Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή γονέων δημοτικού σχολείου της πόλης μας, μετά από πρόσκληση που έλαβαν από τον σύλλογο γονέων & κηδεμόνων του σχολείου για συμμετοχή στην καρναβαλική παρέλαση που είναι προγραμματισμένη για τις 9 Μαρτίου.
Η επιστολή βασίζεται σε σχετικό άρθρο της Μαρίας Κοκολάκη-Τράπαλη, Καθηγήτριας Μουσικής, με τίτλο «Ἀποτάσσομαι τῷ σατανᾷ καί πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ»:
“Πριν από λίγες μέρες ημέρες πήραμε το παρακάτω μήνυμα από το Δ.Σ. του συλλόγου γονέων του σχολείου μας: “Αγαπητοί γονείς & κηδεμόνες. Όπως σας έχουμε ήδη ενημερώσει, ο Σύλλογος γονέων & κηδεμόνων θα συμμετάσχει στην καρναβαλική παρέλαση της πόλης μας στις 9 Μαρτίου με το θέμα “Μάγοι-Μάγισσες”. Σας παρακαλούμε όσοι ενδιαφέρεστε να μας το δηλώσετε με ένα mail. Δεν θα υπάρχει συγκεκριμένη στολή, ωστόσο για λόγους ομοιομορφίας τα ρούχα προτείνουμε να είναι μαύρα και μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε με διάφορα αξεσουάρ, μπέρτες, σκουπόξυλα, μαγικά ραβδιά. κ.λπ.”.
Και όπως είναι εύλογο, αναρωτιόμαστε τι να φταίει που ποτέ, οι νέοι ειδικά γονείς, δεν συσχετίζουν το καρναβάλι με την πομπή του σατανά την οποία υποσχέθηκαν στη βάπτισή τους ότι την αποτάσσονται-αποχωρίζονται; Δεν τους το εξήγησε ποτέ κανείς; Το θεωρούν υπερβολικό;
Σύμφωνα με την ορθόδοξη θεολογία “ο σατανᾶς ἔχει τήν ἰδιότητα νά καμουφλάρεται γιά νά ξεγελάει τά θύματά του στίς ἀρχικές ἀντιστάσεις τους. Μόλις ὅμως τούς βάλει στό χέρι, τότε σταδιακά ἀποκαλύπτεται. Ἔτσι λοιπόν τό καρναβάλι ἄρχισε ἀθῶα, μέ παιδάκια πού ντύνονταν μέ ἀθῶες στολές, σιγά-σιγά οἱ στολές ἔγιναν πρόστυχες καί ἀσεβεῖς, μέχρι πού φθάσαμε στό φετινό καρναβάλι ὅπου ὁ σατανᾶς βγαίνει χωρίς προσωπεῖο μαζί με τους ιερείς του, τους μάγους, γιά νά εὐφρανθεῖ μέ τόν λαό πού τόν προσκυνάει μέ τήν κάθε εὐκαιρία. Δέν εἶναι ἀστεῖο, οὔτε παιδική γιορτούλα. Εἶναι ξεκάθαρη λατρεία τοῦ διαβόλου τόν ὁποῖο ἀποταχθήκαμε μέ τό βάπτισμά μας· ἀλλά δυστυχῶς πολλοί συντάσσονται μαζί του μέ τόν βίο τους. Ἄς κρατήσουμε τά παιδιά καί τίς οἰκογένειές μας μακριά ἀπό τέτοιες πομπές πού προκαλοῦν τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ. Καί ἄς προσευχηθοῦμε νά φωτίσει ὁ Θεός ὅσους ἀπό ἐπιπολαιότητα καί ἀδιαφορία πέφτουν στήν παγίδα πού προσφέρουν λίγες ὧρες ξέφρενης διασκέδασης μέ ἀντάλλαγμα ἀθάνατες ψυχές. Διότι ὁ διάβολος δέν κάνει φίλους ἀλλά μόνο θύματα, τά ὁποῖα ἐξαπατᾶ μέ ἐφήμερες ἀπολαύσεις, δόξα καί χρήματα, γιά νά τούς ἐξασφαλίσει τήν ἀτελεύτητη κόλαση”.
Μετά από όλα αυτά, εμείς οι ορθόδοξοι Χριστιανοί γονείς, απευθυνόμαστε μέ ἔγνοια καί σεβασμό σέ σᾶς, τούς πρωτεργάτες καί γενικούς ἐπόπτες τοῦ ἐτησίου Καρναβαλιοῦ τῆς Κομοτηνής, ὡς γονείς ἀλλά πρωτίστως σάν ἄνθρωποι αὐτῆς τῆς ἄκρως δυσκολεμένης ἐποχῆς, καί σάν προβληματιζόμενοι πολίτες αὐτοῦ τοῦ πολύπαθου τόπου. Εἶναι ἴσως ἐπιλογή μας νά ”ἀγνοήσουμε” την ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη ἔννοια τῆς ἀποκριᾶς, ὅπως τό ἐννοεῖ τό καρναβάλι, μέ τήν πραγματική της, δηλαδή τήν ἀποχή ἀπό τό κρέας, μέ ἀπώτερο σκοπό τή σωματική ἄσκηση γιά τήν ὅσο γίνεται πνευματικότερη συμπόρευσή μας στά Πάθη τοῦ Θεανθρώπου. Εἶναι ἀκόμη πιθανόν νά μᾶς ἀφήνει ἀδιάφορους ἡ ἀπόλυτη ἔκπτωση καί ὁ μικρός ἤ ἀπύθμενος διασυρμός τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους σέ ὅλα τά καρναβάλια τῆς γῆς κάθε χρόνο, στό ὄνομα – καί καλά – τῆς μακρᾶς περιόδου αὐστηρῆς (;) ἐγκράτειας πού θά ἀκολουθήσει. Δέν μποροῦμε ὅμως νά προσπεράσουμε ἀβασάνιστα τούς ἔμμεσους ἴσως γιά κάποιους – σαφεῖς καί ἐμφανέστατους ὅμως γιά κάθε σκεπτόμενο – συνειρμούς πού προκαλεῖ καί ἐνέχει ὁ φετινός τίτλος τοῦ καρναβαλιοῦ, σέ μία ἐποχή πού κατά γενικήν ὁμολογίαν καί μέ φτηνά ἀνταλλάγματα ἔχει παραδοθεῖ με τη θέλησή της στό Κακό. Αν κρίνουμε από τα «παιδικά» κινούμενα σχέδια, τα video games, τα σήριαλ κ.ά., φανταζόμαστε τί θά δοῦμε νά κατακλύζει τούς δρόμους. Ὅμως, ξέρετε; Τά παιδιά μας, καί μιλούμε για αὐτά περισσότερο ἐπειδή αὐτά βάλλονται πάντα εὐκολότερα ἀπό κάθε δική μας κίνηση καί πράξη, δέν ἀντέχουν ἄλλους δαίμονες! Σαν γονείς η ψυχή μας κλαίει κάθε μέρα! Κουβαλοῦν ἤδη στίς πλατοῦλες τους τά δυσανάλογα γιά εκεῖνα βάρη τοῦ καιροῦ μας, καί στά κεφαλάκια τους οἱ σκέψεις εἶναι πιό μπερδεμένες ἀπό ποτέ! Καί τό τραγικότερο, τά αὐτιά καί τά μάτια τους βομβαρδίζονται συνεχῶς ἀπό μάγους, δαίμονες και δράκους, πού τούς τάζουν μέ πειθώ τόν κόσμο ὁλόκληρο, μέ ἀντάλλαγμα τήν ψυχή τους… Τό καρναβάλι, ὅσο κι’ ἄν δέν τό κατανοοῦμε ἤ δέν μᾶς ἀφορᾶ, συνιστᾶ ἀπό μόνο του ἕνα μικρό ”ξεπούλημα” ψυχῆς ἀνεξάρτητα ἀπό τό πόσο κρατάει. Γιατί ἀσεβεῖ στόν Δημιουργό καί προσβάλλει τό δημιούργημα.
Κλείνοντας, μέ ἀγάπη καί ἀγωνία, παρακαλούμε, ὁ καθένας στό ἐπιβεβλημένο Χρέος μας στόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο, στά παιδιά μας, πού πολλοί ἀπό μᾶς δέν ἀναγνωρίζουμε δυστυχῶς πιά, ἄς κάνει ὅ,τι πιό ἔντιμο μπορεῖ! Ἄς διορθώσουμε ἔστω καί τώρα, ἄς προσπαθήσουμε νά σώσουμε ὁτιδήποτε ἄν σώζεται.
Κι ὅσο κι ἄν ἀκούγεται οὐτοπικό ἤ ἀνέφικτο, ὅσο κι ἄν δέν τό ‘χουμε συνηθίσει, ἀκόμη κι ἄν τό “ποτάμι” τοῦ καρναβαλιοῦ ἔχει πάρει τόν δρόμο του, ἐμεῖς θά προτρέψουμε καί θά τολμήσουμε φέτος νά πάρουμε, γιά πρώτη φορά, μία σθεναρή ἀπόφαση: Νά μήν (το) ἀκολουθήσουμε!”.