42 χρόνια Δημοκρατίας

Ημέρα βαριά φορτισμένη ιστορικά η 24^η Ιουλίου. Πριν από 42 χρόνια ο Καραμανλής επέστρεφε από την Γαλλία, είχε αυτοπροταθεί δηλώνοντας « Δια την προσπάθειαν αποκαταστάσεως της ομαλότητος και της εθνικής συμφιλίωσης τίθεμαι εις την διάθεσην της χώρας». Με την επιστροφή του Καραμανλή τελείωσε και η περίοδος της Χούντας. Ο όρος που επικράτησε ήταν η μεταπολίτευση, που ισχύει μέχρι και σήμερα. Η Δημοκρατία, οι αξίες, οι ελευθερίες της, τα δικαιώματα που πρώτη έχει θεσπίσει η Ελλάδα δέχονται πανταχόθεν βολές και καίρια πλήγματα με φωτεινό φάρο όλα όσα κάνει ο «σουλτάνος» Ερντογάν στη γειτονική Τουρκία. Εάν θυμάστε το τέλειο πολίτευμα δεν έχει βρεθεί ακόμα. Ο Αριστοτέλης πριν από δύο χιλιάδες χρόνια στα «Πολιτικά» του έλεγε επ΄ακριβώς: «η δημοκρατία εκείνη όπου η συμμετοχή στη λαϊκή συνέλευση αμείβεται και τα διατάγματα τείνουν να εκτοπίζουν τους νόμους. Ο λαός παρασύρεται από δημαγωγούς, οι πλούσιοι κατατρέχονται, το κύρος των δικαστών υπονομεύεται και κυριαρχούν οι τεχνίτες και οι χειρώνακτες. Αυτή η μορφή πολιτεύματος προσομοιάζει στην τυραννία και όπως και εκείνη δεν αποτελεί για τον Αριστοτέλη πολίτευμα με την ουσιαστική έννοια του όρου. Επίσης, αναγνωρίζει την τάση των πολιτευμάτων να οδηγούνται ιστορικά από την μοναρχία στη δημοκρατία περνώντας ενδιάμεσα από την αριστοκρατία, την ολιγαρχία και την τυραννία, αλλά και την τάση της δημοκρατίας να οδηγείται από την πιο ήπια μορφή της στην πιο αυταρχική και απόλυτη. Κλείνω εδώ την ενδιαφέρουσα φιλολογική παρένθεση. Προσοχή για να μην παρεξηγηθώ ότι δεν μου αρέσει η δημοκρατία, γιατί υπάρχουν πολύ «πρόθυμοι ηλίθιοι» που θα σπεύσουν να με κατηγορήσουν. Να ξέρετε κάποιοι άλλοι που δήθεν υπερασπίζονται την δημοκρατία μοίραζαν θέσεις εν μία νυκτί και λειτουργούσαν χειρότερα και από τους χουντικούς. Αφήνω αυτούς στην αμάθεια τους, στο σκότος και προτείνω να διαβάσουν και λίγο Αριστοτέλη μήπως και καταλάβουν κάποια πράγματα καλύτερα. Πώς το λέει Πλάτων στην Πολιτεία του, να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους.