Συγκεκριμένα, ο Συντονιστής της νομαρχιακής επιτροπής Δημήτρης Δημητριάδης, η αναπληρώτρια Συντονίστρια Ελένη Καλίτση, ο Ταμίας Γεώργιος Πεϊτσίδης, και τα μέλη, Παναγιώτης Τσοχλιάς, Ελπινίκη Μπλεκάτση, και Κωνσταντίνος Λιούρτας, αρχικά επικαλούνται τον Χορκχάιμερ Μαξ (1895 – 1973): «Οι επαναστάτες βρίσκουν τον λόγο ύπαρξής τους στο ότι το υπάρχον έχει ξεπεραστεί και ήδη ωριμάζει ένα άλλο. Οι κύριοι του παρελθόντος έβρισκαν τον λόγο ύπαρξής τους στο ότι δημιουργούσαν και διατηρούσαν αυτό που τώρα πρέπει να εξαλειφθεί. Αυτούς που θα διατηρήσουν το μελλοντικό, δεν τους ξέρουμε ακόμη…».
Εν συνεχεία, αναφέρουν:
“Ωστόσο, οι συντηρητικές φωνές στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. προχώρησαν την παραπάνω ρήση του Χορκχάιμερ ένα βήμα περισσότερο: όχι μόνο το ίδιο το υπάρχον καθ’ αυτό αντιστέκεται στην αλλαγή, αλλά και τα πρόσωπα που αποτελούν την έκφρασή του αρνήθηκαν λυσσαλέα την έλευση του καινούριου. Από την αυθαίρετη και υποτιμητική διαπίστωση του “δεν μπορεί”, όπως εκφράστηκε από τους αρχιερείς της καθεστηκυίας κομματικής νοοτροπίας, ως την πρόταση μομφής ενάντια στον Κασσελάκη, ο οποίος δεν πρόλαβε καν να συμπληρώσει χρόνο στη θέση του προέδρου του κόμματος. Επιστρατεύτηκαν και κάποιοι στοχαστές με βαρύγδουπες μπροσούρες που κυμάνθηκαν από πολυσέλιδες αναλύσεις της προσωπικότητάς του κι έφτασαν να αρθρώσουν μέχρι και τελεολογικές θέσεις για το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ και για καταλήξεις δίχως επιστροφή! Μόνο που όλοι αυτοί οι διανοητές απουσίαζαν εκκωφαντικά όταν θεσπιζόταν το 3ο μνημόνιο επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι Τσίπρας-Κατρούγκαλος πετσόκοβαν τις επικουρικές συντάξεις και το ΕΚΑΣ, όταν δεν θεραπεύτηκε ούτε μια εφαρμοστική των προηγούμενων μνημονίων, όταν ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός άδειασε τον Φίλη επειδή τόλμησε να δυσαρεστήσει την εκκλησιαστική ηγεσία εισηγούμενος τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους… Αντιθέτως, επιμένουν να επιχειρηματολογούν ακόμη και σήμερα για το υπερπλεόνασμα που άφησε τότε πεσκέσι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές. “Για την σωτηρία της κοινωνίας και της πατρίδος”, πάντα, λες και δεν είναι κοινωνία και πατρίδα ο πολίτης που μαστίζεται από την φτώχεια!
Σύντροφε, Στέφανε Κασσελάκη, τιμωρήθηκες επειδή αμφισβήτησες την ιερότητα των πολιτικών μας τοτέμ! Υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος με λαμπρές πορείες σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, σπαταλώντας πολλές εργατοώρες σε αφισοκολλήσεις, συνθήματα από ντουντούκες, απεργίες, κομματικές συνελεύσεις, κ.λπ., περίμεναν τόσο καιρό υπομονετικά στη σειρά τους να εξαργυρώσουν όλα αυτά και να λάβουν το κατιτίς τους ως άλλοι βυζαντινοί οφφικιάλιοι – ποιος είσαι εσύ που ήρθες από το πουθενά να ματαιώσεις τις προσδοκίες τους;
Αυτοί οι ίδιοι, που ήταν οι πολιτικοί σου “συνεργάτες” σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, αυτοί που συμμετείχαν ως συνοδοιπόροι σου στη μάχη των ευρωεκλογών, αυτοί που στριμώχνονταν μεταξύ τους για να χωρέσουν στο κάδρο των φωτογραφιών που έβγαζαν μαζί σου (τότε καμαρώνοντας συν γυναιξί και τέκνοις στο πλευρό σου, πλέον όμως θα τις έχουν σε κάποιο ντοσιέ με τον τίτλο “τρόπαιο από σαφάρι”), αυτοί οι ίδιοι, λοιπόν, ήταν που κραύγασαν το “άρον-άρον σταύρωσον αυτόν”, κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι τους όταν ο γραφικός κουτσαβάκης αποφαινόταν ότι “δεν μπορείς”.
Το μελλοντικό στην καθολικότητά του, όπως το αναφέρει ο Χορκχάιμερ, φυσικά δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς ποιοι θα το διατηρήσουν. Στην προκειμένη, όμως, θα θέλαμε να γνωρίζεις, ότι τόσο εμείς, όσο κι άλλοι πολλοί σύντροφοί μας στο κόμμα, αναγνωρίζουμε αυτό το μελλοντικό στο δικό σου πρόσωπο και θα συνεχίσουμε να σε στηρίζουμε σε πείσμα των όποιων προτάσεων μομφής, όποια κι αν είναι η τελική τους έκβαση“.
