Σύλλογος Δασκάλων Ροδόπης: “Κάτω τα χέρια από το 8ωρο και από κάθε δικαίωμα των εργαζομένων”

Σύλλογος Δασκάλων Ροδόπης: "Κάτω τα χέρια από το 8ωρο και από κάθε δικαίωμα των εργαζομένων".

9 Ιουνίου, 2021

(φωτό: Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης “Τρεις Ιεράρχες”, Στέφανος Μακρυγιάννης).

Στο συλλαλητήριο κατά του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τα εργασιακά, που θα πραγματοποιηθεί και στην Κομοτηνή, την Πέμπτη 10 Ιουνίου στην κεντρική πλατεία, στις 10 το πρωί, θα συμμετάσχει και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης “Τρεις Ιεράρχες”.

Στην ανακοίνωσή του τονίζει:

“Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Υπουργός Εργασίας προωθούν το αντεργατικό νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που καταργεί και σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων των εργαζομένων.

Το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει:

Την κατάργηση του 8ώρου και την επιβολή εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη αντιμεταρρύθμιση του νομοσχεδίου, που καταργεί την εμβληματικότερη κατάκτηση των εργαζομένων, 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο και 101 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8ώρου στη χώρα μας. Οι επιπλέον 2 ώρες εργασίας, καθημερινά, είναι χωρίς αμοιβή και χωρίς προηγούμενη συλλογική σύμβαση. Θα «επιστραφούν» στον εργαζόμενο, όταν η επιχείρηση το αποφασίσει, με μειωμένο ωράριο ή ρεπό ή μέρες άδειας. Ο εργαζόμενος, δηλαδή, σε μία εποχή αυξημένης ανεργίας και εκβιαστικών διλημμάτων, προκειμένου να διατηρήσει τη θέση εργασίας του, καλείται να… προτείνει ο ίδιος στον εργοδότη του την επιπλέον απασχόλησή του, χωρίς επιπρόσθετη αμοιβή. Να συναινέσει, δηλαδή, «εθελοντικά» στην αποστέρηση και του ελάχιστου χρόνου που του έχει απομείνει για ξεκούραση, μόρφωση και οικογενειακές υποχρεώσεις.
Να μεταβληθεί σε ζωντανό εξάρτημα της επιχείρησης.
Ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση και φαλκιδεύει ακόμη περισσότερο το δικαίωμα στην απεργία.Πέρα από το γνωστό 50%+1, που νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση το 2018, για την απεργία, προβλέπει την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις Γενικές Συνελεύσεις, καταργώντας έτσι το δικαίωμα στον ζωντανό διάλογο, στην αντιπαράθεση των θέσεων και απόψεων, στη ζύμωση και τελικά στη σύνθεση. Πρόκειται ουσιαστικά, για την κατάργηση του δημοκρατικού διαλόγου στα συνδικάτα.

Η κυβερνητική υποκρισία δεν έχει όρια, αφού από τη μια ζητούν το 50%+1 για την απαρτία των Γενικών Συνελεύσεων κι από την άλλη νομιμοποιούν τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών στην εκπαίδευση που είχαν συμμετοχή μικρότερη του 5%!

Καταργούν τον εμβληματικότερο και φιλεργατικότερο νόμο στη χώρα μας για τα εργασιακά, τον Ν. 1264/82. Στο Δημόσιο, ουσιαστικά, απαγορεύουν την απεργία, αφού για πρώτη φορά, πέρα από το προσωπικό ασφαλείας, καθιερώνουν και το προσωπικό «ελάχιστης εγγυημένης εργασίας» σε ποσοστό 33,3%!!!

Ταυτόχρονα, παραπέμπουν στον Ο.ΜΕ.Δ. τις απεργίες και μέχρι ο μεσολαβητής να αποφασίσει, η απεργία αναστέλλεται!!! Οι ρυθμίσεις αυτές, μαζί με την κατάργηση του άρθρου 15 για τις Επιτροπές Προστασίας συνδικαλιστικών στελεχών και εργαζομένων από τις απολύσεις, απομειώνουν ακόμη περισσότερο τα εργασιακά μας δικαιώματα. Σε ένα ήδη απονευρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, αυτό της απεργίας, όπου το 90% των απεργιών κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, προστίθενται κι άλλα εμπόδια, που στόχο έχουν την περαιτέρω φαλκίδευσή του, αν όχι την κατάργησή του.

Καταργούν την Κυριακάτικη αργία σε 31 κλάδους κι επιχειρήσεις, μειώνουν την αμοιβή των υπερωριών(αν και όταν αυτές πληρώνονται) και απελευθερώνουν τις απολύσεις εργαζομένων, αφού ο εργοδότης δεν είναι πλέον υποχρεωμένος να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο, αν δικαιωθεί στο δικαστήριο. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ωφελεί μόνο τους εργοδότες κι αποστερεί τη μόνη μέρα ξεκούρασης από τους εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα, καμιά νομική υποχρέωση δεν έχουν οι εργοδότες για αύξηση των θέσεων εργασίας, οι οποίες θα μειωθούν ακόμη περισσότερο εξαιτίας των αυξημένων υπερωριών και του 10ώρου.

Μια επιχείρηση με 100 εργαζόμενους και με 10ωρη εργασία την ημέρα (100 x 10 = 1.000 ώρες) έχει όφελος 25 ημερομίσθια, σε σχέση με την 8ωρη εργασία (100 x 8 = 800) 1.000 – 800 = 200, 200 : 8 = 25!!!

Διαλύουν ουσιαστικά το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ)απομακρύνοντάς το από την ευθύνη του Υπουργείου Εργασίας με τη μετατροπή του σε «δήθεν» ανεξάρτητη αρχή, απεκδυόμενοι την πολιτική ευθύνη για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.

Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι το αντεργατικό και αντιλαϊκό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ΣΕΒ και της εργοδοσίας.

Ουσιαστικά, νομιμοποιεί τη ζούγκλα των εργασιακών σχέσεων που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα εδώ και χρόνια με τα 10ωρα, τα 14ωρα και τα 4ώρα ωράρια εργασίας, με μοναδικό στόχο τα επιπλέον κέρδη για τις επιχειρήσεις.

Τριάντα χρόνια μετά την πρωτοφανή έκρηξη της τεχνολογίας, που αντικατέστησε χιλιάδες εργατικά χέρια, αντί να έχουμε μείωση των ωρών εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, έχουμε και αύξηση των ωρών εργασίας και μειώσεις στους μισθούς. Το αίτημα των εργατών στο Σικάγο για 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ελεύθερο χρόνο είναι και πάλι επίκαιρο.

Τα μέτρα αυτά, προφανώς, και θα δεν αφορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Είναι απολύτως βέβαιο ότι θα επεκταθούν και στο Δημόσιο, όπως έγινε και το 2010 με την αύξηση του ωραρίου από 37,5 ώρες την εβδομάδα σε 40!!! Ειδικά τα μέτρα που αναφέρονται στη λειτουργία των σωματείων, στο δικαίωμα στην απεργία, στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, αφορούν και το Δημόσιο.

Μπροστά σε αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο – λαιμητόμο για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας έχουμε την υποχρέωση να αντιδράσουμε έτσι ώστε να μην κατατεθεί στη Βουλή, να μην ψηφιστεί κι αν ακόμη ψηφιστεί, να ανατραπεί.

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα έδωσαν μια πρώτη ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση με τη μαζική απεργιακή κινητοποίησή τους στις 6 του Μάη.

Ήδη το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αποφάσισε την προκήρυξη 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης για τις 10 του Ιούνη και σειρά πολύμορφων δράσεων (συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, ενημερώσεις).

Χρειάζεται γενικευμένος και συντονισμένος αγώνας όλων των εργαζομένων στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα για να μην περάσει αυτό το νομοσχέδιο.

Οι αγώνες μας δε θα σταματήσουν αν δεν καταργηθεί, ακόμα κι αν ψηφιστεί.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ δίνουμε το «παρών» στους αγώνες που έρχονται για να βροντοφωνάξουμε: