Σε βαρύ κλίμα πένθους πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 5 Μαρτίου η πρώτη προγραμματισμένη Σύνοδος Πρόεδρων Ιατρικών Συλλόγων στην περιοχή της ΑΜ-Θ και συγκεκριμένα στη μαρτυρική πόλη της Δράμας.
Φιλοξενήθηκαν Πρόεδροι από όλους τους Ιατρικούς Συλλόγους της Ελλάδος, για πρώτη φορά έκτος Αθηνών.
Συζητήθηκαν θέματα όπως τα επαγγελματικά δικαιώματα των ιατρών, η αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος, η βία στον χώρο εργασίας των υγειονομικών, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η υπάρχουσα κατάσταση στα περιφερειακά νοσοκομεία, και έκτακτη θεματολογία.
Σημαντική ήταν και η συμμετοχή προσκεκλημένων ιατρών από τη Βουλγαρία – του Προέδρου και εκπροσώπων του αντίστοιχου Παν-Βουλγαρικού Ιατρικού Συλλόγου – οι οποίοι παρουσίασαν τη μελέτη τους για το θέμα της βίας κατά των ιατρών και τους τρόπους αντιμετώπισής της.
Η παρουσία των συμμςτεχόντων ήταν μαζική, και ως ολομέλεια υιοθετήθηκε ψήφισμα στη μνήμη των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, ενώ εκφράστηκαν ιδιαίτερες ευχαριστίες στους Προέδρους των Ιατρικών Συλλόγων, Λάρισας (διαδικτυακή παρουσία) και Κατερίνης (δια ζώσης παρουσία), καθώς όπως τονίστηκε “ήταν τεράστια η προσφορά τους καθώς είχαν τον δύσκολο ρόλο του συντονισμού, ενώ σήκωσαν στις πλάτες τους και το βάρος της αντιμετώπισης των θυμάτων, των οικογενειών τους και των τραυματιών αυτού του τραγικού συμβάντος”.
Η Δράμα δεν επιλέχθηκε τυχαία. Εν μέσω πανδημίας ήταν η πρώτη περιοχή που επισκέφθηκε ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου ως ένδειξη συμπαράστασης σε ένα νοσοκομείο, μια ιατρική κοινότητα και μια κοινωνία, που θρήνησαν εκατοντάδες θύματα, ενώ η περιοχή είχε και τη θλιβερή πρωτιά της πρώτης αεροδιακομιδής που πραγματοποιήθηκε σε νοσοκομεία αναφοράς στην Αθήνα.
«Τη μνήμη, όπου και να την αγγίξεις, πονάει», είναι ο στίχος του Σεφέρη που εύγλωττα υπογραμμίστηκε.
Εξάλλου, την Κυριακή 6 Μαρτίου στην Ιερά Μητρόπολη Δράμας τελέστηκε και μνημόσυνο στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών, παρουσία του Μητροπολίτη Δωροθέου.
Την ίδια μέρα τελέστηκε και το μνημόσυνο της εβραϊκής κοινότητας της Δράμας στο πλαίσιο της «Ημέρας Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος». Η ιστορική αυτή συγκυρία σαν μια κλωστή συνέδεσε πρόσωπα και γεγονότα.
“Οι Μακεδόνες και οι Θράκες γνωρίζουμε ότι “οι μεγάλοι πόνοι είναι βουβοί”. Στην ιστορία μας οι νεκροί δεν λησμονούνται· είναι οι πρωταγωνιστές, και για κάποιους έχουν καταστεί σύμβολα. Όταν συμμετέχουμε πραγματικά στον πόνο και στο πένθος των συνανθρώπων μας με ενσυναίσθηση, δεν χρειάζεται να διαφημίζουμε την οδύνη μας”, επισημάνθηκε.