[VID] “Άκου!”: Ένα τραγούδι-ύμνος στη φύση και μανιφέστο κατά της αλόγιστης εγκατάστασης ανεμογεννητριών

“Άκου”. Ένα τραγούδι-ύμνος στη φύση· και ένα βίντεο κλιπ που αναδεικνύει παραστατικά το διακύβευμα της βιομηχανοποίησης του φυσικού περιβάλλοντος με την αλόγιστη εγκατάσταση ανεμογεννητριών: τις επόμενες γενιές – “Σκέψου τι αφήνεις στο παιδί!”.

Μουσικοί της Νάουσας ενώνουν τις δυνάμεις τους και γίνονται η φωνή του βουνού τους, του Βερμίου, αλλά και όλων των βουνών της Ελλάδας “και ολάκερης της φύσης!”, όπως οι ίδιοι αναφέρουν.

“Είμαστε υπέρ των εναλλακτικών πηγών ενέργειας, με την προϋπόθεση όμως ότι είναι όντως αποδοτικές και ωφέλιμες και δεν έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και τη φύση”, διαμηνύουν στο “μανιφέστο” τους:

“Θέλουμε μέσα από αυτό το τραγούδι να δώσουμε ένα δυνατό μήνυμα αφυπνίζοντας και ευαισθητοποιώντας παράλληλα τον κόσμο.

Δεν μπορεί η συνεχής επίκληση της κλιματικής αλλαγής/κρίσης να απειλεί τη φύση μας, με ανεπανόρθωτες επεμβάσεις και βλάβες, έχοντας τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που υποτίθεται πως προσδοκούμε.

Είμαστε υπέρ των εναλλακτικών πηγών ενέργειας, με την προϋπόθεση όμως ότι είναι όντως αποδοτικές και ωφέλιμες και δεν έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και τη φύση.

Δεν γίνεται να θυσιάζουμε το περιβάλλον για να σώσουμε το περιβάλλον! Για την ακρίβεια, δεν γίνεται να σώσουμε το περιβάλλον. Οι περισσότερες ενέργειες που γίνονται προς αυτόν τον σκοπό είναι εγωκεντρικές και ανθρωποκεντρικές για να σωθεί ο άνθρωπος και όχι η φύση. Η φύση ξέρει τον τρόπο της, θα αναγεννηθεί όπως το έχει κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα και θα είναι μια χαρά και χωρίς εμάς. Ο άνθρωπος είναι που θα χαθεί.

Οι περισσότερες ενέργειες λοιπόν για τη «σωτηρία» της φύσης ξεκινάνε πάνω σε λάθος βάσεις, με λάθος κριτήρια. Ξεκινάνε με γνώμονα τον φόβο κι όχι την πραγματική αγάπη για τον εαυτό, τη φύση, την ανθρωπότητα!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον εαυτό μας, κοιτώντας βαθιά μέσα μας, ανοίγοντας την καρδιά μας, κι ακούγοντας την εσωτερική καθοδήγηση για να πράττουμε πάντα το καλό και το δίκαιο. Καθ’ ότι όλοι είμαστε ένα, όλα είναι ένα! Είναι κάτι που στο βάθος το γνωρίζουμε, αλλά το έχουμε ξεχάσει. Ας το ενθυμηθούμε λοιπόν!“.