– «Σ’ ευχαριστώ μανούλα για το ωραίο κέικ», είπε ο οκτάχρονος στη μητέρα του.
– «Όχι σε μένα παιδί μου, αλλά στον μπακάλη, που μας προμήθευσε αυτό το ωραίο αλεύρι, να πεις το “ευχαριστώ”».
Ξεκίνησε ο μικρός με όλη του την αθωότητα, και πήγε στον μπακάλη να τον ευχαριστήσει.
– «Όχι εμένα», είπε εκείνος. «Τον μυλωνά να ευχαριστήσεις, που το άλεσε».
Έτρεξε στον μυλωνά ο μικρός.
– «Όχι εμένα, αλλά τον γεωργό να ευχαριστήσεις, που το έσπειρε και το καλλιέργησε», είπε εκείνος.
Ξεκίνησε για τον γεωργό, φτάνοντας στην «πηγή».
– «Τον θεό να ευχαριστήσεις παιδί μου», του είπε καλοκάγαθα ο κυρ’ Θύμιος. «Αυτός είναι που εποίησε τη γη, τον σπόρο, τον ήλιο, τη βροχή. Η αρχή και το τέλος όλων των καλών. Ο δοτήρας παντός αγαθού!».
πηγή: panagiaalexiotissa.blogspot.com
