Η Γιορτή της Μητέρας, μια γιορτή όχι από υποχρέωση αλλά από μια εσωτερική ανάγκη απόδοσης τιμής στο πρόσωπο που φέρνει στη ζωή τον νέο άνθρωπο, που αγωνίζεται να τον αναστήσει και αποτελεί το μόνιμο στήριγμα του, το «χρυσό πάπλωμα».
Για μας τους ορθοδόξους η γιορτή αυτή είναι άρρηκτα δεμένη με τη γιορτή της Υπαπαντής, όταν η νεαρή μητέρα Παναγία και μητέρα όλων μας, πραγματοποιεί την πρώτη επίσημη πράξη του ρόλου της μητέρας, και όπως επαναλαμβάνεται όταν η νεαρή μητέρα έρχεται στην εκκλησία για να ζητήσει φώτιση για το βρέφος, προστασία για την ίδια και τον σύζυγό της, και μυείται ο νέος άνθρωπος στην κοινωνία Θεού και ανθρώπων.
Με την ευχή ο πολιτισμένος σύγχρονος κόσμος μας να σκύψει πάνω στη μητρότητα όπως αξίζει, με μέριμνα για τους αδύναμους, με προστασία για τα ορφανά, τις χήρες, τις άπορες, όλες τις μανούλες που αγωνίζονται να κυοφορήσουν, να φέρουν στη ζωή, να αναθρέψουν τον νέο άνθρωπο, το μέλλον μας, την ελπίδα.
Χρόνια Πολλά
Ανδρέου Γεωργία Μιχαηλίδη
