Στέφανος Κακογιάννης: Ο «ιπτάμενος» φοιτητής της ΣΕΦΑΑ Κομοτηνής (VIDEO)

Ο πανελλήνιος πρωταθλητής στο Τραμπολίνο μας αποκαλύπτεται και μας συστήνει το άθλημά του

Από κάποιους θεωρείται απλώς ένα παιχνίδι, που προσφέρεται για διασκέδαση. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι το τραμπολίνο είναι ένα ολυμπιακό άθλημα, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϋ, το 2000, και έκτοτε καθιερώθηκε. Στη χώρα μας ως αγωνιστικό άθλημα μετράει περί τα 30 χρόνια ζωής, ενώ χρόνο με το χρόνο αποκτά όλο και περισσότερους φανατικούς φίλους, τόσο αθλητές όσο και θεατές.

Η Κομοτηνή, αν και ανήκει στις πόλεις στις οποίες το αγωνιστικό τραμπολίνο παραμένει σχεδόν άγνωστο, έχει το προνόμιο να «φιλοξενεί» έναν πρωταθλητή Ελλάδος στο συγκεκριμένο άθλημα. Ο λόγος για τον, ορμώμενο από την Πάτρα, τριτοετή φοιτητή της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δ.Π.Θ., Στέφανο Κακογιάννη. Ο Στέφανος είναι μόλις 20 ετών, αλλά μετράει ήδη… 16 χρόνια ενασχόλησης με τη γυμναστική και κάτι λιγότερο ειδικά με το τραμπολίνο. Σε ηλικία 9 ετών στέφθηκε για πρώτη φορά πρωταθλητής Ελλάδος, ενώ έκτοτε σαρώνει τα μετάλλια στο ατομικό τραμπολίνο και στο διπλό μίνι τραμπολίνο. Αγωνιζόμενος με τον Σύλλογο ΓΑΣ Αλέξανδρο Πατρών και έχοντας στο πλευρό του από τον καιρό που ξεκίνησε τον προπονητή του, Δημήτρη Στεφανόπουλο, έχει καταφέρει να βάλει στη συλλογή του συνολικά 17 μετάλλια, οχτώ χρυσά, δύο ασημένια και επτά χάλκινα.

Το Inkomotini.gr έχει τη χαρά να σας συστήσει τον «ιπτάμενο» Πατρινό πρωταθλητή, φοιτητή της ΣΕΦΑΑ, και μέσω αυτού το ιδιαίτερο άθλημα του τραμπολίνο, που ευελπιστούμε να αναπτυχθεί στο εγγύς μέλλον και στην πόλη μας. Εξάλλου, ανάμεσα στα άλλα ο Στέφανος Κακογιάννης μας δηλώνει ότι έχει όλη τη διάθεση να συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση με την εμπειρία και τις γνώσεις του…

– Αν και ολυμπιακό άθλημα, το τραμπολίνο ανήκει στα λιγότερο προβεβλημένα, τουλάχιστον στη χώρα μας. Η δική σου πρώτη γνωριμία με το τραμπολίνο πότε και με ποια αφορμή έγινε;

Όταν ξεκίνησα το τραμπολίνο, είχαν αναπτυχθεί ικανοποιητικά οι αθλητικές εγκαταστάσεις στην Πάτρα, ενώ ταυτόχρονα είχε οργανωθεί πολύ καλά το συγκεκριμένο άθλημα, καθότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας εκείνη την εποχή ήταν Πατρινός. Έψαχναν λοιπόν ταλέντα, με βρήκαν στο σχολείο, κι έτσι κατέληξα να μπω στο γυμναστήριο και να δοκιμάσω αν μπορώ να προχωρήσω. Αρχικά ασχολήθηκα γενικά με το κομμάτι της γυμναστικής και κατόπιν έγινε η επιλογή ανάμεσα στην ενόργανη και στο τραμπολίνο. Στο σημείο αυτό η απόφασή μου ήταν άμεση. Αν και λατρεύω και την ενόργανη, εντούτοις δεν το σκέφτηκα καθόλου. Εξάλλου, και οι γονείς μου με παρότρυναν προς αυτήν την επιλογή.

–  Προφανώς δικαιώθηκε αυτή η επιλογή, από τις επιτυχίες και τις διακρίσεις που έχεις πετύχει. Ανέκυψαν όμως εμπόδια σε όλη αυτή τη διαδρομή;

Ναι, φυσικά. Όσο περνούν τα χρόνια και όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο πολύ πλησιάζει το επαγγελματικό κομμάτι και είναι ακόμη πιο δύσκολο αυτό που κάνεις. Αλλά λόγω της φύσεως του αθλήματος, εμείς ξεκινάμε τον πρωταθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία, γιατί αυτές είναι οι ανάγκες του αθλήματος. Οπότε, πράγματι αφιέρωσα πάρα πολύ από τον ελεύθερό μου χρόνο και στερήθηκα πολλές από τις παιδικές δραστηριότητες που μπορεί να απολάμβαναν τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Γενικά υπάρχουν πολλές απαιτήσεις στο άθλημα αυτό, όπως μεγάλη κούραση, αρκετός πόνος, αυστηρή διατροφή. Γενικότερα απαιτείται πολύ αυστηρό πρόγραμμα για να πετύχεις.

– Με αυτά τα δεδομένα, θα σύστηνες το τραμπολίνο στα νέα παιδιά που σήμερα ασχολούνται ή σκοπεύουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;

Ανεπιφύλακτα. Το τραμπολίνο για μένα είναι από τα πιο θεαματικά, αν όχι το πιο θεαματικό άθλημα. Είναι ίσως το μοναδικό που σου προσφέρει τη δυνατότητα να έρθεις όσο πιο κοντά γίνεται με την αίσθηση του να πετάς. Γι’ αυτό, άλλωστε, και τα παιδάκια, σε μικρή ηλικία, το λατρεύουν από την πρώτη στιγμή. Επιπλέον, είναι ένα άθλημα το οποίο σου προσφέρει απίστευτη ευεξία, ευκινησία, ευλυγισία, ενώ το σήμα κατατεθέν του τραμπολίνο είναι ότι μαθαίνεις να ελέγχεις κάθε κομμάτι του σώματός σου ξεχωριστά, ενώ βρίσκεσαι στον αέρα. Οπότε, αναγκαστικά, μαθαίνεις το σώμα σου καλύτερα από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα.

– Από την Πάτρα ήρθες στην Κομοτηνή, για να σπουδάσεις στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Αυτό επηρέασε το πρόγραμμά σου αναφορικά με τις προπονήσεις στο αγαπημένο σου άθλημα; Στην Κομοτηνή βρήκες τις κατάλληλες συνθήκες για να συνεχίσεις απρόσκοπτα τον πρωταθλητισμό;

Η αλήθεια είναι ότι ήταν μια μεγάλη αλλαγή για εμένα. Πρώτα από όλα απόσταση που χωρίζει την Κομοτηνή από την Πάτρα. Ενώ βρισκόμουν σε ένα επίπεδο καθημερινών προπονήσεων με τον προπονητή μου και είχα συνηθίσει σε συνθήκες πολύ οργανωμένες και σε ρυθμούς πολύ εντατικούς, όταν ήρθα στην Κομοτηνή έπρεπε αρχικά να ψάξω για να βρω αν μπορώ να το κάνω. Εντέλει, αυτό επετεύχθη μέσω του Πανεπιστήμιου που διαθέτει ένα γήπεδο με εγκαταστάσεις για τραμπολίνο. Το αρνητικό βέβαια είναι ότι δεν υπάρχει προπονητής ο οποίος να ασχολείται σε επίπεδο πρωταθλητισμού ή σε αγωνιστικό επίπεδο γενικότερα. Οπότε, ουσιαστικά προπονούμαι εξ αποστάσεως με τον προπονητή μου από την Πάτρα. Εκείνος μου λέει τι πρέπει να κάνω στην προπόνησή μου κι εγώ πηγαίνω και τα εκτελώ. Βέβαια, το να μην υπάρχει παρουσία προπονητή, ειδικά σε ένα άθλημα που έχει έναν υπολογίσιμο κίνδυνο, σίγουρα δεν είναι το ιδανικό. Απαιτεί περισσότερη προσοχή και πειθαρχία, ενώ δεν μπορείς να κάνεις όλα όσα απαιτούνται, αλλά απλώς να διατηρηθείς σε ένα καλό επίπεδο ούτως ώστε να μπορείς να κατέβεις σε έναν αγώνα.

Από την άλλη, ερχόμενος στην Κομοτηνή ό,τι χορηγίες είχα μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν ολοκληρωθεί. Όμως, εδώ βρήκα τη στήριξη και το αγκάλιασμα της προσπάθειας που κάνω από το Coffee Lab Κομοτηνής και τον ιδιοκτήτη του, Δημήτρη Φουρουντζή. Εδώ και έναν χρόνο είναι δίπλα μου σε όλα, σε κάθε προσπάθειά μου, για να είμαι όσο πιο έτοιμος γίνεται σε κάθε αγώνα μου.

– Αποτελεί φιλοδοξία σου να βοηθήσεις να αναπτυχθεί και στην Κομοτηνή το άθλημά σου, να δεις δηλαδή τα νεαρότερα παιδία να ασχολούνται με το τραμπολίνο;

Αναφορικά με το τραμπολίνο, υπάρχουν κάποιες πόλεις οι οποίες βρίσκονται στο μηδέν και υπάρχουν άλλες, οι οποίες έχουν ασχοληθεί στοιχειωδώς με την ανάπτυξή του. Αυτό που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπάρχει πόλη που να ασχολήθηκε με το τραμπολίνο ενεργά και να μη γέμισαν τα γυμναστήρια από παιδιά. Γενικότερα, όπου ασχολήθηκαν με το τραμπολίνο, γέμισαν τα γυμναστήρια από παιδιά και γι’ αυτό κάθε χρόνο είναι όλο και περισσότερες οι παρουσίες στα πανελλήνια πρωταθλήματα.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, φυσικά κι ευελπιστώ να γεμίσουν και στην Κομοτηνή τα γυμναστήρια και να τρελαίνονται τα παιδάκια να κάνουν τραμπολίνο. Το ζήτημα όμως είναι ότι αυτό προϋποθέτει πολλές ενέργειες, με μεράκι, από άτομα που μπορούν να υποστηρίξουν το αντικείμενο. Πάντως, εκτιμώ ότι η Κομοτηνή μπορεί να αναπτύξει το άθλημα και προσωπικά θα ήταν χαρά μου αν μπορούσα να συμβάλω.

– Πρόσφατα συμμετείχες σε μια μεγάλη γιορτή γυμναστικής που στήθηκε στο κέντρο της Πάτρας και προσέφερες εντυπωσιακό θέαμα με το πρόγραμμά σου; Κάτι αντίστοιχο θα είχες τη διάθεση να κάνεις και στην Κομοτηνή;

Φυσικά και θα ήθελα να κάνω κάτι αντίστοιχο στην Κομοτηνή. Η Κομοτηνή είναι μια πόλη η οποία αγαπά τον αθλητισμό. Εκτιμώ ότι θα ήθελαν πολλοί να δουν ένα τέτοιο θέαμα και πιστεύω ότι θα το αγκάλιαζαν. Το θέμα είναι ότι για να γίνει μια τέτοια διοργάνωση απαιτείται πολλή δουλεία και βοήθεια κυρίως από τον Δήμο και ύστερα από ανθρώπους που είναι ειδικοί πάνω στο αντικείμενο. Όπως και να έχει, η δική μου πόρτα είναι ανοιχτή για συνεργασία και με την ευκαιρία θα ήθελα να κάνω και μια θερμή παράκληση, να ξεκινήσει να προβάλλεται το τραμπολίνο στην Κομοτηνή, γιατί είμαι σίγουρος ότι θα πάει πολύ καλά εδώ.

– Για το άμεσο μέλλον έχεις κάποια σχέδια; Επίκειται κάποια διοργάνωση στην οποία θα λάβεις μέρος;

Αυτήν την περίοδο προετοιμάζομαι για το πανελλήνιο κύπελλο, που θα διεξαχθεί στο Λαύριο της Αττικής στις 22 Οκτωβρίου. Περαιτέρω, είμαι πολύ ενθουσιασμένος και νοιώθω πολύ περήφανος που συμμετέχω σε μια προσπάθεια για τη διεξαγωγή, από τη νέα χρονιά φυσικά, ενός σπουδαίου και καινοτόμου event που θα αλλάξει τα δεδομένα στην ελληνική, αλλά και την παγκόσμια γυμναστική. Για το συγκεκριμένο θα μου επιτρέψετε να μην πω περισσότερα αυτή τη στιγμή, και να αναμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις.