Η μακαρίτισσα Φώφη Γεννηματά δεν είχε πολλές πολιτικές αρετές. Για την ακρίβεια είχε κυρίως το όνομά της, όταν παρέλαβε το κεραμιδαριό που της άφησε ο Βενιζέλος με το ΠΑΣΟΚ στο 4,6%.
Στην αρχή προσδοκούσε συγκυβέρνηση με τον Μητσοτάκη και αυτός της το καλλιεργούσε. Για να τη διευκολύνει κράτησε την αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορεία του προκάτοχου της. Αλλά ο Μητσοτάκης όταν πήρε αυτοδυναμία της γύρισε την πλάτη. Σταδιακά κατάλαβε με ποιον είχε να κάνει. Και ότι εν τω μεταξύ είχε διαπράξει το ανοσιούργημα να καταλύσει τα σύμβολα και το όνομα του ΠΑΣΟΚ με επίνευση Σημίτη και υποστήριξη μεγαλοπασόκων εγκατέλειψε τον διμέτωπο. Οι ίσες αποστάσεις εγκαταλείφθηκαν και φιλοδώρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη με ένα παρατσούκλι που αρκούσε για να τα καταλάβει κανείς όλα: «Μαξίμου Α.Ε.». Ήταν η πιο συνοπτική περιγραφή του «επιτελικού κράτους».
Η Φώφη έφυγε, το ΠΑΣΟΚ δεν το πήρε ο Λοβέρδος όπως επιθυμούσε ο Μητσοτάκης για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, αλλά και με τον Ανδρουλάκη μια χαρά θα την έκανε τη δουλειά του.
Ο πρώην ΠΑΣΠίτης, με τη «σέχτα της Θράκης», χωρίς πολιτικά προσόντα και ηγετικές αρετές, του έκλεισε εξ αρχής το μάτι: επανάφερε τον διμέτωπο με ανώδυνες επιθέσεις στον Μητσοτάκη και ανοίκειες στον Τσίπρα, κατήργησε το «Μαξίμου Α.Ε.», και έκανε αντιπρόεδρο στην Ευρωβουλή την Καϊλή και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον – υπόδικο τότε – Λοβέρδο. «Όλα ωραία, όλα ανθηρά»…που έλεγε και ο Βουτσάς.
Δημοσκοπήσεις και υποκλοπές
Ο Ανδρουλάκης όταν άρχισε να τον παίρνει η δημοσκοπική κατηφόρα προσπάθησε να επωφεληθεί στον μέγιστο βαθμό από μια απόπειρα παγίδευσης του τηλεφώνου του με παράνομο λογισμικό που δεν έγινε ποτέ. Αλλά ήδη όλοι τον είχαν ζυγίσει, καθώς δεν είχε να επιδείξει κάτι καινούργιο και συνεκτικό, εκτός από την επίδειξη μικρομεγαλισμού. Οι Ευρωσοσιαλιστές – που δεν τον είχαν «κόψει» ποτέ για σπουδαίο πολιτικό – διατηρούσαν για τους τύπους επαφή μαζί του, και στις Συνόδους τους – τις πραγματικές συζητήσεις – τις έκαναν με τον Τσίπρα. Κι ύστερα ήλθαν οι μέλισσες. Ο ακέραιος Χρήστος Ράμμος αποκάλυψε ότι η ΕΥΠ εκτός από τον Κουκάκη παρακολουθούσε και τον Ανδρουλάκη. Για τρεις μήνες, όταν ήταν ευρωβουλευτής και υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο Μητσοτάκης έκανε τον ανήξερο και ο Ανδρουλάκης περιορίστηκε σε γενικές καταγγελίες μέχρι που η παρακολούθησή του επιχωματώθηκε από νεότερες αποκαλύψεις για πιο σημαντικές παρακολουθήσεις. Ο ίδιος προσπαθεί πάντα να κάνει καριέρα διογκώνοντας ότι τον αφορά. Αυτοπαρουσιάζεται ως ο…πατέρας της αποκάλυψης των υποκλοπών ενώ είναι απλώς ένα από τα θύματά τους, και ενώ υποβαθμίζει τον ρόλο του Μητσοτάκη προσπαθεί να βάλει στο κάδρο και τον…Τσίπρα. Άλλος στη θέση του θα πήγαινε στην πλατεία Συντάγματος και θα έπαιρνε όρκο μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη ότι δεν θα συνεργαστεί ποτέ με αυτόν που τον άκουγε. Όμως ο Ανδρουλάκης από τη μια ζητάει εξηγήσεις και από την άλλη μιλάει για…τον Καμμένο, τον Πολάκη, το δημοψήφισμα του 2015 και…τις παρακολουθήσεις του Τσίπρα. Ακριβώς σαν αυτούς που παίρνουν αποβραδίς τα non papers του Mεγάρου Μαξίμου.
Φτηνιάρικη ρηχότητα
Στο νέο πολιτικό κλίμα που δημιούργησαν οι υποκλοπές, η έγνοια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι μην κατηγορηθεί από το Μητσοτακέικο και τους φίλους του στα ΜΜΕ ότι μπορεί να συνεργαστεί με τον Τσίπρα. Και σκίζεται να το αποκλείσει αφήνοντας ανοιχτό μόνο το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με τη ΝΔ – ενώ όφειλε να το έχει αποκλείσει. Ο Τσίπρας του έδωσε μια ευκαιρία με την πρόταση μομφής. Αλλά ο Ανδρουλάκης κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, την ψήφισε αλλά…κατήγγειλε την αποχή από τις ψηφοφορίες και το αίτημα για άμεσες εκλογές! Αντί να καταδικάσει την κυβέρνηση ζητώντας την απόσυρσή της, στράφηκε εναντίον του Τσίπρα με φτηνιάρικη ρηχότητα και με την επιχειρηματολογία του Μητσοτάκη ατόφια. Ακόμη και στην αποστροφή της Τσαπανίδου – για το ενδεχόμενο να οδηγηθεί σε στήριξη Μητσοτάκη εκβιαζόμενος – όπως ο ίδιος το έλεγε κατ΄ επανάληψη ότι επιδιώκει ο απερχόμενος πρωθυπουργός – στράφηκε εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Πρίμο-σεγκόντο με τον «μεγαλύτερο αδελφό του Άδωνι».
Το ξέρουν όλοι
Χωρίς να το καταλάβουν, στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες τράβηξαν την κουρτίνα και φάνηκε ότι ο Ανδρουλάκης είναι έτοιμος να συμπράξει με τον Μητσοτάκη. Το ξέρουν όλοι. Πρώτος ο Μητσοτάκης, που το επανέφερε σαν το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Μετά ο Βενιζέλος, που επεξεργάσθηκε και την κάλυψη: «Να μην αφήσει ακυβέρνητη τη χώρα»… Στη συνέχεια τα σοβαρά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που ήδη βγήκαν στα κεραμίδια: «Με τον Μητσοτάκη ποτέ». Επιπλέον το κατάλαβε και ο Τσίπρας, που τον πήγαινε με το μαλακό και τον υποστήριξε τον Δεκέμβριο στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, στο οποίο δεν τόλμησε να εμφανιστεί γιατί θα έπρεπε να απολογηθεί για την αντιπροεδρία Καϊλή που τους φόρτωσε, και την αποφυγή του να καταθέσει στην επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για τις υποκλοπές…
Ο Ανδρουλάκης χαντακώνει το κόμμα του
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις – αφού στις δημοσκοπήσεις στήριξε αρχικά τον «καταλυτικό ρόλο του» – τον καταγράφουν κάτω από το 10%. Όσο εντείνεται η σύγκρουση των μονομάχων θα κατεβαίνει. Και από την κάλπη θα βγει πιθανότατα με κάτω από το 8% που παρέλαβε. Αφού δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί την μόνη παρακαταθήκη που του άφησε η Φώφη – «όχι σε κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη» – δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε το ποσοστό της. Καθώς κάθε φορά που εμφανίζεται στον δημόσιο χώρο, το «πανό» πίσω του γράφει «Ψηφίζεις Ανδρουλάκη, σου βγαίνει Μητσοτάκης», ο κύκλος του θα κλείσει άδοξα. Ήδη στην κομματική αγορά, εμφανίζονται οι διάδοχοί του…
ΠΗΓΗ: ieidiseis.gr
