Μια σημαντική ανακοίνωση, με άμεσο ενδιαφέρον για την Κομοτηνή, έκανε την Τετάρτη ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος κ. Ανδρέας Δρακόπουλος. Σύμφωνα με τον κ. Δρακόπουλο, οι υποδομές στο χώρο της υγείας που θα χρηματοδοτήσει το Ίδρυμα με δωρεά άνω των 200 εκατ. ευρώ, θα φέρουν κατά πάσα πιθανότητα την υπογραφή του σπουδαίου Ιταλού αρχιτέκτονα Ρέντσο Πιάνο. «Θα συνεργαστούμε από ό,τι φαίνεται και στην Κομοτηνή και στη Θεσσαλονίκη και για το κτίριο στον Ευαγγελισμό», ήταν τα ακριβή λόγια του προέδρου του ΙΣΝ.
Ποιος είναι όμως ο περίφημος αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο;
Στην Ελλάδα, το ευρύ κοινό τον γνώρισε ως δημιουργό του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, στην Αθήνα. Ωστόσο, η ιστορία επιτυχίας του 80χρονου πια αρχιτέκτονα έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετές δεκαετίες και η φήμη του έχει εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο.
Ο γεννημένος στη Γένοβα της Ιταλίας Ρέντσο Πιάνο αποφοίτησε το 1964 από το Πολυτεχνείο του Μιλάνου και στη συνέχεια εργάστηκε στον κατασκευαστικό τομέα, μαζί με τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Λουίς Καν και τον Ζ. Μακόφσκυ. Από το 1971 άρχισε μια συνεργασία με τον Ρίτσαρντ Ρότζερς, καρπός της οποίας ήταν και το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι, το επονομαζόμενο και Μπωμπούργκ. Το 1981 ίδρυσε το δικό του τεχνικό γραφείο, το οποίο σήμερα διαθέτει υποκαταστήματα στο Παρίσι, τη Γένοβα και τη Νέα Υόρκη, απασχολώντας προσωπικό 150 ατόμων. Τα φουτουριστικά του σχέδια εφαρμόστηκαν όχι μόνο στον κατασκευαστικό κλάδο, αλλά και στο βιομηχανικό σχέδιο. Το 1999, η ελβετική εταιρεία ρολογιών χειρός Σουότς (Swatch), εξέδωσε ένα μοντέλο σε δικό του σχέδιο, αφετηρία του οποίου υπήρξε το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού.
Τα έργα του, με πιο γνωστό ίσως το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι, έχουν διακριθεί για την καινοτόμο τους σύλληψη και έχουν αποσπάσει δεκάδες βραβεία, μεταξύ αυτών το Βραβείο Πρίτσκερ το 1998. Ο Ρέντσο Πιάνο έχει σχεδιάσει κτίρια σε όλο τον κόσμο: το Menil Collection στο Χιούστον, το Σταθμό του Διεθνούς Αεροδρομίου Kansai στην Οσάκα, το Ίδρυμα Beyeler στην Ελβετία, το Πολιτιστικό Κέντρο Jean-Marie Tjibaou στη Νέα Καληδονία, την Πλατεία Potsdamer στο Βερολίνο, το Αμφιθέατρο Parco Della Musica στη Ρώμη, τη Βιβλιοθήκη Morgan στη Νέα Υόρκη, το Μουσείο Φυσικής και Επιστήμης (newMetropolis) στο Άμστερνταμ και πολλά άλλα.
Ξεχωριστή σελίδα στις καινοτόμες και πρωτοποριακές εμπνεύσεις του Ιταλού αρχιτέκτονα κατέχει ο σχεδιασμός σύγχρονων, ανθρωποκεντρικών νοσοκομείων. Το 2002 διατύπωσε τις «δέκα εντολές» για το σύγχρονο νοσοκομείο, από τις οποίες προηγούνται ως πιο σημαντικές η «ανθρώπινη προσέγγιση», η «ένταξη στον ιστό της πόλης» και η «κοινωνικότητα», δηλαδή ένα «ανοικτό νοσοκομείο» δεκτικό στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα. Στη συνέχεια έπονται η οργάνωση, η διαδραστικότητα, η καταλληλότητα, η αξιοπιστία, η καινοτομία, η έρευνα και η εκπαίδευση. Αυτό το μοντέλο σύγχρονου νοσοκομείου έχει βρει ήδη εφαρμογή στην πατρίδα του Piano, την Ιταλία, αλλά και στην Ουγκάντα.
Όπως εξηγεί στο Protagon.gr ο Θεόδωρος Μαραβέλιας, αρχιτέκτων και διευθυντής του Τεχνικού Τμήματος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με τον διεθνούς φήμης συνάδελφό του, για τον Ρέντσο Πιάνο «η φύση πρέπει να είναι απολύτως ενταγμένη στο κτίριο που λειτουργεί ως νοσοκομείο ή θεραπευτήριο, να υπάρχει συνεχής, αδιάσπαστη ροή». Άλλωστε, σύμφωνα με τον κ. Μαραβέλια, ο Πιάνο πιστεύει ότι η φύση έχει μια θεραπευτική, επουλωτική ιδιότητα που βοηθά τους ασθενείς.
Αναμένουμε λοιπόν με ενδιαφέρον την έκβαση των συζητήσεων με το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος και την οριστικοποίηση της συνεργασίας για τις υποδομές στο χώρο της υγείας.
*Με πληροφορίες από Kathimerini.gr, Protagon.gr