Απόγονοι Μικρασιατών τίμησαν τα θύματα του ’22 στους Αγίους Θεοδώρους Κομοτηνής

Χρήστος Μπόζης: "Το κεφάλαιο «προσφυγιά» παραμένει ολοζώντανο και η Ανατολή δεν είναι μια ξεχασμένη ιστορία, όπως πολλοί θα ήθελαν".

27 Σεπτεμβρίου, 2022

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίων Θεοδώρων τίμησε τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή.

Τέλεσε τρισάγιο στη μνήμη των θυμάτων του ξεριζωμού, και στο μήνυμα που ανέγνωσε ο Πρόεδρός του, Χρήστος Μπόζης, ανέφερε:

“Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, που είχε ως αποτέλεσμα τον μεγάλο ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης και της Καππαδοκίας.

Ο ξεριζωμός του Ελληνισμού της Ανατολής, και η βίαιη απόσπασή του από τη μήτρα του, ύστερα από 3.000 χρόνια παρουσίας σε εκείνα τα χώματα, πόνεσε, πονάει, και θα πονάει για πολλές γενιές ακόμη τους Έλληνες. Ο θρήνος της τραγωδίας που ακουγόταν στα προσφυγικά σπίτια μέχρι που «έφυγαν» και οι τελευταίοι πρόσφυγες της πρώτης γενιάς, μπορεί να σταμάτησε, οι πληγές όμως δεν έκλεισαν. Έμειναν ανοιχτές στην ψυχή των Ελλήνων.

Το κεφάλαιο «προσφυγιά» παραμένει ολοζώντανο και η Ανατολή δεν είναι μια ξεχασμένη ιστορία, όπως πολλοί θα ήθελαν.

Ιδιαίτερα, όμως, για όσους έχουμε προσφυγική καταγωγή, η Ανατολή είναι κάτι παραπάνω. Είναι η ιστορία μας, οι ρίζες μας, η προγονική μας εστία, είναι «η Πατρίδα», φορτισμένη με όλη τη νοσταλγία που μας μπόλιασαν οι πρόγονοι μας. Οι θρύλοι μας, οι μύθοι μας, οι παραδόσεις μας, τα οικογενειακά μας κειμήλια, οι γραπτές και προφορικές μας μαρτυρίες, τα ονόματα των νέων πόλεων και χωριών, μας παραπέμπουν αυτόματα εκεί, στην Ανατολή. Αυτή διαμόρφωσε την ταυτότητα μας.

Ας είναι το 2022, «Έτος Μνήμης Προσφυγικού Ελληνισμού», ως ελάχιστη τιμή στους πρόσφυγες του 1922, που με τον πολιτισμό τους και τη σκληρή δουλειά τους συνέβαλαν στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της Ελλάδας. Στους πρόσφυγες, που έζησαν και «έφυγαν» με έναν αξεπέραστο καημό, τον καημό «της Πατρίδας».”