Μήνυμα Χαρίτου για την Εργατική Πρωτομαγιά: “Να μη γυρίσει πίσω η ιστορία!”

Εν όψει της φετινής εργατικής Πρωτομαγιάς, στο μήνυμά του ο Βουλευτής Ροδόπης Δημήτρης Χαρίτου αναφέρει:

“135 χρόνια από τους αγώνες του Σικάγου, τα αιτήματα για οκτάωρο, για συλλογικές συμβάσεις, για αξιοπρεπή εργασία, παραμένουν όχι μόνο επίκαιρα, αλλά επανέρχονται στο προσκήνιο με ακόμα μεγαλύτερη ένταση εξαιτίας της χωρίς προηγούμενο επίθεσης της κυβέρνησης ενάντια στον κόσμο της εργασίας και στη νεολαία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, πιστή στο δόγμα του νεοφιλευθερισμού και των αγορών, αντιμετωπίζει την εργασία όχι ως κυρίαρχο στοιχείο της ανάπτυξης, αλλά ως το κόστος εκείνο της παραγωγής μέσω του οποίου θα διασφαλίζεται η μεγιστοποίηση του κέρδους των κυρίαρχων οικονομικών ελίτ στο όνομα της ανάπτυξης. Αυτό το δόγμα υπηρέτησε με τις ασκούμενες πολιτικές από το ξεκίνημα της θητείας της, αφού όχι μόνο κατεδάφισε όσα κατακτήθηκαν μετά την έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του υποκατώτατου για τους νέους, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η βάσιμη αιτιολόγηση των απολύσεων, η ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας, κ.ά., αλλά με το κυοφορούμενο νομοσχέδιο-οδοστρωτήρα μας επαναφέρει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.

Η κυβέρνηση στο όνομα του εκσυγχρονισμού δήθεν της νομοθεσίας, στοχεύει να νομιμοποιήσει και με τη βούλα το καθεστώς της εργασιακής ζούγκλας που βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι, με την κατάργηση του οκταώρου και τη θεσμοθέτηση της δεκάωρης εργασίας, την κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την εδραίωση των ατομικών, τη μονιμοποίηση του ελαστικού ωραρίου, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, την καθίζηση των μισθών, καθώς και την περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων. Στο στόχαστρο των κυβερνητικών μέτρων η νέα γενιά που θα έχει μπροστά της όχι μόνο έναν αβέβαιο εργασιακό βίο, αλλά και νέα διλλήματα για το αν θα αναζητήσει εκτός της χώρας άλλους καλύτερους όρους και συνθήκες εργασίας.

Όμως η εξέλιξη αυτή δεν είναι και δεν μπορεί να είναι νομοτελειακή. Όπως στον ρου της ιστορίας η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, οι νέες γενιές, ανέτρεψαν βεβαιότητες και σκληρά καθεστώτα, έτσι και τώρα είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να αποδεχθούν παθητικά τα τετελεσμένα. Αργά ή γρήγορα, η απάντηση θα είναι ορμητική, μαζική και αποφασιστική.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΖΟΥΓΚΛΑ!

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!

ΝΑ ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ Η ΙΣΤΟΡΙΑ!”.