Ο Βουλευτής Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χαρίτου κατέθεσε προς τον Υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη, ως Κοινοβουλευτική Αναφορά, το Ψήφισμα της συνέλευσης των συμβασιούχων των βρεφονηπιακών σταθμών του Δήμου Κομοτηνής, όπου επισημαίνεται ότι ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εντούτοις απασχολούνται με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου μέσω ΕΣΠΑ, πολλοί εξ αυτών έως και είκοσι συναπτά έτη, με αποτέλεσμα να είναι “όμηροι” μιας άδικης εργασιακής σχέσης.
Στο Ψήφισμά τους οι εργαζόμενοι τονίζουν ότι “η κυβέρνηση αγνοεί την υπ’ αριθμ. C-160/18/11-2-2021 απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) για την καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου”, και διεκδικούν “το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, και τη στελέχωση των Κοινωνικών Δομών των Δήμων, όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, τα Κέντρα Κοινότητας, κ.ά., με μόνιμο προσωπικό”.
Ο Δημήτρης Χαρίτου καλεί τον Μάκη Βορίδη να απαντήσει και να ενημερώσει για σχετικές ενέργειές του.
-
Το Ψήφισμα των συμβασιούχων των βρεφονηπιακών σταθμών του Δήμου Κομοτηνής
“Oι συμβασιούχοι των Κοινωνικών Δομών των Δήμων και συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι σε Βρεφονηπιακούς, Βρεφικούς και Παιδικούς Σταθμούς, σε ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠμεΑ, στα ΚΗΦΗ, στα Κοινωνικά Παντοπωλεία, στα Κοινωνικά Φαρμακεία, στα Κέντρα Κοινότητας, στις Δομές Αστέγων είναι αλήθεια ότι χρόνια τώρα με το καθημερινό τους έργο κρατούν ψηλά τον πήχη του κοινωνικού κράτους. Έχοντας πλήρη συναίσθηση της κρισιμότητας των καιρών, συνέβαλαν και συμβάλουν με απαράμιλλο ζήλο τα μέγιστα ως προς τις υπηρεσίες που παρέχουν στο παιδί, στον ηλικιωμένο, τον άστεγο, τον οικονομικά ανήμπορο, τον πολίτη, τον συνάνθρωπο. Είναι γεγονός ότι όλοι οι παραπάνω εργαζόμενοι έχουν προσληφθεί μέσα από διαφανείς διαδικασίες και κριτήρια ΑΣΕΠ. Η πλειονότητα αυτών ωστόσο απασχολείται με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου μέσω ΕΣΠΑ, πολλοί μάλιστα εξ αυτών έως και 20 συναπτά έτη! Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο γεννιούνται τα εξής ερωτήματα:
- Ποιες ακριβώς έκτακτες ανάγκες καλύπτονται από διαδοχικές συμβάσεις οι οποίες διαρκούν τόσα πολλά χρόνια;
- Γιατί η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, εμμένουν να αρνούνται την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα ότι οι εν λόγω εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις Δομές των Δήμων και ότι πίσω από τις διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου υπάρχει ουσιαστικά μια ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου;
- Πώς νομιμοποιείται η Κυβέρνηση να αγνοεί την πρόσφατη απόφαση του ΔΕΕ, υπ’ αριθμ C-160/18/11-2-2021 (η οποία ερμηνεύει και επικαιροποιεί την κοινοτική οδηγία 1999/70/Ε.Κ.), σχετικά με την καταχρηστική χρησιμοποίηση των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, κατά την οποία κρίθηκε ότι η απαγόρευση της μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου δεν βρίσκει έρεισμα στο άρθρο 103, παρ. 8 του Συντάγματος;
Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στις Κοινωνικές Δομές των Δήμων, όμηροι μιας άδικης εργασιακής σχέσης ορισμένου χρόνου, αντιδρούν και λένε ΟΧΙ στην “συμβασιοποίηση” του δημόσιου τομέα και των Δομών τους και διεκδικούν:
- Το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή εργασία
- Την άμεση μετατροπή των συμβάσεων τους σε Αορίστου χρόνου με Νομοθετική ρύθμιση.
- Την στελέχωση των Κοινωνικών Δομών με μόνιμο προσωπικό για πλήρη, βιώσιμη και λειτουργική προσφορά σε όλους τους πολίτες της χώρας”.
