος για «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της ελληνικής άρχουσας τάξης, δηλαδή ουσιαστικά αναβάθμιση των δικών της και μόνο συμφερόντων, σε μια περιοχή όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μεγάλο ιμπεριαλιστικό παζάρι, σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται με την αναβάθμιση της ζωής, της ειρήνης και της φιλίας των λαών. Το αντίθετο.

Δ) Ο λαός μας πρέπει να απορρίψει όλα τα εκβιαστικά διλήμματα, να μη δεχτεί καμία υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα. Και να σκεφτεί:

Οι διεθνείς Συνθήκες αλλάζουν, όταν οι νέες υπογράφονται για να καταργήσουν τις προηγούμενες και να ολοκληρώσουν τελικά το έγκλημα σε βάρος των λαών. Και ο λαός μας δεν χρειάζεται να κοιτάξει μακριά. Μια ματιά να ρίξει στη γειτονιά μας, στα Βαλκάνια, θα δει πως τα σύνορα έχουν αλλάξει δυο και τρεις φορές με το αίμα των λαών της περιοχής. Και η αλλαγή αυτή έχει τη σφραγίδα των δικών τους συμμάχων, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Γι΄αυτό και η θέση του Κόμματός μας δεν είναι εθνικιστική όπως ορισμένοι μας κατηγορούν, αλλά βαθιά φιλολαϊκή και για τους δύο λαούς τον Τούρκικο και τον Ελληνικό και για όλους τους υπόλοιπους. Άλλωστε απόδειξη για το παραπάνω είναι και η κοινή ανακοίνωση ΚΚΕ – ΚΚΤ που συμβάλει στην προσπάθεια και ο δύο λαοί να βάλουν στο στόχαστρο τους πραγματικούς εχθρούς.

Το Κόμμα μας υποστηρίζει τη μη αλλαγή συνόρων όπως και τη μη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ούτε στη μια ούτε στην άλλη αστική τάξη. Η θέση μας αυτή συνδέεται με τη σοσιαλιστική προοπτική. Μέσα σε αυτά τα σύνορα και αξιοποιώντας αυτές τις πλουτοπαραγωγικές πηγές θα χτιστεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία, που βέβαια θα έχει μοναδικό κριτήριο την ευημερία του λαού.

Άλλωστε, οριστική, δίκαιη και συμφέρουσα για τους λαούς λύση τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Τουρκία, μπορεί να φέρει μόνο η εργατική εξουσία, ο σοσιαλισμός. Οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε μεταξύ μας. Αντίθετα, έχουμε κοινό συμφέρον να αγωνιστούμε ενάντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και άλλους ιμπεριαλιστές. Να αγωνιστούμε ενάντια στις κυβερνήσεις των χωρών που χαράζουν την πολιτική τους σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, σε βάρος των λαών.

Οι ανάγκες των λαών της περιοχής, η αμοιβαία επωφελής συνεργασία των χωρών μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όπως και από κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, με τους λαούς νοικοκύρηδες στον τόπο τους, με την εξουσία στα χέρια τους.

Το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί στον αγώνα κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων και καλεί το λαό να επαγρυπνεί και να δυναμώσει τον αγώνα για:

— Τη μη αλλαγή των συνόρων.

— Την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή και την αποχώρηση από όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.

— Την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και των άλλων αμερικανικών βάσεων.

— Την ακύρωση της Συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας για το Προσφυγικό, τον απεγκλωβισμό των προσφύγων από τα νησιά και τη μετάβαση στις χώρες προορισμού τους.

Σφοι και σφισσες,

Προς τα εκεί λοιπόν πρέπει να πάμε σαν λαός, συνολικά σαν χώρα. Εκεί πρέπει να κατευθύνεται η πάλη μας και μέσα στην Ελλάδα και σε κάθε άλλη χώρα απ’ τους δικούς της λαούς, σε άλλες περιοχές. Μόνο σε αυτόν το δρόμο οι λαοί θα έβρισκαν τον τρόπο να λύσουν και τις όποιες διαφορές παρουσιάζονταν.

Γιατί το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός. Στηριγμένοι στα συμπεράσματα από τις κατακτήσεις αλλά και τις αδυναμίες της πρώτης προσπάθειας οικοδόμησης του σοσιαλισμού προχωράμε με πιο στέρεα βήματα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας όπου ο ορυκτός πλούτος, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, η γη, όλα τα οικονομικά εργαλεία, θα γίνουν κοινωνική, λαϊκή ιδιοκτησία που θα αναπτυχθεί με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης θα σταματήσει τις καπιταλιστικές κρίσεις, θα δώσει τέλος στην ανεργία και θα εξασφαλίσει το δικαίωμα στη δουλειά για όλους. Θα εγγυηθεί για δωρεάν και αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, για πραγματική μόρφωση και επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών, για υποδομές που έχει ανάγκη ο τόπος μας, για προστασία και αξιοποίηση του φυσικού πλούτου, για την ανάπτυξη του πολιτισμού και του αθλητισμού, για να ζήσει ο λαός μας μια ζωή που του αξίζει.

Παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε ο λαός να βάλει τη δική του υπογραφή στις εξελίξεις!

Κι αυτό το μπορεί, αρκεί να το αποφασίσει!

Καλή συνέχεια με υγεία και δύναμη σε όλους!”.