– Το μήνυμα της Κυριακής: «Ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων».
- του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής.
Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα παρουσιάζεται μιά φαινομενικὰ παράδοξη σκηνή: Ὁ σωματικὰ ἀσθενὴς ζητᾶ γιατρειὰ καὶ ὁ Χριστὸς τοῦ προσφέρει ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες.
Ὁ Χριστός δέν πολέμησε μόνο τήν ἀρρώστεια τῆς ψυχῆς, ἀντιμετώπισε καί τήν ἀρρώστεια τοῦ σώματος. «Καί περιῆγεν ὅλην τήν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς…θεραπεύων πᾶσαν νόσον». Ἀπό τήν ἐποχή ἐκείνη μέχρι σήμερα, ἡ ἀρρώστεια δέν σταμάτησε, οὔτε ἡ φθοροποιός ἐπίδραση της στό ἀνθρώπινο σῶμα.
Μερικές βασικές διαπιστώσεις, παρμένες ἀπό τόν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ κι ἀπό τήν καθημερινή πραγματικότητα, θά μᾶς βοηθήσουν:
Στήν πρώτη διαπίστωση μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Παλαιά Διαθήκη. Ἡ ἰατρική ἐπιστήμη, μᾶς λέει — ὅπως κι ὅλες οἱ ἐπιστῆμες – εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ στό ἀνθρώπινο γένος. «Αὐτός ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ». Ὁ Δημιουργός, μέ τήν πανσοφία καί τήν ἀπέραντη δύναμη, ἔδωσε στούς ἀνθρώπους τήν ἐπιστήμη, γιά νά χαίρονται τά θαυμαστά Του ἔργα καί νά Τόν δοξάζουν. Καί: «Κύριος ἐκτισεν ἐκ γής φάρμακα… ἐν αὐτοῖς ἐθεράπευσε καί ἦρε τόν πόνον αὐτοῦ» – τοῦ ἀνθρώπου-. Κι ἀκόμα ὅταν ἀσκεῖται ἡ ἰατρική ἐπιστήμη, Αὐτός ἀόρατα καθοδηγεῖ τήν πορεία τῆς θεραπευτικῆς ἀγωγῆς. Διότι δέν ὑπάρχει ἀπολύτως τίποτε, πού νά γίνεται χωρίς τό θέλημά Του. Εἶναι παράλειψη λοιπόν νά ἀπευθυνόμαστε ἀποκλειστικά στήν ἰατρική καί νά ἀγνοοῦμε τόν ἐμπνευστή καί δωρητή της.
Ἤ δεύτερη διαπίστωση εἶναι πῶς οἵ δυνατότητες τῆς ἰατρικῆς ἔχουν τά ὅριά τους.
Κι ἐδῶ εἶναι ἀπαραίτητο νά προσθέσουμε τήν τρίτη διαπίστωση. Πιό πάνω ἄπ’ τήν ἀνθρώπινη ἐπιστήμη στέκεται ὅ παντοδύναμος Θεός. Αὐτός, χωρίς νυστέρια καί φάρμακα, μπορεῖ νά «ἐγείρη ἄνθρωπον ἐκ κλίνης ὀδύνης αὐτοῦ».
“Ὅταν παραδίδεται κανείς στή χάρι τοῦ Θεού, γαληνεύει, παίρνει νέα δύναμη γιά νά ὑπομείνη καί τίς πιό δύσκολες διαδικασίες τῆς θεραπευτικῆς ἀγωγῆς μέ καρτερία καί ἐλπίδα. Τήν ὥρα πού ἡ προσοχή καί ἡ ἱκεσία στρέφονται πρός τόν Κύριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, πρός τήν αἰώνια Ἀγάπη, ἡ ταραχή ὑποχωρεῖ καί τά ἀμυντικά κυκλώματα τοῦ ὀργανισμοῦ λειτουργοῦν πιό ἀποδοτικά.
Ἀδελφοί, ἄρρωστοι καί πονεμένοι, δέν θά ἐγκαταλείψουμε τόν γιατρό γιατί «αὐτόν ἔκτισε Κύριος», ἀλλά πάνω ἀπό αὐτόν θά βάλουμε τόν παντοδύναμο Θεό.
Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Στ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ´ 1-8)
Τῶ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐμβὰς ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ῞Ινα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; ῞Ινα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ᾿Εγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. ᾿Ιδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.
Απόδοση στη νεοελληνική
Εκεῖνο τὸν καιρό, ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπιβιβάστηκε στὸ πλοῖο, διέσχισε τὴ λίμνη καὶ ἦρθε στὴν πόλη του. Τότε τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο ξαπλωμένο σ᾿ ἕνα κρεβάτι. ῞Οταν εἶδε ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστη τους, εἶπε στὸν παράλυτο· Θάρρος, παιδί μου, σοῦ συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες σου. Τότε μερικοὶ ἀπὸ τοὺς γραμματεῖς εἶπαν μέσα τους· Μὰ αὐτὸς προσβάλλει τὸν Θεό. ῾Ο ᾿Ιησοῦς ὅμως, ποὺ κατάλαβε τὶς σκέψεις τους, εἶπε· Γιατί κάνετε πονηρὲς σκέψεις; Τί εἶναι εὐκολότερο νὰ πῶ· σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες ἢ νὰ πῶ· σήκω καὶ περπάτα; Γιὰ νὰ μάθετε λοιπὸν πὼς ὁ Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου ἔχει τὴν ἐξουσία νὰ συγχωρεῖ ἁμαρτίες πάνω στὴ γῆ – τότε λέγει στὸν παράλυτο· Σήκω, πάρε τὸ κρεβάτι σου καὶ πήγαινε στὸ σπίτι σου. ᾿Εκεῖνος σηκώθηκε καὶ πῆγε στὸ σπίτι του. ῞Οταν ὁ κόσμος τὸ εἶδε αὐτό, ἔμειναν κατάπληκτοι καὶ δοξολόγησαν τὸν Θεό, ποὺ ἔδωσε τέτοια ἐξουσία στοὺς ἀνθρώπους.
