Την παραίτησή του από…ραδιοφώνου (Focus FM), προανήγγειλε ο αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής Κομοτηνής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Κωνσταντίνος Βαθιώτης, διαμηνύοντας πως έχει επιβληθεί δικτατορία στον κόσμο και στην Ελλάδα, και ότι οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας είναι παράνομοι και αντισυνταγματικοί.
Αφορμή για την παραίτησή του φαίνεται πως στάθηκε ανώνυμη αναφορά για το περιεχόμενο της διδασκαλίας του, που αφορά στα εγκλήματα κατά της ζωής και της υγείας, με τον ισχυρισμό οτι οι θέσεις του διέπονται από υποκειμενισμό. Ο κ. Βαθιώτης απεδείχθη εύθικτος και έτοιμος να αναλάβει το κόστος των επιστημονικών θέσεών του.
“Ήρθε σήμερα η ώρα του τελευταίου μαθήματός μου, το οποίο δεν θα διεξαχθεί ούτε στο αμφιθέατρο ούτε μπροστά στην αισχρή τηλεοθόνη, στο ψηφιακό κελί που έχτισε η κυρία Κεραμέως ακολουθώντας τις παγκόσμιες σατανικές οδηγίες. Το μάθημα το τελευταίο θα διεξαχθεί ενώπιον των αυτιών των ακροατών σας”, σημείωσε στη ραδιοφωνική εκπομπή ο κ. Βαθιώτης, και συνέχισε: “Το μάθημα αυτό είναι η προαναγγελία της εντός ολίγων ωρών παραιτήσεώς μου από τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ. Όταν ο Πρωθυπουργός βγήκε και ανήγγειλε την επιβολή του δεύτερου lockdown, βγήκα και κραύγασα δημοσίως, γράφοντας τη φράση “δεν σπούδασα νομικά για να με εξευτελίζει ο κύριος Μητσοτάκης φυλακίζοντάς με και υποχρεώνοντάς με να κυκλοφορώ στέλνοντας sms”. […] Έχουμε ελληνική και παγκόσμια δικτατορία. Δεκάδες φορές είχα χαρακτηρίσει τον Πρωθυπουργό μας δικτάτορα και τύραννο, εξηγώντας για ποιο λόγο έχει καταλυθεί το Σύνταγμα και γιατί τα συγκεκριμένα υγειονομικά μέτρα που έχουν ληφθεί είναι προδήλως παράνομα και αντισυνταγματικά. Κάθε λεπτό που χάνεται είναι υπερπολύτιμο και πρέπει ο ελληνικός λαός να καταλάβει πού βρισκόμαστε. Τα πράγματα δείχνουν ότι επίκειται νέα αναβαθμισμένη επίθεση κατά των Ελλήνων. Δεν μπορώ να συνεχίσω εσώκλειστος, παγιδευμένος σε ένα ψηφιακό κελί. Αρνούμαι να αυτοεξευτελίζομαι με αυτόν τον τρόπο“.
Ακούστε το ηχητικό απόσπασμα λίγο μετά το δεύτερο λεπτό:
Μετά, δε, την υποβολή της παραιτήσεώς του, ο κ. Βαθιώτης ανήρτησε το παρακάτω κείμενο:“Υποβληθείσης σήμερον της προαναγγελθείσης παραιτήσεώς μου, νῦν ἀπολύει Πανεπιστήμιον τὸν δοῦλόν του (3 Φεβρουαρίου γαρ: του Αγίου Συμεώνος). Αν κάθε μήνυμα συμπαράστασής σας είχε “εγκληματική χροιά”, τότε θα έπρεπε να εισαχθεί στον Ποινικό Κώδικα ένα ιδιώνυμο “έγκλημα συσσώρευσης” (Kumulationsdelikt· γι’ αυτόν τον τύπο εγκλημάτων βλ. Ιωάννα Αναστασοπούλου, Εγκλήματα συσσώρευσης: πέρα από την αφηρημένη διακινδύνευση;, Ποινικά Χρονικά 2012, σελ. 561 επ.), τιμωρούμενο με βαριά κακουργηματική ποινή. Τώρα όμως που το κάθε μήνυμά σας είναι σπάνιο χ ά δ ι ψυχής, το “έγκλημά συσσώρευσης” είναι πολύ πιο “επικίνδυνο”, αφού μοιάζει να απειλεί την ελεύθερη βούληση και την προσωπική συνείδηση, δηλ. τα δύο από τα μεγαλύτερα χαρίσματα με τα οποία έχει οπλίσει ο Θεός τον άνθρωπο (αυτά ακριβώς τα χαρίσματα που έχουν βάλει στο μάτι εδώ και πολλά χρόνια τα μέλη της παγκόσμιας ελίτ, η οποία κορύφωσε την επίθεση της από τις 11 Μαρτίου 2020 μέχρι και σήμερα· όποιος θέλει να εμβαθύνει στο εν λόγω ζήτημα μέσω της Έβδομης Τέχνης, αξίζει να παρακολουθήσει την ταινία του 2016 “Assassin’s Creed”).
Το ευχαριστώ μου για την “απειλή” σας απολύτως απρόσφορο να σταθεί στο δυσθεώρητο ύψος της περιστάσεως. Πάντως, ο Οδυσσέας, προτού ξεκινήσει το ταξίδι του, όντας ενημερωμένος από την Κίρκη για το επικίνδυνα ελκυστικό τραγούδι των Σειρήνων, διέταξε το πλήρωμα του πλοίου του να τον δέσουν στο κατάρτι (*), ώστε να μπορεί να ακούει το τραγούδι χωρίς να κινδυνεύει να πηδήξει από το πλοίο. Μάλιστα, ήταν τόσο κατηγορηματικός που απαγόρευσε ρητώς στους συνοδοιπόρους του να τον λύσουν, ακόμη κι αν αργότερα τους έδινε τέτοια εντολή. Σε αυτό βεβαίως το παράδειγμα, που ανάγεται στον Dworkin (Paternalism, εις: Wasserstrom [επιμ. έκδ.], Morality and the Law, 1971, σ. 119), ο περιορισμός της ελευθερίας του Οδυσσέα στην ουσία δεν ήταν έξωθεν επιβαλλόμενος, δηλαδή από τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματός του, αλλά από αυτόν τον ίδιο. Ζητώντας από αυτά να τον ακινητοποιήσουν, στόχευε στο να αντιμετωπίσει προληπτικά το προσωρινό βουλητικό του ελάττωμα που θα προκαλείτο από το τραγούδι των Σειρήνων, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα διατηρούσε την ελευθερία του. Η τελευταία παράγραφος υπάρχει στο άρθρο του γράφοντος “Η πατερναλιστική ιδεολογία ως εξηγητικό πρότυπο του Ποινικού Δικαίου” (Ποινικά Χρονικά 2019, σελ. 561 επ., 574 – το κείμενο αποδίδει σε εμπλουτισμένη μορφή την ομότιτλη εισήγηση που παρουσιάσθηκε στο 13ο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου “Ιδεολογία και Ποινικό Δίκαιο”, 28.4.2018, γραμμένη σχεδόν εξ ολοκλήρου στην βιβλιοθήκη της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου).
(*) Δέσιμο στο κατάρτι = Χθεσινή ραδιοφωνική προαναγγελία”.
