Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. ῾Ως γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ, ἐγένετο ᾿Ιωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία χώρα καὶ οἱ ῾Ιεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. ἦν δὲ ὁ ᾿Ιωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. Καὶ ἐκήρυσσε λέγων· ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. ἐγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ.
Αυτή είναι η αρχή του χαρμόσυνου μηνύματος για τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού. Στα βιβλία των προφητών είναι γραμμένο, στέλνω τον αγγελιοφόρο μου πριν από σένα, για να προετοιμάσει τον δρόμο σου· Μια φωνή βροντοφωνάζει στην έρημο ετοιμάστε τον δρόμο για τον Κύριο, ισιώστε τα μονοπάτια να περάσει. Σύμφωνα μ’ αυτά, παρουσιάστηκε ο Ιωάννης, ο οποίος βάφτιζε στην έρημο και κήρυττε να μετανοήσουν οι άνθρωποι και να βαφτιστούν, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους. Πήγαιναν σ’ αυτόν όλοι οι κάτοικοι της Ιουδαίας και οι Ιεροσολυμίτες, κι όλους τους βάφτιζε στον ποταμό Ιορδάνη, καθώς ομολογούσαν τις αμαρτίες τους. Ο Ιωάννης φορούσε ρούχο από τρίχες καμήλας και δερμάτινη ζώνη στη μέση του, έτρωγε ακρίδες και μέλι από αγριομέλισσες. Στο κήρυγμα του τόνιζε: Έρχεται ύστερα από μένα αυτός που είναι πιο ισχυρός και που εγώ δεν είμαι άξιος να σκύψω και να λύσω το λουρί από τα υποδήματά του. Εγώ σας βάφτισα με νερό, Εκείνος όμως θα σας βαφτίσει με Άγιο Πνεύμα.
Καθὼς ἕνας ἀκόμη χρόνος ἀνατέλει, ἡ Ἐκκλησία μας λαμβάνει ἀφορμὴ ὥστε νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο νὰ συνειδητοποιήσει γιατί τοῦ δίνεται ὁ χρόνος τῆς ζωῆς του καὶ ποιὸς εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος νὰ τὸν ἀξιοποιήσει. Τὸ κάνει, δὲ, σὲ πεῖσμα τῶν καιρῶν, σὲ ἀντίθεση πρὸς τὸ κοσμικὸ φρόνημα καὶ τὴν ἐμπορικὴ σκοπιμότητα, ἀρνούμενη νὰ συγκατατεθεῖ στὴν ἀντίληψη ὅτι ἡ ἀλλαγὴ τοῦ χρόνου εἶναι μία ἀκόμη ἀφορμὴ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ὁ ἄνθρωπος ὡς καταναλωτής ποὺ πρέπει νὰ συμπεριφερθεῖ ὅπως ἐπιβάλλει ἡ ἀγορά.
Ἡ Ἐκκλησία θέλει τὸν ἄνθρωπο χαρούμενο καὶ ὁλοκληρωμένο. Κατανοεῖ, δὲ, ὅτι γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ αὐτό, ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται τὴν ἀλήθεια κι ὄχι τὸν ὅποιο μύθο, ὁ ὁποῖος τὸ μόνο ποὺ κατορθώνει εἶναι νὰ ἐγκλωβίσει τοὺς ὀπαδούς του στὸ φαντασιακὸ καὶ τὴν ψευδαίσθηση. Ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώνει καὶ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο σὲ ὑπεύθυνες καὶ οὐσιαστικὲς ἀποφάσεις. Καί αὐτό εἶναι κομβικό, μιᾶς ποὺ ἡ ἀρχὴ τοῦ κάθε χρόνου, πέρα ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα, σημασιοδοτεῖ ταυτόχρονα καὶ ἕνα ἀκόμη βῆμα πρὸς τὸ
τέλος τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας, ὁ ὁποῖος εἶναι περιορισμένος κι ὄχι ἄπειρος. Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς πρώτης Κυριακῆς τοῦ χρόνου προβάλλει τὸ πρόσωπο τοῦ
Τιμίου Ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, ὄχι μόνον ἐν ὄψει τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Φώτων, στὴν ὁποία πρωταγωνιστεῖ, ἀλλὰ κυρίως γιατί εἶναι τὸ
κορυφαῖο πρόσωπο σὲ αὐτό ποὺ ὀνομάζουμε ἀσκητική τῆς Ὀρθοδοξίας.
Εἶναι ἡ προσωποποίηση τῆς νικηφόρας πάλης ἐνάντια στὴ σαρκικότητα, καὶ ἡ ἀπόδειξη τοῦ πόσο ἐξυψώνεται ὁ ἄνθρωπος μέσα ἀπὸ ἕναν τέτοιο τρόπο ζωῆς, ὥστε κατανικώντας τὶς ἐπίγειες ἐξαρτήσεις καὶ ροπὲς, νὰ πορεύεται μὲ ἐλευθερία καὶ ὀρθοκρισία πρὸς τὴν Ἀλήθεια. Τό μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας μας στήν ἀρχή τοῦ ἔτους εἶναι ἁπλό στή διατύπωση του καί συντρηπτικό στήν ἀλήθεια του. Ὁ Χριστιανὸς δὲν μπορεῖ μάταια νὰ σπάταλα τὸν χρόνο τῆς ζωῆς του. Ἡ Ἐκκλησία τὸν καλεῖ σὲ αὖτο γιὰ τὸ ὅποιο πλάστηκε, νὰ ζεῖ ἐλεύθερος «ἐν ἀληθεία καὶ ἀγάπη». Ὁ Πρόδρομος τῆς Χάριτος προβάλλεται ὡς τὸ ὑπόδειγμα ἐκεῖνο ποὺ διαβεβαιώνει τὸν καθένα μας γιὰ τὴν ἱκανότητα τῆς ἄσκησης νὰ ἀπελευθερώνει ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν, γιὰ νὰ ὁδηγηθεῖ ὁ ἄνθρωπος στὴν ἀλήθεια καὶ στὴν ἀγάπη, στὸν ἴδιο τὸν Χριστό!
