Με ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση έλαβε χώρα στο Μόναχο τελετή μνήμης για τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα μαθηματικό, Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή.
Η εκδήλωση, που διοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, η Ενορία Αγίων Πάντων του Μονάχου και το Ελληνικό Λύκειο Μονάχου “Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή”, πραγματοποιήθηκε στον επιτάφιο Κίονα Καραθεοδωρή που είναι τοποθετημένος στην αυλή του Ιερού Ναού των Αγίων Πάντων.
Όπως είναι γνωστό ο κίονας ήταν τοποθετημένος στον τάφο του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή στο Κοιμητήριο του Δάσους στο Μόναχο. Με ειδική επίσημη ελληνοβαυαρική τελετή μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε στις 7.7.2019 στην αυλή του ναού “εις μνημόσυνον αιώνιον”.
Λόγων των επίκαιρων βαυαρικών πολιτειακών διατάξεων προς αποφυγή της πανδημίας, δεν επετράπη φέτος η συμμετοχή στο μνημόσυνο περισσοτέρων μελών της ελληνικής παροικίας, παρά μόνο των κληρικών, αντιπροσωπείας του διδακτικού προσωπικού και μαθητών του Λυκείου, και ενός εκπροσώπου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Λυκείου.
Η επιμνημόσυνη δέηση τελέστηκε από τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού των Αγίων Πάντων, Αρχιμανδρίτη Γεώργιο Σιώμο, και από τον Πρωτοπρεσβύτερο, Αρχιερατικό Επιτετραμμένο για τις δημόσιες σχέσεις με τη Βαυαρική Πολιτεία, Απόστολο Μαλαμούση.
Στην τελετή παρέστησαν η αναπληρώτρια διευθύντρια του Λυκείου, Ασημίνα Χρυσικού (φιλόλογος), ο υποδιευθυντής Μιλτιάδης Αδάμ (μαθηματικός), ο πρώην διευθυντής Σταύρος Ελευθεριάδης (γυμναστής), ο Νικόλαος Γκάβαλος (μαθηματικός), οι μαθητές/ριες, της Β’ Λυκείου Δήμητρα Σαρακατσάνη και Κωνσταντίνος Τικιστιρμάς, και της Α’ Λυκείου Αλεξάνδρα Καΐρη και Διονύσιος Γκάβαλος, καθώς και ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Λυκείου Ιωάννης Σαρακατσάνης.
Μετά το πέρας της επιμνημόσυνης δέησης η μαθήτρια Αλεξάνδρα Καΐρη απήγγειλε το ποίημα του εκπαιδευτικού Κωνσταντίνου Θώδη, ενώ η μαθήτρια Δήμητρα Σαρακατσάνη ανέγνωσε το κείμενο της αναγγελίας θανάτου του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή στην Ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών από τον τότε πρόεδρό της Αναστάσιο Ορλάνδο, στις 23 Φεβρουαρίου 1950.
Όλοι οι παρευρεθέντες απόθεσαν από ένα λουδούδι, ως έκφραση σεβασμού και τιμής προς τον μεγάλο και παγκοσμίου αίγλης Έλληνα Μαθηματικό.
- Το ποίημα του του εκπαιδευτικού Κωνσταντίνου Θώδη που απήγγειλε η μαθήτρια Αλεξάνδρα Καΐρη
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ
(1873 – 1950)
Ανδρών σοφών κι επιφανών
Ελλήνων μαθηματικών,
αρχές, αξιώματα κρατούν
ες βίον ανθρώποις ωφελούν.
—
Της φυσικής οι νόρμες
τον κόσμο συντηρούν,
δόξα στις επιστήμες
που τις υπηρετούν.
—
Ο κληρονόμος του Θαλή,
μέγας Καραθεοδωρή,
την έρευνα προχώρησε,
την πρόοδο εδραίωσε.
—
Άριστα στη διατριβή,
μα ήταν μόνο η αφορμή.
Στο Γκαίτιγκεν υφηγητής
και γρήγορα καθηγητής.
—
Από τον Φέλιξ Κλάιν
μέχρι τον Αϊνστάιν,
όλοι υποκλίνονται σ’ αυτόν
στο λογισμό μεταβολών.
—
Στη Σμύρνη οργανώνει
ανώτατες σχολές,
τις έδρες πλαισιώνει
με θετικές αρχές.
—
Σύμμορφες απεικονίσεις
ορισμούς και συναρτήσεις,
τύπους και μεταβλητές
κύκλους και κλειστές γραμμές.
—
Στη θερμοδυναμική
η περίφημη αρχή,
πρόταση ουσιαστική
αξιωματικά ορθή.
—
Μα και στη γεωμετρία
μια μεγάλη εικασία,
ανοιχτό ζήτημα θέτει
που κρατά ογδόντα έτη.
—
Ο ορισμός της εντροπίας
ομορφιά της δυσκολίας,
βάση στην τοπολογία
μελετά νέα στοιχεία.
—
Σπουδαίοι μετασχηματισμοί
Λόρεντζ – Καραθεοδωρή,
στη σύγχρονη τη φυσική
μοναδική εφαρμογή.
—
Στο χώρο ποικιλομορφία…
Στο χρόνο ανισομετρία…
Στον κόσμο πάντα κάτι ρέει…
Σε όλα υπάρχουν κορυφαίοι!
- Η αναγγελία του θανάτου του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή στην Ακαδημία Αθηνών από τον τότε πρόεδρό της Αναστάσιο Ορλάνδο, στις 23 Φεβρουαρίου 1950
Ο θάνατός του ανηγγέλθη επίσημα στην ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών κατά τη συνεδρίαση της 23ης Φεβρουαρίου 1950, από τον πρόεδρο της Ακαδημίας Αναστάσιο Ορλάνδο. Σ’ αυτήν μίλησαν οι ακαδημαϊκοί Κωνσταντίνος Μαλτέζος, Παναγιώτης Ζερβός, Ιωάννης Καλιτσουνάκης και Γεώργιος Ιωακείμογλου.
Αναγγέλλοντας το θάνατό του ο πρόεδρος ανέφερε: «Μια εξέχουσα φυσιογνωμία της διεθνούς επιστήμης εξέλιπε. Υπήρξε φωτεινή διάνοια, η οποία δόξασε το Ελληνικό όνομα στο εξωτερικό διά της διδασκαλίας του και δια των περισπούδαστων συγγραμμάτων του και δια της δράσεως του. Η Ακαδημία Αθηνών θρηνεί την απώλεια όχι μόνον του μεγάλου επιστήμονος και τακτικού μέλους της, αλλά και του ανωτέρου ανθρώπου και του θερμού πατριώτου …».
Ο μαθητής και συνεργάτης του καθηγητής Νικ. Κρητικός γράφει μεταξύ άλλων για το δάσκαλό του στο περιοδικό Παιδεία και Ζωή: «Από τη σαραντάχρονη γονιμότατη διδασκαλία, που αγκάλιασε τα πιο ποικίλα θέματα των Μαθηματικών, μας έμειναν ευτυχώς αρκετά μνημεία, για να συνεχιστεί και μετά το θάνατο του δασκάλου η ωφέλιμη επίδρασή της στους νέους που σπουδάζουν Φυσικομαθηματικά. Εκείνο όμως που δυστυχώς θα τους λείψει και που δεχτήκαμε εμείς οι παλαιότεροι, πιο καλότυχοι μαθητές του, είναι η θερμή ανθρώπινη ακτινοβολία του. Γιατί ο Καραθεοδωρή δεν ήταν μόνον μεγάλος μαθηματικός, αλλά και εξαιρετικός άνθρωπος. Χαρίσματα της φύσεως, οικογενειακή παράδοση, καλλιέργεια και πλούσια πείρα από τη ζωή, συνέθεταν μια αληθινά γοητευτική και επιβλητική προσωπικότητα. Η κουβέντα του είχε ένα επικό στοιχείο προσιτό σ’ όλους και θελκτικό, και διά μέσου της ένοιωθε καθένας μια άδολη, ευαίσθητη, πάντα νέα ψυχή, που τίποτα ανθρώπινο δεν της ήταν ξένο…»
Ο ακαδημαϊκός και φίλος του Γιώργος Ιωακείμογλου θα εκφωνήσει για τον εκλιπόντα αδάμαντα της επιστήμης: «Ό,τι παρήλθε, πέρασε και δε ξαναγυρίζει. Μ’ αν είχε λάμψη δυνατή, και πάλι θα φωτίζη».