Μνημείο αφιερωμένο στη Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού, θα ανεγερθεί στον οικισμό Φυλακίου Ορεστιάδας Έβρου.
Πρόκειται για αίτημα της Ένωσης Πολιτιστικών Φορέων Έβρου (Ε.ΠΟ.Φ.Ε.), που έρχεται να επιστεγάσει τις επί επτά χρόνια τώρα επετειακές δράσεις και εκδηλώσεις μνημοσύνης και ιστορικής γνώσης που διοργανώνει σε όλο τον Έβρο με τη συνεργασία άλλων συλλόγων και τη στήριξη των τοπικών πολιτικών και θρησκευτικών αρχών ως απόδοση ελαχίστου φόρου τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Θράκης και σκοπό την ευρεία ανάδειξη της αποσιωπημένης και άγνωστης αυτής πτυχής της ιστορίας των Θρακών.
Το αίτημα, μετά την αποδοχή του από το σύνολο των τοπικών θεσμικών εκπροσώπων σε σύσκεψη που είχε πραγματοποιηθεί για το ΚΥΤ Φυλακίου στις 4/4/2021, έγινε δεκτό και από την Περιφερειακή Ενότητα Έβρου και έτσι ανοίγει ο δρόμος για την ανέγερση “ενός μνημείου Θρακών στις παρυφές του Τριεθνούς, στην κυριολεξία ανάμεσα στους θύτες, την Τουρκία και τη Βουλγαρία”, όπως σημειώνει η Ε.ΠΟ.Φ.Ε. για να συμπληρώσει: “Είθε να ανεγερθούν Μνημεία Θρακών και σε άλλα σημεία του Έβρου και της Θράκης εν γένει. Η αρχή γίνεται από το Φυλάκιο”.
Το διοικητικό συμβούλιο της Ε.ΠΟ.Φ.Ε. σε έκτακτη συνεδρίασή του χαιρέτισε την εξέλιξη και εν όψει αυτής, αφού διαβεβαιώνει οτι θα συνεχίσει τις συναφείς δράσεις του φορέα, επανακαταθέτει προς την ελληνική Πολιτεία τα αιτήματα:
“1ον, να αναγνωριστεί η 6η Απριλίου του 1914 ως “Εθνική Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Θράκης”, της γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων που ζούσαν στην ενιαία Θράκη, κατά αντιστοιχία και όπως έχει ήδη πράξει εδώ και δεκαετίες, με την αναγνώριση δια νόμου της Βουλής των Ελλήνων, της 19ης Μαΐου ως “Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου” (1994) και της 14ης Σεπτεμβρίου ως “Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας” (1998), και υιοθετώντας τα σχετικά νομικά κείμενα και προεδρικά διατάγματα.
2ον, να ενταχθεί από το Υπουργείο Παιδείας η διδασκαλία της Θρακικής ιστορίας στα σχολεία“.
Όπως τονίζει η Ε.ΠΟ.Φ.Ε., “τα παραπάνω αιτήματα κινούνται προς την αποκατάσταση του τεράστιου ιστορικού, διπλωματικού, και κυρίως ηθικού κενού, που υπάρχει από την Ελληνική Δημοκρατία, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Μιας Γενοκτονίας που είναι ιστορικά αποδεδειγμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη, αλλά δυστυχώς αποσιωπημένη”.