Τρία χρόνια Αριστεράς

• του Δημήτρη Τζελέπη, φοιτητή Γλώσσας, Φιλολογίας, Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών, ΔΠΘ.

Τρία χρόνια στην Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σε όλες τις προσδοκίες για τις οποίες εκλέχθηκε τον Ιανουάριο του 2015, αλλά εφήρμοσε και το σκληρότερο μνημόνιο. Τότε όλα ήταν αλλιώς, ποντάραμε στο άλογο και στο asset που λεγόταν Βαρουφάκης, αλλά δεν μάθαμε ποιος άδειασε ποιον. Ήταν τότε που όλα θα ήταν μια χαρά, ο Σαμαράς είχε διαψευστεί στην αρχή για τις τράπεζες που θα έκλειναν, όπως μας έλεγε ο Σκουρλέτης την επόμενη μέρα των εκλογών, αλλά δικαιώθηκε μετά από εφτά μήνες ο πρώην πρωθυπουργός. Ήταν τότε που πιστεύαμε ότι η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει και να μας ακούσει, ήταν τότε που η νομενκλατούρα της Ευρώπης και Ελλάδας θα τελείωνε. Ήταν μία φορά τα λιμάνια της Ρωσίας και του ξανθού γένους που θα μας έσωζαν από την κακή Ευρώπη και θα μπαίναμε σε ένα κλαμπ των χωρών της Ανατολής. Το παραμύθι εξελισσόταν μία χαρά μέχρι που ο πρωθυπουργός αποφάσισε να αφήσει και να αδειάσει όσους δεν ψήφισαν το μνημόνιο που υπηρετεί τώρα και το εφαρμόζει με απόλυτη πίστη. Το καλύτερο σύνθημα ήταν η μονομερής διαγραφή του χρέους και η κατάργηση με ένα νόμο και ένα άρθρο το μνημόνιο. Ας συνεχίσουμε την απολαυστική αφήγηση, ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε τρία χρόνια που ήρθε σε γάμο με την κυβέρνηση, πάντως τα κουφέτα αυτού του γάμου ήταν όχι γλυκά, αλλά πικρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι σαν να έχει διαγράψει το επτάμηνο που οδήγησε στο παρά λίγο από την τραγωδία. Μας λένε ότι θα μας κρίνετε μετά το Σεπτέμβριο. Κανέναν πρόβλημα, αλλά και εκεί είχαν τάξει ένα παράλληλο πρόγραμμα που θα εφάρμοζαν παράλληλα με το μνημόνιο. Η κληρονομιά που έχει κληροδοτήσει Τσίπρας σε όλο τον δημόσιο βίο είναι τεράστια, έχει στοχοποιήσει δημοσιογράφους, τον τύπο, εφημερίδες και έχει εισάγει έναν οξύ λόγο και ένα σύνθημα ότι εάν δεν είστε μαζί μας, είστε εχθροί μας. Έτσι είχε μάθει από τότε που ήταν στο 4% και είναι δύσκολο να αποβάλει το δέρμα του τώρα όσο και ρεαλιστής και φιλοεπενδυτικός θέλει να εμφανίζεται. Ο αρραβώνας και ο γάμος με ένα κόμμα που δια στόματος της Ευρώπης θεωρείται ακροδεξιό αλλά και εθνικιστικό δεν πρέπει να κολακεύει τον Τσίπρα και κανέναν από την κυβέρνηση. Αλλά ο Τσίπρας έκανε τον γαμπρό και οι ΑΝΕΛ την νύφη. Σε αυτόν τον ιδιότυπο γάμο ικανοποιήθηκε πλήρως η νύφη και ο γαμπρός πήρε αυτό που ήθελε για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Η συμβίωση γνωστή μαζί για το χτύπημα της διαπλοκής και την έξοδο από την κρίση και ξεχωριστά μόλις προκύψουν θέματα εθνικά και όχι μόνο. Όλη η αριστερά από το 1944 που έχασε τον εμφύλιο αυτό περίμενε, έχτιζε τον μύθο της συστηματικά. Ο Τσίπρας δεν ξέρει τι παρακαταθήκη θα αφήσει και τι λεξιλόγιο θα ακολουθήσει. Είναι πολύ εύκολο να γίνει ξανά ο ίδιος, αλλά και να μετατραπεί σε ένα κόμμα που θα έχει σωστή ομιλία και θα βοηθήσει στον διάλογο της επόμενης μέρας. Ο ποιητής έλεγε ότι «εάν δεν μπορείς να κάνεις την ζωή σου όπως την θέλεις, προσπάθησε τουλάχιστον να μην την εξευτελίσεις». Εμείς όχι μόνο δεν την κάναμε καλύτερη, αλλά την εξευτελίσαμε μέχρι εσχάτων. Όπως έλεγε και ο Λειβαδίτης «Ελπίδα σε αναγραμματισμό γίνεται λεπίδα». Πόσο δίκιο είχε. Η Ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ έγινε λεπίδα σε όλα… Το παραμύθι ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση συνεχίζεται και θα τελειώσει την επαύριον των εκλογών.