Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κίρκης Αλεξανδρούπολης, πιστός στο ετήσιο καλοκαιρινό του ραντεβού με τη Θρακιώτικη Παράδοση, μας προσκαλεί τo Σάββατο 20 Αυγούστου και ώρα 9 μ.μ., στη Γιορτή Μηλίνας – Γκάιντας, μια γνήσια λαϊκή γιορτή αναφοράς του Πολιτισμού του Έβρου και της Θράκης, που ξεκίνησε το 1990 και συνεχίζεται για 26η συνεχόμενη χρονιά!
Πατροπαράδοτες Κιρκαλιώτικες μηλίνες, φτιαγμένες από τα χέρια των γυναικών του χωριού, καθώς και άφθονο κρασί, θα περιμένουν τους επισκέπτες για ένα αυθεντικό παραδοσιακό γλέντι υπό τους ήχους της Θρακιώτικης μουσικής.
Ο πολιτιστικός και λαογραφικός σύλλογος παραδοσιακών χορών «ΑΚΡΙΤΕΣ» θα παρουσιάσει χορούς από τη Θράκη, ενώ για μια χρονιά ακόμη το παραδοσιακό μουσικό σχήμα «ΕΒΡΙΤΙΚΗ ΖΥΓΙΑ» θα δώσει τον δικό του ξεχωριστό τόνο.
Μηλίνα: H παραδοσιακή Θρακιώτικη πίτα (από το βιβλίο του Αλέξανδρου Καζαντζή, «Κίρκη Έβρου, η μάγισσα ή η μαγεία της φύσης»): Η Μηλίνα είναι πίτα παραδοσιακή η οποία επικράτησε όλων των εποχών από την ύπαρξη του οικισμού της Κίρκης μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια πρωτότυπη πίτα. Η ιδιαιτερότητα και πρωτοτυπία της συνίσταται στο γεγονός ότι αποτελείται από τρία φύλλα, γίνεται σε λεπτό ταψί, και μάλιστα στα παλιά χρόνια γινόταν σε χάλκινα ταψιά που τα γάνωναν. Η άλλη της ιδιαιτερότητα αφορά στη γέμιση η οποία αποτελείται κυρίως από τυρί και γιουφκάδες, ή χυλοπίτες, όπως τις λέμε σήμερα, ή και με ότι άλλου είδους γέμιση ήθελε κανείς. Τυρόπιτα, σπανακόπιτα, σπανακοτυρόπιτα, ακόμη γίνεται και μηλίνα με πλιγούρι», αναφέρει ο Αλ. Καζαντζής. Μια άλλη ιδιαιτερότητά της είναι ότι ψήνεται πάνω σε ανθρακιά, και αφού ψηθεί από τη μία μεριά, με ένα ειδικό καπάκι που έχει το σχήμα του ταψιού, τη γυρίζουν ανάποδα. Όλο αυτό απαιτεί τέχνη και τεχνική. Μάλιστα, σαν παράδοση, λέγεται ότι στη μηλίνα δοκίμαζαν οι πεθερές τις νύφες, αν δηλαδή μπορούν να γυρίσουν τη μηλίνα ολάκερα χωρίς να διπλώσει, οπότε ήταν άξιες. Μάλιστα τη γύριζαν συνεχώς για να ψηθεί από όλες τις μεριές. Όπως γίνεται αντιληπτό, η μηλίνα έχει μια ιδιαιτερότητα σαν πίτα που δεν παρουσιάζεται σε άλλες περιοχές. Είναι ένα νοστιμότατο έδεσμα για όσους το έχουν δοκιμάσει, και ακόμη και σήμερα κάποιοι προσπαθούν να το παρασκευάσουν.
