- “Τοπικές και κεντρικές Αρχές επέτρεψαν τη δόμηση μη άρτιων τμημάτων, οικοπέδων που δεν μπορούσαν να έχουν συντελεστή δόμησης, για να ικανοποιήσουν την ανάγκη για εξοχικά αλλά και την όρεξη κάποιων να κάνουν real estate πάνω σε δημόσια δασική γη”.
«Από σήμερα ξεκινά η διαδικασία αποκατάστασης για τα καμένα είδη, με επίβλεψη του δασαρχείου. Ξεκινά η υλοτόμηση των καμένων ειδών από τη θάλασσα προς τα ψηλότερα, ώστε να μην υπάρχουν επικίνδυνες καμένες ύλες στην περιοχή. Στη συνέχεια, μαζί με το υπουργείο Υποδομών, θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις όσον αφορά αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα. Υπάρχουν μεγάλα ρέματα και κοντά στη θάλασσα για τα οποία θα δούμε την εξέλιξη των μελετών και της αδειοδότησης για την άμεση ένταξή τους προς κατασκευή», ανέφερε είπε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό 105,5 Στο Κόκκινο.
Όπως πρόσθεσε, δε, «με τη Διεύθυνση Αναδασώσεων του Δασαρχείου θα ξεκινήσουμε τη μελέτη αντιδιαβρωτικών έργων πάνω από τη ζώνη κατοικίας, ώστε να κρατήσουμε τα εδάφη. Θα δούμε και τη δασική αποκατάσταση, την αναγέννηση του δάσους. Όσον αφορά την κήρυξη της περιοχής ως αναδασωτέα, αυτό είναι και συνταγματική μας υποχρέωση και νομοθετημένο».
Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι υπάρχει πρόσφατη εγκύκλιος που προβλέπει όλες τις υποχρεωτικές διαδικασίες μετά από πυρκαγιά:
- άμεση οριοθέτηση της καμένης έκτασης με βάση την επεξεργασία δορυφορικών εικόνων που ήδη συλλέγονται αυτή την εβδομάδα για πλήρη εικόνα της περιοχής.
- σάρωση της περιοχής από συνεργεία της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας και του Υπουργείου Υποδομών, για εντοπισμό σημείων που έχουν πληγεί (κτισμάτων, οικοδομών, κατοικιών, δημόσιων κτιρίων).
- κήρυξη της περιοχής ως αναδασωτέα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλες τις νόμιμες πράξεις της διοίκησης.
Από την παραπάνω διαδικασία, όπως επισήμανε ο κ. Φάμελος, «πρακτικά, όποιος είχε νόμιμη κατοικία και ιδιοκτησία, άδεια από το Δασαρχείο, πράξεις χαρακτηρισμού, οικοδομική άδεια, δεν έχει να ανησυχεί για κάτι. Από την άλλη πλευρά, στις υπώρειες, στα ψηλά, εκεί που πρέπει να αναγεννηθεί το δάσος για να “κρατήσει” το έδαφος και την πλημμύρα, είμαστε υποχρεωμένοι προφανώς να επιταχύνουμε τις διαδικασίες της δασικής αναγέννησης, δεν μπορούμε να περιμένουμε».
Ολοκλήρωση των μελετών για πολεοδόμηση με τις προϋποθέσεις του νόμου
Επόμενο βήμα, όπως είπε ο κ. Φάμελλος, «το οποίο μελετά το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, είναι το πώς θα ολοκληρωθούν οι πολεοδομικές μελέτες της περιοχής με πολεοδομικά σταθερότυπα που θα επιτρέπουν την ασφαλή λειτουργία των οικισμών χωρίς δρόμους-παγίδες και κλειστές παραλίες, αλλά και την επικοινωνία του οικισμού με την ακτή ώστε να μην υπάρχει ούτε κίνδυνος εγκλωβισμού ούτε περιορισμός της περιβαλλοντικής και οικιστικής λειτουργίας προς τη θάλασσα. Δεν υπάρχει οικιστικό σχέδιο, θα πρέπει οι περιοχές αυτές όπου είναι σε εξέλιξη οι πολεοδομικές μελέτες και έχουν όλες τις προϋποθέσεις όπως προβλέπει η νομοθεσία και το Σύνταγμα, να γίνουν αυτές οι πολεοδομικές μελέτες».
Ακόμη, υπογράμμισε: «Έχουμε ήδη εντοπίσει τις περιοχές που έχουν όλο το θεσμικό υπόβαθρο για να ολοκληρωθεί μια πολεοδόμηση που εκκρεμεί είκοσι χρόνια, που προφανώς θα πρέπει να έχει υποχρεωτικά σταθερότυπα που ισχύουν εκ του νόμου σε όλη την Ελλάδα, που λένε για δρόμους, πλατείες, σχολεία, παιδικές χαρές, αποχετεύσεις, πεζοδρόμια, πρόσβαση στον αιγιαλό. Είναι υποχρεώσεις της νομοθεσίας. Η εκκρεμότητα εδώ και είκοσι χρόνια και η ύπαρξη μη οργανωμένων οικισμών με πολλά αδιέξοδα, ήταν αυτά που αποτέλεσαν ένα επιπρόσθετο, ουσιαστικό και πολύ μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχουν τεχνικά θέματα, πολιτικά θέματα, αλλά αυτή τη στιγμή για εμάς υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο, η ανθρώπινη ζωή. Η έντονη κλιματική αλλαγή, το ακραίο αυτό φαινόμενο που ζήσαμε την Δευτέρα, μαζί με τα έντονα αδιέξοδα της πολεοδομικής και δασικής νομοθεσίας των προηγούμενων χρόνων, πυροδότησαν το να χαθούν συνάνθρωποί μας. Δεν είναι ζήτημα πολιτικής και τεχνικής διαχείρισης, είναι ζήτημα ανθρωπιστικό, ουσίας, ζωής. Μας δημιουργεί βάρος αλλά και υποχρεώσεις».
Είκοσι χρόνια οικισμοί που ήταν «κλειστό κελί»
Επίσης, ο κ. Φάμελος σημείωσε ότι «στο πολεοδομικό επίπεδο, σε αυτό της δόμησης, οι περιοχές αυτές έχουν εκκρεμότητες εδώ και είκοσι χρόνια. Έχουν ξεκινήσει “πολεοδομικές μελέτες”, οι λεγόμενες πολεοδομήσεις αυθαιρέτων, που δεν κατέληξαν ποτέ γιατί έχουν ουσιαστικές συγκρούσεις πρώτα από όλα με τη δασική νομοθεσία, και δεύτερον επειδή η “οργάνωση” των οικισμών αυτών δεν ήταν οργάνωση, με τόσο περιορισμένους δρόμους, με έντονα αδιέξοδα, με έλλειψη οδικών αρτηριών, κυρίως με την καταπάτηση του αιγιαλού και τη διακοπή της εξόδου στον αιγιαλό (είτε για λόγους αναψυχής είτε ασφαλείας είτε περιβάλλοντος). Έτσι δημιουργήθηκε “κλειστό κελί” στις περιοχές αυτές, με πάρα πολλά αδιέξοδα, από την επιμήκη δόμηση μη άρτιων τμημάτων, οικοπέδων που δεν μπορούσαν να έχουν συντελεστή δόμησης, κάτι που άφησαν να γίνει, τόσο οι τοπικές όσο και οι κεντρικές αρχές, για να ικανοποιήσουν την ανάγκη για εξοχικά αλλά και την όρεξη κάποιων να κάνουν real estate πάνω σε δημόσια δασική γη. Και αυτά τα αδιέξοδα δεν είναι μόνο στην περιοχή της ανατολικής Αττικής, απλώς εκφράζονται πιο έντονα λόγω της γειτνίασης με την πρωτεύουσα και του οικοσυστήματος με εύφλεκτα δασικά είδη που δεν συνάδουν με οικιστικό χαρακτήρα. Στις αεροφωτογραφίες του 1945, το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού οικισμού στο Μάτι, ήταν αγροτική έκταση».
